ΤΡΙΤΗ 30.04.2024 19:44
MENU CLOSE

Ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία στο Λονδίνο: Μια παράσταση σύγχρονου χορού, με άρωμα Αρχαίας Ελλάδας…

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ

τεύχος 2066
28-3-2019
31.03.2019 04:00

 

Καταξιωμένοι διεθνώς καλλιτέχνες ένωσαν τις δυνάμεις τους σε μια παραγωγή της εταιρείας Lavris Production, παρουσιάζοντας στο κοινό μια παράσταση σύγχρονου χορού με άρωμα Αρχαίας Ελλάδας.

Ο διάσημος χορογράφος Russell Maliphant, ο βραβευμένος με Όσκαρ συνθέτης Βαγγέλης Παπαθανασίου, δώδεκα Έλληνες νέοι σύγχρονοι χορευτές και έξι παραδοσιακοί, συνεργάστηκαν και παρουσίασαν μια εκπληκτική δουλειά με έντονα ελληνικά στοιχεία.

Οι λιτές δωρικές φιγούρες μέσα στα κοστούμια της γνωστής σχεδιάστριας Μαίρης Κατράντζου φωτισμένες από τον Michael Hulls γέμισαν τη σκηνή, αποτύπωσαν το μοτίβο της Αριάδνης και καταχειροκροτήθηκαν επί τρεις μέρες στο κατάμεστο αγγλικό θέατρο, σε μια καθηλωτική παράσταση στην κοιτίδα του σύγχρονου χορού.

Αντλώντας έμπνευση από την αρχαία μυθολογία, αυτή η σύγχρονη χορευτική παραγωγή, συνδυασμένη με εκρηκτική ηλεκτρονική μουσική, ανέδειξε μια διαφορετική μορφή του παραδοσιακού ελληνικού χορού.

Δεν είναι τυχαίο ότι η σύλληψη της Γεωργίας Ηλιοπούλου και η επιτυχία της παράστασης – όπως γράφει και η Βένα Γεωργακοπούλου στην «Εφ. Συν.» – έκανε την «Telegraph» να αποφανθεί ότι «η Ελλάδα είναι το σύνθημα σ’ αυτή τη σκηνική διαπολιτισμική Οδύσσεια», τους «Times» να αποκαλύψουν πως «ο Ράσελ Μάλιφαντ τα ‘βαλε με τον Μινώταυρο» και την «Guardian» να συμπεραίνει ότι «ο Μάλιφαντ και ο Vangelis ενώνουν τις δυνάμεις τους σε ένα ελληνικό Riverdance».

Ο Μάλιφαντ εμπνεύστηκε το «The Thread» από τον μύθο του Θησέα και του Μινώταυρου και, φυσικά, της Αριάδνης. Έχει δηλώσει ότι «όσο κι αν αυτή η ιστορία φαίνεται πολύ απλή, έχει μια μεγάλη συμβολική σημασία και οι ποικίλες της έννοιες παραμένουν ζωντανές μέχρι σήμερα». Για τον χορογράφο, ο Μινώταυρος και ο Λαβύρινθος εκπροσωπούν «τα πρωτόγονα ένστικτά μας, την πλευρά του εαυτού μας που φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε, που κρατάμε κρυμμένη» και συμπληρώνει ότι «…ο Μίτος της Αριάδνης συμβολίζει την ιερή πλευρά μας, που μας ενώνει με το Σύμπαν».

Ήταν τελικά μια παράσταση με κεντρική ιδέα την Ελλάδα, που προάγει το ελληνικό πνεύμα και αναδεικνύει τις ελληνικές φιλοσοφικές αξίες, προσδοκώντας να δώσει έμφαση στην ανάγκη της ανθρωπότητας να πορευτεί και πάλι στο φως.

Το concept είναι της Γεωργίας Ηλιοπούλου, που είναι ιδρύτρια και πρόεδρος της εταιρείας Λάβρυς, η οποία, από τη δεκαετία του ’90, ασχολείται με τη δημιουργία δικών της παραγωγών αλλά και με τη μετάκληση σπουδαίων ξένων καλλιτεχνών στην Ελλάδα.

Όπως είπε η Γεωργία Ηλιοπούλου στην «Εφ. Συν.» το «The Thread» δουλεύτηκε πολύ στην Ελλάδα, πρόβες έγιναν στο Μέγαρο Μουσικής, ενώ και η πρώτη – πρώτη παράστασή του έγινε στην Καλαμάτα τον Νοέμβριο, στο Μέγαρο Χορού, ενώπιον πολύ ειδικού κοινού.

Τέλος, φαίνεται ότι την παράσταση θα τη δούμε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών από 2 έως 8 Δεκεμβρίου 2019, ενώ υπάρχει μεγάλη περίπτωση, μέσα στο καλοκαίρι, να φιλοξενηθεί σε αρχαίο ελληνικό θέατρο ή αρχαιολογικό χώρο. Στόχος είναι να γίνει στην Αρχαία Μεσσήνη, χώρο με ενέργεια και ατμόσφαιρα.

