Τα τελευταία χρόνια στην Αμερική και την Ευρώπη έχει προκύψει μια νέα μόδα: η αστική εξερεύνηση (urban exploration). Καθώς σε όλες τις πόλεις υπάρχουν πολλά ακατοίκητα εγκαταλειμμένα κτίρια, ακόμη και γειτονιές ολόκληρες που έχουν αφεθεί να παρακμάσουν και να ρημάξουν, έχει αναπτυχθεί μια νέα μόδα, μια νέα τάση για την εξερεύνησή τους.

Η εξερεύνηση αυτή βιντεοσκοπείται και τα βίντεο ανεβαίνουν στα social media. Παρέες φίλων, οδηγημένες από την περιέργεια, αναζητούν και εξερευνούν σπίτια που φημολογείται πως είναι στοιχειωμένα, παλιά νοσοκομεία που εδώ και πολλά χρόνια δεν λειτουργούν πια, παλιές βιομηχανικές εγκαταστάσεις, εγκαταλειμμένα ορυχεία, σιδηροδρομικούς σταθμούς, μεγάλους αγωγούς υπονόμων και ομβρίων υδάτων κλπ.

Οι ερασιτέχνες εξερευνητές, ψάχνουν να βρουν σημάδια της περασμένης ζωής των κτιρίων αυτών, ψάχνουν να βρουν την ιστορία που έχει αποτυπωθεί στον εγκαταλειμμένο πλέον χώρο, να επιβεβαιώσουν ή να απορρίψουν μύθους για φαντάσματα, να βρουν ίχνη και στοιχεία για εγκλήματα που έχουν γίνει εκεί, σημάδια του πόνου και της δυστυχίας που έλαβαν χώρα μέσα στους τοίχους αυτών των αστικών κουφαριών.

Οι εξερευνητές καταγράφουν με κάμερες την περιπέτειά τους, και τη μοιράζονται στα κοινωνικά δίκτυα με πολλούς άλλους ανθρώπους που από την άνεση του σπιτιού τους συμμετέχουν κι αυτοί στην περιπέτεια. Υπάρχουν πολλοί μοναχικοί άνθρωποι που νιώθουν ότι παίρνουν μέρος σε κάποια περιπέτεια που μόνοι τους δεν επρόκειτο να τη ζήσουν ποτέ. Πολλοί urban explorers (αστικοί εξερευνητές), έχουν ανοίξει λογαριασμούς στα κοινωνικά δίκτυα ή έχουν δικό τους κανάλι στο YouTube, και μερικοί από αυτούς έχουν τόσους πολλούς followers που πλέον ασχολούνται επαγγελματικά με την εξερεύνηση. Συνήθως, οι περισσότεροι απ’ αυτούς ασχολούνται με τα παραφυσικά φαινόμενα, άλλοι προσπαθούν να επιβεβαιώσουν αστικούς μύθους, και άλλοι ψάχνουν κάποιον φημολογούμενο χαμένο θησαυρό.

Καθώς το φαινόμενο των urban explorers, αναπτύχθηκε πολύ γρήγορα, δημιουργήθηκαν διάφορες ομάδες εξερευνητών που αντάλλασσαν μεταξύ τους πληροφορίες και εμπειρίες, και η κάθε ομάδα επωφελούνταν από το κοινό των άλλων ομάδων, αποκτώντας πολλαπλασιαστικά χιλιάδες followers. Το παιχνίδι άρχισε να παίζεται κι εκτός έδρας, αφού πολλές ομάδες έκαναν εξορμήσεις και σε γειτονικές πολιτείες, ενώ δεν έλειψαν και κάποιες υπερατλαντικές εξερευνήσεις όπως το «προσκύνημα» στο δάσος Αοκιγκαχάρα, που βρίσκεται στους πρόποδες του ηφαιστείου Φούτζι, το δάσος όπου χιλιάδες Ιάπωνες κάθε χρόνο πηγαίνουν για να αυτοκτονήσουν, και που είναι γεμάτο ιστορίες φρίκης, μονοπάτια σημαδεμένα με πολύχρωμες κορδέλες που οδηγούν συνήθως στο πτώμα κάποιου αυτόχειρα, αλλά και χαμένους ανθρώπινους σκελετούς.

 Το Χάος στην τσέπη σας

Όμως στις 22 Φεβρουαρίου του 2020, εμφανίστηκε μια νέα εφαρμογή για τα κινητά τηλέφωνα. Την εφαρμογή δημιούργησε ο Τζόσουα Λενγκφέλντερ. Η εφαρμογή ονομάζεται «Randonautica» και όπως λέει και η ονομασία της, συνδυάζει το τυχαίο (random) και την περιπλάνηση (nauting), και έχει σαν σήμα της ένα σκίτσο που απεικονίζει το κεφάλι μιας κουκουβάγιας. Υποτίθεται ότι η εφαρμογή συνδυάζει στοιχεία από τη «Θεωρία του Χάους», και τη «Theory of Derive» (Θεωρία της απόκλισης) του Γκυ Ντεμπόρ, ηγετικού μέλους της πολιτικής και καλλιτεχνικής ομάδας, Internationale Situationniste, που είχε έδρα της το Παρίσι.

