Για τις ώρες που έζησε στο τυπογραφείο, όπου είχαν ταμπουρωθεί τα αδέρφια Κουασί, μίλησε ο νεαρός γραφίστας που παρέμεινε κρυμμένος κάτω από το νεροχύτη, μέχρι την επέμβαση των Ειδικών Δυνάμεων.

O νεαρός Λιλιέν Λεπέρ, που έδινε κρίσιμες πληροφορίες στην Αστυνομία, μίλησε για πρώτη φορά στη γαλλική τηλεόραση.
 
«Ευχαριστώ το αφεντικό μου»
 
Ο ιδιοκτήτης του τυπογραφείου, Μισέλ Καταλανό, μόλις είδε τους αδερφούς Κουασί να μπαίνουν βαριά οπλισμένοι αποφάσισε να τους καθυστερήσει και είπε στον Λιλιέν να πάει να κρυφτεί, για να γλιτώσει τουλάχιστον ο ένας από τους δύο.
 
Ο Λεπέρ εμφανώς συγκινημένος, ευχαρίστησε το αφεντικό του που καθυστέρησε τους τρομοκράτες και του έδωσε τον χρόνο για να κρυφτεί: «Θα ήθελα να τον ευχαριστήσω που μου έδωσε τα πολύτιμα δευτερόλεπτα που χρειαζόμουν για να κρυφτώ. Αν βρίσκομαι εδώ σήμερα, είναι χάρη στο αφεντικό μου».
 
Ώρες αγωνίας
 
Ο Λιλιέν βρήκε καταφύγιο κάτω από τον νεροχύτη της κουζίνας και περιγράφει τις συγκλονιστικές στιγμές που έζησε μέχρι την επέμβαση της αστυνομίας: «Είχα κρυφτεί κάτω από τον νεροχύτη και τους άκουγα που έρχονταν για να ανοίξουν το ψυγείο ή να πιουν νερό. Γρήγορα κατάλαβα ότι έπρεπε να κάνω κάτι και έστειλα ένα μήνυμα στον πατέρα μου λέγοντάς του ότι είμαι κρυμμένος στον πρώτο όροφο και ότι πρέπει να ειδοποιήσει την Αστυνομία».
 
Ο πατέρας του έδωσε το νούμερο στις ειδικές δυνάμεις της Αστυνομίας και ο νεαρός γραφίστας έδινε σημαντικές πληροφορίες στην Αστυνομία σχετικά με τις κινήσεις των δραστών μέσω sms.
 

Όταν έφτασε η ώρα της επέμβασης των Ειδικών Δυνάμεων ο Λεπέρ κυριεύτηκε από πανικό: «Μου είχαν πει να μη βγω από την κρυψώνα μου και καθόμουν κουλουριασμένος με τα χέρια στο κεφάλι μου για να προστατευτώ. Αλλά όταν συνειδητοποίησα ότι η Αστυνομία ήταν έτοιμη να εισβάλει, δεν άντεξα. Ήμουν πολύ φοβισμένος και νόμιζα ότι οι αδερφοί Κουασί είχαν παγιδεύσει το κτίριο με βόμβες. Βγήκα από την κρυψώνα μου και έτρεξα».
 
Ο νεαρός γραφίστας κατάλαβε ότι όλα τελείωσαν όταν οι εκρήξεις και οι πυροβολισμοί σταμάτησαν: «Τότε άκουσα φωνές, τότε άνοιξε η πόρτα και είδα το φως. Με έβγαλαν έξω από ένα παράθυρο και με έφεραν έξω, όπου με περίμενε ένας γιατρός».
 
«Δεν είχα τη δύναμη να πάω στην πορεία»
 
Ο Λεπέρ δήλωσε τέλος ότι ήθελε να συμμετάσχει στην πορεία στο Παρίσι, αλλά δεν είχε τη δύναμη: «Αλλά η καρδιά μου ήταν με τους ανθρώπους. Συμπάσχω με τις οικογένειες των θυμάτων στο εβραϊκό παντοπωλείο και στο Charlie Hebdo που δεν είχαν την τύχη μου».