Κάθε μέρα που περνά, οι Έλληνες βλέπουμε κι ένα ακόμη Δημοκρατικό μας δικαίωμα να αμφισβητείται.

 

Το δικαίωμα του συνέρχεσθαι ειρηνικά είναι αποτυπωμένο στα κορυφαία κείμενα του ανθρώπινου πολιτισμού, όχι μόνο στο Ελληνικό Σύνταγμα (άρθρο 11) και τα συμβατικά κείμενα της Ενωμένης Ευρώπης (Άρθρο 11 της ΕΣΔΑ, άρθρο12 Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων ΕΕ), αλλά και στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΗΕ (άρθρο 20).

 

Στην ουσία, το νομοθέτημα της σημερινής κυβέρνησης αμφισβητεί μια ιστορική κατάκτηση των λαών της Γης. Τρέπει μια ελευθερία των ανθρώπων, την ελευθερία του συνέρχεσθαι, από κανόνα σε εξαίρεση, προσομοιάζει με ρυθμίσεις που συναντώνται σε περιόδους αυταρχισμού και δικτατοριών.

 

Στη δυστοπική πραγματικότητα που φέρνει, οι νόμιμες διαμαρτυρίες θα είναι η εξαίρεση, όχι πια ο κανόνας, ενώ οι αυθόρμητες διαμαρτυρίες ουσιαστικά μπαίνουν στον “γύψο”. Αυτό δεν μπορεί να λέγεται ελευθερία.

 

Με αυτές τις ακραίες δεξιές ιδεοληψίες, το μόνο που θα πετύχουν είναι να υποβιβάσουν την Ελλάδα στο επίπεδο χώρας του Βίσεγκραντ, στο επίπεδο Ουγγαρίας ή Πολωνίας, χώρας της οποίας η συμμόρφωση με το ευρωπαϊκό κεκτημένο θα βρίσκεται σε συνεχή αμφισβήτηση.

 

Με τις αντιδημοκρατικές τους ιδεοληψίες μετατρέπουν την Ελλάδα σε χώρα – παρία της Ευρώπης».