H «Theory of Derive», συνδέεται άμεσα με την έννοια της «Ψυχογεωγραφίας», και είναι «ένας πειραματικός τρόπος να δημιουργείς καταστάσεις (situations)», ένα γρήγορο πέρασμα μέσα από διάφορα αστικά περιβάλλοντα, ασυνάρτητα προς τον τρόπο ζωής μας, όπου αφήνουμε πίσω μας κάθε εκλογίκευση, και αφηνόμαστε στα τυχαία ερεθίσματα που το μέρος έχει να μας προσφέρει, και στις τυχαίες εμπειρίες που μπορούμε να αποκομίσουμε. Σαν να επισκεπτόμαστε και να θαυμάζουμε ένα εγκαταλειμμένο βιομηχανικό τοπίο, ένα γκέτο απόκληρων, μια αποικία λεπρών, κάτι που δεν έχει καμία σχέση με τον τρόπο που είναι δομημένη η ζωή μας, προστατευμένοι πίσω από ένα τζάμι. Με τον τρόπο αυτό, δημιουργείται ένα «ρήγμα» στον λογικό, κοινωνικό και συναισθηματικό «ιστό» που μας περιβάλλει, κι έτσι, το έδαφος είναι πλέον πρόσφορο για τη δημιουργία νέων απρόσμενων «καταστάσεων». Οι καταστάσεις (situations) αυτές, επειδή ακριβώς είναι απρόσμενες, μπορεί να γίνουν επαναστατικές, αφού δημιουργούν μια σταθερή απόκλιση από την κανονικότητα. Και σύμφωνα με τη «Θεωρία του Χάους», όταν σε μια κατάσταση προστεθεί μια τυχαία νέα παράμετρος, δημιουργούνται χαοτικά αποτελέσματα.

Πώς παίζεται το «παιχνίδι»;

Ο χρήστης αφού «κατεβάσει» την εφαρμογή στο κινητό του, συνδέεται και ερωτάται να διαλέξει κάποιον «attractor» (ελκυστή), κάποιο «void» (κενό), ή κάποια «anomaly» (ανωμαλία). Ως «attractor» η εφαρμογή εννοεί το σημείο με τις περισσότερες κβαντικές τελείες (που η μηχανή αναζήτησης θεωρεί σημαντικό), και ως «void» το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή το σημείο με τις λιγότερες κβαντικές τελείες, ενώ ως «anomaly» η εφαρμογή εννοεί το πιο δυνατό σημείο ανάμεσα στις δύο αυτές επιλογές.

Έπειτα ο παίκτης «συγκεντρώνεται» στο θέμα που επιθυμεί να εξερευνήσει. Αν ο παίκτης έχει καλλιτεχνικές ανησυχίες, μπορεί να διαλέξει πχ. τη λέξη «δημιουργικότητα». Αν ο παίκτης έχει μεταφυσικές ανησυχίες, μπορεί πχ. να διαλέξει τη λέξη «φάντασμα».

Αφού ο παίκτης διαλέξει το θέμα που τον ενδιαφέρει (το επαναλαμβάνει λέγοντάς το 3 φορές), μετά πατάει «ANU», και τότε η Randonautica του δίνει τις συντεταγμένες που πρέπει να εξερευνήσει. Η εφαρμογή συνεργάζεται με τη βάση δεδομένων του Australian National University (ANU), η οποία την προμηθεύει με όλα αυτά τα δεδομένα που χρειάζεται.

Η εφαρμογή λαμβάνει υπ’ όψη της τη γεωγραφική θέση του χρήστη, «αντιλαμβάνεται» το θέμα που αυτός θέλει να εξερευνήσει και του δείχνει με μια πινέζα στο χάρτη, κάποιες κοντινές γεωγραφικές συντεταγμένες όπου θα βρει αυτό που γυρεύει. Ο χρήστης λοιπόν συνδέεται και διαλέγει πχ. το θέμα «φόνος» το οποίο επαναλαμβάνει 3 φορές, λέγοντάς το δυνατά. Σε λίγα δευτερόλεπτα στο χάρτη του GPS του τηλεφώνου του εμφανίζεται μια πινέζα που του δείχνει το στόχο.

Φτάνοντας στο σημείο που έχει υποδείξει η «Randonautica», οι παίκτες ψάχνουν και συνήθως βρίσκουν κάποιο «στοιχείο» σχετικό μ’ αυτό που ψάχνουν. Μπορεί να είναι ένα νέο μήνυμα (λίγες λέξεις σε ένα χαρτί, ένα σκίτσο, παλιές φωτογραφίες, κλπ.), μπορεί να είναι κάποιος γρίφος, μπορεί να είναι κάποιο αντικείμενο (κάποιο ρούχο, μια κούκλα, ένα κινητό τηλέφωνο, μια μάσκα, ένα παιχνίδι, ένα όπλο, κλπ.). Ανάλογα το τί βρίσκουν οι παίκτες, επανασυνδέονται και ζητούν και δεύτερο σημείο ή και τρίτο σημείο, μέχρι να ικανοποιήσουν την περιέργειά τους ή να ολοκληρώσουν την αναζήτησή τους.

