Μέσα σε 30 μέρες, ο αγωγός οφείλει να αδειάσει, προκειμένου να πραγματοποιηθεί νέα περιβαλλοντική επιθεώρηση.

Επιπλέον, το ανώτατο δικαστήριο των ΗΠΑ σταμάτησε την κατασκευή ενός άλλου αγωγού πετρελαίου, που επίσης είχε ξεσηκώσει πολλές αντιδράσεις.

O αγωγός Keystone XL θα εκτεινόταν από την καναδική επαρχία της Αλμπέρτα ως το Τέξας στο νότο των ΗΠΑ, ωστόσο μετά την νέα απόφαση θα υποβληθεί σε εξονυχιστικούς περιβαλλοντικούς ελέγχους.

Τα σχέδια για τους δύο αγωγούς αποτέλεσαν σημείο αιχμής της προεκλογικής εκστρατείας του νυν προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.

Ο Dakota Access, αξίας 3,7 δις δολαρίων, κατασκευάστηκε το 2017, και μπορεί να μεταφέρει ποσότητα 570000 βαρελιών αργού πετρελαίου κατά μήκος τεσσάρων πολιτειών, από τη Βόρεια Ντακότα ως το Ιλινόις, από όπου και διοχετεύεται στα διυλιστήρια.

Για τους θιασώτες του αγωγού, που ανήκει στην εταιρεία Energy Transfer, αυτός αποτελεί μια πιο οικονομική και αποτελεσματική λύση μεταφοράς αργού, έναντι εκείνης με τραίνο.

Ωστόσο, όπως αναφέρει το katiousa.gr, σύμφωνα με τη φυλή των Σιού στο Στάντινγκ Ροκ και τους υποστηρικτές τους, ο αγωγός μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντας και καταστρέφει ιερούς νεκρικούς τόπος των προγόνων τους.

Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστή Τζέιμς Μπόσμπεργκ «με δεδομένη τη σοβαρότητα της παράβασης, την αδυναμία μιας απλής λύσης, το γεγονός πως ο Dakota Access ανέλαβε μεγάλο μέρος του οικονομικού ρίσκου συνειδητά και την πιθανή ζημιά κάθε μέρα που ο αγωγός βρίσκεται σε λειτουργία, το δικαστήριο υποχρεούται να συμπεράνει πως η ροή πετρελαίου πρέπει να σταματήσει. Θα ακολουθήσει επιθεώρηση από το Στρατιωτικό Σώμα Μηχανικών των ΗΠΑ πριν επιτραπεί εκ νέου η λειτουργία του μετά από 13 μήνες».

Η απόφαση αυτή έρχεται λίγες μέρες μετά την ακύρωση του σχεδίου για τον αγωγό Atlantic coast, μεταξύ Δυτικής Βιρτίζινιας και Βόρειας Καρολίνας.

Σύμφωνα με τους κατασκευαστές, οι νομικές καθυστερήσεις και διαμάχες καθιστούν ασύμφορο το σχέδιο.

Τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι αγωγοί και γενικότερα ο ευρύτερος πετρελαϊκός κλάδος, δε σχετίζονται μόνο με τον μακροχρόνιο κι επίμονο αγώνα των Ινδιάνων ενάντια στο περιβαλλοντικά καταστροφικό σχέδιο, αλλά και στους ανταγωνισμούς μεταξύ των πιο “ρυπογόνων” τμημάτων του κεφαλαίου έναντι όσων έχουν βασίζονται στη δυναμικά ανερχόμενη «πράσινη οικονομία».