Ράσελ Μάλιφαντ

Προτού ασχοληθεί με τον σύγχρονο ο Μάλιφαντ είχε σπουδάσει κλασικό χορό, ενώ έχει συνεργαστεί με θρύλους όπως η Σιλβί Γκιγιέμ, αλλά και με καλλιτέχνες που, μεταξύ άλλων, εκφράζονται μέσα από το ινδικό παραδοσιακό break dancing του δρόμου. Το 1996 ο καλλιτέχνης ίδρυσε τη Russell Maliphant Company, θέτοντας ως βασικό του στόχο την ανάδειξη του αισθητικού συνδετικού κρίκου πάνω στη σκηνή.

Ο Ράσελ Μάλιφαντ έχει έρθει δύο ακόμα φορές στην Ελλάδα: η πρώτη το 1999, στο Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας, η άλλη το 2016 στο Μέγαρο, με χορεύτρια την Ελληνίδα σύζυγό του Ντάνα Φούρας, γεννημένη στην Αυστραλία.

Στην περίπτωση του «Thread» ο συνδετικός κρίκος γίνεται αλυσίδα που ενώνει την ελληνική χορευτική παράδοση με τον αυθεντικό σύγχρονο χορό και τη μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου, του διεθνούς Έλληνα συνθέτη που με μοναδικό τρόπο κατορθώνει να εισάγει στο ηλεκτρονικό στοιχείο παραδοσιακά ελληνικά όργανα όπως τα τύμπανα και οι λύρες. Άλλωστε, όπως έχει δηλώσει ο Μάλιφαντ, «το στοίχημα είναι να δούμε αν υπάρχει μια γλώσσα κάπου στη μέση».

Βαγγέλης Παπαθανασίου

Γεννημένος στις 29 Μαρτίου 1943 στον Βόλο, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου ξεκίνησε να συνθέτει από την ηλικία των τεσσάρων ετών, δίνοντας την πρώτη του παράσταση δημοσίως δύο χρόνια αργότερα, ως αυτοδίδακτος και χωρίς καμιά μουσική εκπαίδευση. Αργότερα σπούδασε κλασική μουσική, ζωγραφική και σκηνοθεσία στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Έκανε τα πρώτα του βήματα στη μουσική στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 με τη συμμετοχή του στο συγκρότημα «Forminx», αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα του στην ελληνική ποπ κουλτούρα. Το τραγούδι «Jeronimo Yanka» οδήγησε το συγκρότημα στην επιτυχία, με το 45άρι άλμπουμ να γίνεται χρυσό από την πρώτη κιόλας βδομάδα.

Το 1968, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου μετακόμισε στο Παρίσι και, μαζί με τον Έλληνα καλλιτέχνη Ντέμη Ρούσο, δημιούργησε το γκρουπ «Aphrodite’s Child». Το επιτυχημένο διπλό άλμπουμ με τον τίτλο «666» ήταν εκείνο που σηματοδότησε την αρχή μιας λαμπρής, διεθνούς καριέρας. Σιγά – σιγά άρχισε να ασχολείται δειλά και με άλλα πράγματα, γράφοντας, το 1970, τη μουσική για μία ταινία του Χένρι Χάπιερ. Ακολουθεί ένα ακουστικό ντοκιμαντέρ επηρεασμένο από τις φοιτητικές εξεγέρσεις στο Παρίσι του 1968, ενώ το 1973 ξεκίνησε μία επιτυχημένη συνεργασία με τον σκηνοθέτη Φρέντερικ Ροσίφ για μία σειρά ντοκιμαντέρ για την άγρια φύση, ενώ λίγο αργότερα κυκλοφόρησε τον προσωπικό δίσκο με τίτλο «Earth».

Το 1975 άφησε τους «Aphrodite’s Child» για να εγκατασταθεί στο Λονδίνο. Εκεί το όνειρό του άρχισε να γίνεται πραγματικότητα, δημιουργώντας υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις μουσικών ηχογραφήσεων, τα Nemo Studios. Την ίδια χρονιά ήρθε η πρώτη συλλογή στο νέο στούντιο με τίτλο «Heaven and Hell» ενώ ακολούθησε μια σειρά πετυχημένων άλμπουμ όπως το «Albedo 0.3» (1976), το «Spiral» (1977) για το οποίο βραβεύτηκε με το διεθνές βραβείο MIDEM Instrumental, το «Beaubourg» (1978) και το «China» (1979). Έργα που εκτόξευσαν την καριέρα του και ανέδειξαν το ταλέντο του διεθνώς.

Βραβευμένος με Όσκαρ για τη μουσική στην ταινία «Οι Δρόμοι της φωτιάς» το 1982, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου έγινε γνωστός διεθνώς ως Vangelis και θεωρείται πρωτεργάτης του ηλεκτρονικού ήχου, έχοντας επηρεάσει την ανάπτυξη διαφορετικών μουσικών ειδών.

ΤΡΙΤΗ 30.04.2024 19:43
Exit mobile version