• Κατάγματα καταπόνησης έπειτα από επαναλαμβανόμενους τραυματισμούς (συνήθως σε επαγγελματίες αθλητές)
• Σοβαρός τραυματισμός
• Γενετικώς προκαθορισμένα αίτια

 
Πρόκειται για μια πάθηση, η οποία αν αμεληθεί, ενέχει τον κίνδυνο μερικής παράλυσης.

Στην πάθηση αυτή της σπονδυλικής στήλης ο ένας σπόνδυλος ολισθαίνει (γλιστράει) πάνω στον γειτονικό του με αποτέλεσμα να πιέζονται τα νεύρα που διέρχονται από την περιοχή. Εκδηλώνεται με πόνο στη μέση, αλλά και στα πόδια, μπορεί να εμφανιστεί ήδη από την εφηβεία, όμως, οι περισσότεροι ασθενείς φτάνουν στο σημείο να κάνουν κάτι για το πρόβλημά τους αρκετά αργότερα, στις ηλικίες μεταξύ 40 και 50 ετών.

Αποτελεί ένα αίτιο οσφυαλγίας και στένωσης με πολύ συγκεκριμένο ανατομικό χαρακτηριστικό, το οποίο συνήθως χρειάζεται περαιτέρω παρέμβασης.
Συμπτώματα:

Ο ασθενής με σπονδυλολίσθηση εμφανίζει πόνο στη μέση, που επεκτείνεται και προς τα δύο πόδια. Ορισμένες φορές υπάρχει και μούδιασμα στα πόδια. Η στάση του σώματος είναι χαρακτηριστική : σκύβει προς τα μπρος και είναι σα να πάσχει από λόρδωση. Οι μύες των γλουτών σταδιακά ατροφούν και έτσι, όταν προσπαθεί να σηκωθεί από την καθιστή θέση, έχει τη μεγαλύτερη δυσκολία. Ο βήχας και το φτάρνισμα επιδεινώνουν τον πόνο. Τέλος, ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται «σα να γλιστράει» όταν σηκώνεται όρθιος.
Στην πολύ συχνή περίπτωση η σπονδυλολίσθηση είναι εκφυλιστική, συνυπάρχουν και τα συμπτώματα της οσφυϊκής στένωσης δηλ. διαλείπουσα χωλότητα. Σε πιο προχωρημένα στάδια εμφανίζεται αδυναμία στα πόδια και διαταραχές από την ούρηση.

Αντιμετώπιση: 

• Παρακολούθηση 
• συντηρητική θεραπεία δηλ. ξεκούραση, φάρμακα, φυσικοθεραπεία και οσφυϊκό κηδεμόνα. Αυτή η μέθοδος επιλέγεται στα πρώτα και μικρής έκτασης συμπτώματα.  οι πάσχοντες πρέπει να αποφεύγουν τις δραστηριότητες που μπορεί να επιβαρύνουν την σπονδυλολίσθηση
• νευροχειρουργική επέμβαση. Ο ασθενής δεν μπορεί πια να ανταποκριθεί στην συντηρητική θεραπεία