Ο Χάμιλτον εξασφάλισε και μαθηματικά τον ιστορικό έβδομο τίτλο του και πλέον δικαίως τοποθετείται στο debate για τον G.O.A.T, τον καλύτερο όλων των εποχών στη Formula 1, δίπλα σε οδηγούς μύθους όπως ο Σουμάχερ, ο Μανουέλ Φάτζιο, ο Αϊρτον Σένα, ο Αλέν Προστ.

Με το που πέρασε τη γραμμή του τερματισμού ο Αγγλος οδηγός λύγισε. «Για όλα τα παιδιά εκεί έξω που ονειρεύονται το αδύνατο, να πιστέψουν στα όνειρά τους» είπε και ξέσπασε σε λυγμούς, ενώ προηγουμένως είχε δηλώσει πως βλέποντας ως παιδί τον Μίκαελ Σουμάχερ να οδηγεί και να κερδίζει ήθελε… απλώς να του μοιάσει. Και τα κατάφερε…

Οσο για τον αγώνα: Ο Στρολ μπήκε στην πίστα με την ίδια φορά που έκλεισε τις κατατακτήριες δοκιμές και δεν έδωσε το δικαίωμα σε κανέναν αντίπαλο να τον προσπεράσει. Αντιθέτως ο Φερστάπεν έκανε κακή εκκίνηση και βρέθηκε από δεύτερος αρκετές θέσεις πίσω, ενώ ακόμη χειρότερα τα πήγε ο Μπότας που είχε τετ-α-κε κ βρέθηκε τελευταίος.

Η συνέχεια του αγώνα όμως είχε ανατροπές και εκπλήξεις πέραν μιας: ο Χάμιλτον ήταν ο πιο σταθερός όλων. Άρχισε από την έκτη θέση και τερμάτισε πρώτος καθώς η Mercedes κέρδισε και στη μάχη της τακτικής επιλέγοντας ένα πιτ στοπ με τον Χάμιλτον να κρατάει τα ίδια ελαστικά για 50 γύρους!

Πίσω από τον Χάμιλτον τερμάτισε ο εξαιρετικός Σέρχιο Πέρες με Racing Point και ο εκπληκτικός Σεμπάστιαν Φέτελ με Ferrari, που πραγματοποίησε τον καλύτερο εφετινό αγώνα του. Λεκλέρκ, Σάινθ, Φερστάπεν, Άλμπον, Νόρις, Στρολ και Ρικιάρντο συμπλήρωσαν τη βαθμολογούμενη δεκάδα.