Μια ακόμα λογοτεχνική μαρτυρία για τη μεγαλύτερη διάψευση που επήλθε στον εικοστό αιώνα, τόσο σε επίπεδο ιδεολογικό όσο και σε ανθρώπινο.

Μια ακόμα λογοτεχνική μαρτυρία για τη μεγαλύτερη διάψευση που επήλθε στον εικοστό αιώνα, τόσο σε επίπεδο ιδεολογικό όσο και σε ανθρώπινο. Η «Καμένη βάτος» αποτελεί τον πρώτο τόμο μιας τριλογίας που φέρει τον γενικό τίτλο «Δάκρυ στον ωκεανό» και πραγματεύεται την επαγγελία του πιο φιλόδοξου ανθρώπινου οράματος, που ταχύτατα μετατράπηκε σε αποτρόπαιο εφιάλτη. Πρόκειται για την ιστορία των Ευρωπαίων κομμουνιστών στη διάρκεια του Μεσοπολέμου και τη μακρά πορεία που είχε σαν αποτέλεσμα την πλήρη επικράτηση του σταλινισμού και τον πρόωρο ενταφιασμό του οράματος (ή της τρέλας) ενός καλύτερου κόσμου. Το ανάγνωσμα αυτό έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη χώρα μας, αφού εδώ συνεχίζεται αυτή η ιδιότυπη συντήρηση – κατά παγκόσμια αποκλειστικότητα –, ως φάρσα, μιας ιστορίας που έχει κλείσει πολύ πριν την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης. Ο πρώτος τόμος αναφέρεται στην περίοδο εκείνη του Μεσοπολέμου, ανάμεσα στο 1930 και τις δίκες της Μόσχας (1936 – 1938). Πρόκειται για μια περίοδο όπου οι κομμουνιστές ιδεολόγοι, υποφέροντας τόσο από τις διώξεις των (σε άνοδο) ναζί όσο κι απ’ αυτές (τις πιο σκληρές και ανελέητες) των δικών τους κομμάτων, έμειναν ακλόνητοι στην εδραία τους πίστη για την παγκόσμια επικράτηση της επανάστασης.
Έχοντας ο ίδιος ο συγγραφέας βιώσει τα γεγονότα αυτής της περιόδου ως μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος που απομακρύνθηκε μετά τις δίκες της Μόσχας, μοιάζει περισσότερο με ήρωα του βιβλίου που ο ίδιος γράφει. Μέσα από την ιστορία του μαζικότερου επαναστατικού κινήματος, ο συγγραφέας επικεντρώνεται τελικά στο ανθρώπινο δράμα που έκρυβαν οι προσωπικές ιστορίες όλων όσοι ενεπλάκησαν σ’ αυτή την περιπέτεια.