Ο σχολικός αθλητισμός είναι ανεπτυγμένος σε πολλές χώρες του κόσμου – σε αντίθεση με την Ελλάδα. Ειδικά στις ΗΠΑ τα πρωταθλήματα των σχολείων έχουν επαγγελματική οργάνωση και οι μαθητές μαθαίνουν σωστά τα σπορ και πολλοί από αυτούς κάνουν μεγάλη καριέρα αργότερα.

Ο ρόλος του προπονητή είναι εξαιρετικά σημαντικός, πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για εφήβους όπου χρειάζεται και η σωστή διαπαιδαγώγηση. Και ο κύριος Ράνταλ Μπέρμπαχ δείχνει το δρόμο σε όλους τους συναδέλφους του.

Ο Μπέρμπαχ είναι προπονητής στην ομάδα αμερικάνικου ποδοσφαίρου στο γυμνάσιο του Κορμπέτ στο Όρεγκον και οι παίκτες του είναι μαθητές της (αντίστοιχης δικής μας) 1ης και 2ας γυμνασίου. Μιλάμε δηλαδή για παιδιά 12 και 13 ετών τα οποία ο Μέρμπαχ τον Ιανουάριο που τελειώνει η αγωνιστική τους σεζόν θέλει να ανταμείψει με ένα ομαδικό τραπέζι. Στο γεύμα θα παρευρεθούν και οι οικογένειες των μαθητών ώστε να υπάρξει σύσφιξη σχέσεων και καλό κλίμα.

Για τον τόπο που θα γίνει το τραπέζι υπήρξαν κάποιες διαφωνίες. Ο Μέρμπαχ επέλεξε τα διάσημα εστιατόρια «Hooters» στα οποία οι νεαρές σερβιτόρες είναι ιδιαίτερα προικισμένες και φορούν μόνο τα απαραίτητα. Ο προπονητής θέλει να βάλει από νωρίς τα παιδιά στο σωστό δρόμο και οι προοδευτικοί άνθρωποι του βγάζουμε το καπέλο. Το κακό είναι πως υπάρχουν κάποια σκουριασμένα μυαλά, όπως ο αθλητικός διευθυντής όλων των σχολείων της περιοχής, που θεωρούν ότι το μέρος δεν είναι πρέπον ια τα νεαρά παιδιά και τις οικογένειές τους.Ο τύπος έστειλε επιστολή στις οικογένειες των παικτών του Μέρμπαχ δηλώνοντας την αντίθεση του με το μαγαζί που επέλεξε ο κόουτς και τους κάλεσε να σαμποτάρουν το γεύμα.

Οι πατεράδες φυσικά δεν είναι χαζοί να πουν όχι σε μια τέτοια ευκαιρία να δουν τις ημίγυμνες σερβιτόρες και τα παιδιά θα δουν τις χαρές που μπορούν να απολαύσουν μεγαλώνοντας.

Όπως άλλωστε είπε κι ο γίγας προπονητής «δεν μιλάμε για κάποιο στριπ μπαρ αλλά για ένα πολύ ωραίο μέρος. Κάποιος το θεωρεί βρώμικο και πονηρό μόνο αν έχει ο ίδιος βρώμικο και πονηρό μυαλό».