Πρόκειται για μια σειρά κειμένων τα οποία προβληματίζονται με αυτά που προηγήθηκαν του 2008 και προφανώς με εκείνα που ακολούθησαν. 

Πρόκειται για μια σειρά κειμένων τα οποία προβληματίζονται με αυτά που προηγήθηκαν του 2008 και προφανώς με εκείνα που ακολούθησαν. Στη βάση των συλλογισμών του, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί κυρίως τον ορθολογισμό, αυτό που στην καθημερινότητά μας ονομάζουμε κοινή λογική: με δυο λόγια ό,τι ακριβώς δεν διαθέτει ο μέσος Έλληνας. Αυτός δηλαδή που πιστεύει ότι για την κρίση φταίει a priori ο ξένος παράγων, οι διεθνείς αγορές, το σύστημα και κυρίως όλοι οι άλλοι εκτός από τον ίδιο! Στην Ελλάδα, κατά έναν παράδοξο τρόπο, δεν υπάρχουν υποκείμενα της ιστορίας· όλα καθορίζονται από εξωτερικούς παράγοντες – συνήθως αόριστους, απροσδιόριστους και γενικά ομιχλώδεις… Ο συγγραφέας ως άνθρωπος που ζει την ελληνική πραγματικότητα από έξω προς τα μέσα (Λονδίνο – Αθήνα) έχει εκείνο το διακριτικό προτέρημα της έξωθεν οπτικής. Κάποτε πρέπει να αντικρίσουμε τους εαυτούς μας από απόσταση, έξω από τα στενά όριά μας, από «απέναντι». Έχοντας ως θέμα του την κρίση, ο συγγραφέας επισημαίνει τις χρόνιες και εθνικές κακοδαιμονίες που μας εμποδίζουν να κατανοήσουμε τους εαυτούς μας και όσους μας περιβάλλουν – πολλώ δε μάλλον τα προβλήματά μας.