Διακόσιες είκοσι χιλιάδες ηθοποιοί, μουσικοί, τεχνικοί και γενικώς συνεργάτες φεστιβάλ, θεάτρων και πολιτιστικών χώρων της Γαλλίας, βρίσκονται αυτές τις μέρες στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για το καινούργιο ασφαλιστικό νομοσχέδιο της χώρας και τις ρυθμίσεις σχετικά με τα επιδόματα ανεργίας τους.

Ο Πούτιν και οι μαριονέτες
Δύο μέρες πριν από το Διεθνές Φεστιβάλ Βιβλίου της Μόσχας, στο πλαίσιο του οποίου οργανώνονται πλήθος εκδηλώσεις, παραστάσεις, συναυλίες, με επιστολή του προς τους υπευθύνους της διοργάνωσης ο υφυπουργός Πολιτισμού της χώρας απαγόρευσε μια παράσταση με μαριονέτες. Η παράσταση απευθυνόταν σε μικρά παιδιά, εξελισσόταν σε έναν παιδικό σταθμό και πρωταγωνιστής της ήταν ένα μαξιλαράκι, διαφορετικό από τα άλλα, γεμισμένο με φελιζόλ αντί για πούπουλα και με μια τρυπούλα σε μιαν άκρη του. Το μαξιλαράκι φοβόταν πως θα το πέταγαν στα σκουπίδια, τελικά όμως κέρδισε τη φιλία ενός αγοριού. «Το έργο ‘‘Πνεύμα των μαξιλαριών’’ έρχεται σε αντίθεση με την παράδοση και τον πολιτισμό της Ρωσίας. Προπαγανδίζει την ομοφυλοφιλία», έγραφε η επιστολή του υφυπουργού. «Δεν αποτελούν έκπληξη οι καθημερινές παρεμβάσεις της κυβέρνησης στον τομέα και του πολιτισμού», δήλωσε ο εκδότης του βιβλίου στο οποίο βασιζόταν η παράσταση, «όσο πάνε όμως γίνονται και πιο ασφυκτικές και παράλογες».

Σποτ, ο πρωτοπόρος
Τέλη της δεκαετίας του 1970 ο Έρικ Χιλλ άρχισε να σκαρώνει σύντομες ιστορίες με πρωταγωνιστή ένα σκυλάκι για να διασκεδάσει τον μικρό του γιο. Βλέποντας πόσο άρεσαν στο παιδάκι αποφάσισε να αρχίσει και να τις εικονογραφεί. Μετά, εμπνεόμενος από μια διαφήμιση, ξεκίνησε να κάνει κάτι που σήμερα μας φαίνεται πολύ συνηθισμένο για παιδικά βιβλία, τότε όμως φόβισε αρκετούς από τους εκδότες στους οποίους απευθύνθηκε για να δει τις ιστορίες του τυπωμένες: Έβαλε «καπάκια» σε διάφορα σημεία του βιβλίου. Όταν τα σήκωνες, σε περίμεναν εκπλήξεις και απαντήσεις σε πολύ απλά ερωτήματα που έθετε η ιστορία. Έτσι προέκυψε το «φύλλο που ανοίγει» και μια σειρά η οποία σηματοδότησε μια καινούργια λογική «διαδραστικών» βιβλίων για παιδιά προσχολικής ηλικίας. Εκατομμύρια μικροί αναγνώστες σε πάνω από 100 χώρες του κόσμου αγάπησαν τον Σποτ. Από τότε το σκυλάκι του Έρικ Χιλλ – και οι φίλοι του, που «κυνηγιούνται, κουτουλιούνται, πέφτουν κάτω και κοιμούνται» – παραμένει ένα από τα πιο χαριτωμένα και αγαπημένα αναγνώσματα όσων δεν έχουν μάθει ακόμα να διαβάζουν και ο λόγος έχει τη φωνή της μαμάς ή του μπαμπά. «Ξεκίνησα» είχε πει ο Έρικ Χιλλ, «να σκαρώνω ιστορίες με την πεποίθηση πως τα παιδιά είναι πολύ πιο έξυπνα και καλόγουστα από όσο φαντάζονται οι μεγάλοι». Ο «μπαμπάς» του Σποτ πέθανε την περασμένη εβδομάδα σε ηλικία 86 χρόνων.