Ο παίκτης και η παρέα του πηγαίνουν στο σημείο (πάντα βιντεοσκοπώντας), ερευνούν το χώρο, και ύστερα μοιράζονται τα ευρήματά τους και την εμπειρία τους με τους followers στο Tik Tok, το Facebook και το YouTube.

Δυσάρεστες συνέπειες

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αναρίθμητες παρέες νέων στην Αμερική και την Ευρώπη, άρχισαν να εξερευνούν την εφαρμογή. Τότε, άρχισαν να δημοσιεύονται αναρίθμητες εμπειρίες με την «Randonautica», και πολύ σύντομα άρχισε να υπάρχει ένα συνολικό feedback, από την εμπειρία των παικτών.

Πολλοί παίκτες λίγες μέρες αργότερα παρατήρησαν ότι κάποιος ή κάποιοι τους παρακολουθούσαν. Αρκετοί αντιλήφθηκαν ότι κάποιος τους παρακολουθούσε ήδη από την πρώτη εξόρμηση, ενώ άλλοι πιστεύουν πως άρχισαν να τους παρακολουθούν μετά την πρώτη εμπειρία, ακολουθώντας τους, ενώ κάποιοι παραπονέθηκαν και για παραφυσικά φαινόμενα τα οποία ίσως οφείλονται σε κάποιο «φορτισμένο» αντικείμενο που συνέλεξαν στην εξόρμηση. Αρκετοί αντιλήφθηκαν ότι εκεί που τους έστειλε η Randonautica, υπήρχαν άνθρωποι που τους περίμεναν. Μερικοί παίκτες έπεσαν θύματα επίθεσης, από ανθρώπους που φορούσαν μάσκες ή είχαν μεταμφιεστεί σε «δολοφόνους κλόουν». Η τυποποίηση των «κακών», συνήθως παραπέμπει σε ταινίες θρίλερ. Μερικοί παίκτες όταν επέστρεψαν από την εξόρμηση, βρήκαν το αυτοκίνητό τους παραβιασμένο, ενώ άλλοι κυνηγήθηκαν από άλλο αυτοκίνητο.

Τα πράγματα θα ήταν απλά αν έμεναν στο επίπεδο αυτό. Όμως, τουλάχιστον σε δύο περιπτώσεις, οι παρέες των παικτών ακολουθώντας τα ίχνη της «Randonautica», βρέθηκαν μπροστά σε δύο πτώματα. Το ένα βρέθηκε κοντά σε μια προκυμαία πακεταρισμένο μέσα σε μια βαλίτσα, και το άλλο σε δάσος στα περίχωρα του Σικάγο,  μέσα σ’ ένα ξύλινο μπαούλο. Στη δεύτερη περίπτωση οι παίκτες δέχτηκαν και την επίθεση ενός μασκοφόρου, ενώ όταν βρήκαν τελικά ένα μέρος με σύνδεση και κάλεσαν την Αστυνομία, ο μασκοφόρος και το μπαούλο είχαν εξαφανιστεί.

Group of People found a dead body chopped in a bag whiles using the Randonautica App .. this new app shows you random places to visit #randonautica #randonauting #randonauts pic.twitter.com/wUxzHNImYG

— Creepy Randonautica Videos (@RandonautCreepy) June 28, 2020

Σίγουρα, πολλά από αυτά τα περιστατικά είναι σκηνοθετημένα από τους παίκτες που θέλουν να δώσουν boost στο κανάλι που διατηρούν στο YouTube, αλλά υπάρχουν και υποθέσεις που καταγράφηκαν από την Αστυνομία οπότε είναι αληθινές. Έτσι, γεννιούνται κάποια σοβαρά ερωτήματα: Πώς το «ANU» βρέθηκε να κατέχει τόσα δεδομένα; Πώς γίνεται και οι παίκτες βρίσκουν στο τυχαίο σημείο προσωπικά δεδομένα (πχ. φωτογραφίες τους); Ποια διασύνδεση αποκαλύπτει ένα ευρύτερο δίκτυο, που ήταν μέχρι τώρα αόρατο; Πώς συνδυάζεται η «αληθινή ζωή», με θρύλους, μεταφυσικά φαινόμενα, και μυστηριώδεις αλγόριθμους; Με ποιο τρόπο αρχίζουν να συνυπάρχουν ομότιμα το «πραγματικό» και το «φανταστικό»; Ποιες νέες «πίστες» ανοίγει η Τεχνητή Νοημοσύνη στη ζωή μας;

Διαβάστε επίσης

Christian Karembeu: Η ιστορία πίσω από τον προπάπο που έγινε «έκθεμα» σε ζωολογικό κήπο

28η Οκτωβρίου 1940 -Η Αθήνα την παραμονή του πολέμου (Photos/Video)

Πύργος του Άιφελ: Ένα έργο που σχεδιάστηκε να είναι προσωρινό (Photos/Video)