Είμαστε χωρίς αμφιβολία στην πιο κρίσιμη και δραματική  φάση της πανδημίας.

Και η οποία επηρεάζει  όλη την κοινωνία. Δεν έχουμε ούτε «πανδημία ανεμβολίαστων» , όπως είναι το κυβερνητικό αφήγημα , ούτε βεβαίως «πανδημία εμβολιασμένων» όπως προβάλλεται από ορισμένες πλευρές . Έχουμε επιδείνωση μιας σοβαρής κρίσης Δημόσιας Υγείας , που θέτει προφανώς σε πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο τα ανεμβολίαστα άτομα ( και αυτή είναι η τεράστια αξία του μαζικού και όχι επιλεκτικού εμβολιασμού ) , αλλά δεν επιτρέπει συνθήκες «κανονικότητας» και «ελευθερίας» για κανένα .

Η κρισιμότητα της κατάστασης επιβάλλει αναστοχασμό για το τι δεν πήγε καλά και , κυρίως, αναπροσαρμογή της υγειονομικής στρατηγικής για να αντιμετωπιστούν  αποτελεσματικότερα δομικά ελλείματα στη μέχρι τώρα διαχείριση . Ποια ήταν αυτά:     

1. Η αίσθηση προσωρινότητας που είχε μονίμως η κυβέρνηση για την πορεία της πανδημίας

2. H κρίση εμπιστοσύνης και το συνακόλουθο «βάλτωμα» του εμβολιαστικού προγράμματος και

3. Η έλλειψη πολιτικής βούλησης για σοβαρή ενίσχυση του ΕΣΥ και  καλή προετοιμασία του με εμπλοκή της ΠΦΥ , έμφαση στο προνοσοκομειακό επίπεδο και στην κατ’ οίκον φροντίδα , επιμερισμό  περιστατικών covid και στα ιδιωτικά θεραπευτήρια-στρατιωτικά νοσοκομεία , μέριμνα για αποθεραπεία-αποκατάσταση των περιστατικών με σύνδρομο long covid .

Τώρα λοιπόν που έχει καταρρεύσει όλο το κυβερνητικό success story , τώρα που αποδείχθηκε με τραγικό τρόπο ότι ούτε είμαστε στις καλύτερες θέσεις της Ευρώπης (το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει-συγκρινόμαστε μόνο με τις χώρες των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης) , ούτε έχουμε το καλύτερο εμβολιαστικό πρόγραμμα , ούτε το ΕΣΥ είναι «θωρακισμένο», ούτε καν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη η γνώμη των ειδικών , τώρα είναι η ώρα μιας ολοκληρωμένης  και αξιόπιστης παρέμβασης που θα αλλάξει το κοινωνικό κλίμα και θα αποσυμπιέσει το Δημόσιο Σύστημα Υγείας . Με διαφάνεια, ειλικρίνεια , επιστημονική τεκμηρίωση και κοινωνική συστράτευση.

Και με έμπρακτη στήριξη του ΕΣΥ και των  «ανθρώπων της πρώτης γραμμής» , οι οποίοι κινδυνεύουν από  «κατάρρευση ηθικού» . Αυτό όμως για να προκύψει απαιτεί minimum πολιτική συνεννόηση. Είναι κατώτερα των περιστάσεων τα αντανακλαστικά της κυβέρνησης σ ’αυτό το πεδίο , και  πολύ περισσότερο του νέου Υπουργού Υγείας , ο οποίος δεν έχει καλέσει ακόμα τους εκπροσώπους όλων των πολιτικών κομμάτων για αναλυτική ενημέρωση και συζήτηση , με παρουσία των αρμόδιων επιστημόνων. Τόσο για τα  επιδημιολογικά δεδομένα  και τις προβλέψεις των ειδικών , όσο και για τις άμεσες προτεραιότητες της κυβέρνησης.

Ποια θα μπορούσαν να ήταν τα σημεία μιας κοινά συμφωνημένης γραμμής σ’ αυτή τη φάση:

Επανεκκίνηση του εμβολιαστικού προγράμματος με έμφαση στους πληθυσμούς ειδικής ευαλωτότητας που έχουν μείνει πίσω (ηλικιωμένοι άνω των 80 ετών, καρκινοπαθείς , έγκυες , Ρομά, πρόσφυγες-μετανάστες , φιλοξενούμενοι σε κλειστές δομές κλπ) , αλλά και στην επιτάχυνση της 3^ης δόσης που πολλαπλασιάζει την ανοσιακή προστασία . Οι γενικού χαρακτήρα καμπάνιες και οι από τηλεοράσεως προτροπές δεν πείθουν πλέον . Χρειάζεται σχεδιασμένη και στοχευμένη παρέμβαση  Αγωγής Υγείας στην κοινότητα . Χωρίς μέτρα μη αναλογικά ,  κοινωνικά άδικα και αναποτελεσματικά ,  όπως η υποχρεωτική αργία  των 6500 ανεμβολίαστων  εργαζομένων στο ΕΣΥ.  Είναι άλλο θέμα ένα πλαίσιο  «έμμεσης υποχρεωτικότητας » που δίνει θετικά κίνητρα για να μεταπειστούν  όσοι φοβούνται και διστάζουν και άλλο ο τιμωρητισμός και η κοινωνική αγριότητα της απόλυσης και της εξαθλίωσης .   

Ανάσχεση της διασποράς του ιού στο γενικό πληθυσμό και στις εστίες υπερμετάδοσης , με μέτρα που περιορίζουν τον κοινωνικό συγχρωτισμό .  Αυτό σημαίνει αυστηροποίηση των υγειονομικών μέτρων στους  κλειστούς χώρους ( εστίαση, διασκέδαση, σχολικές αίθουσες , αμφιθέατρα, συνέδρια, αθλητικές και κοινωνικές εκδηλώσεις ), γενικευμένη χρήση μάσκας , μείωση των ποσοστών πληρότητας( πχ 70% ) , περιορισμοί    στα ωράρια , ακόμα  και για τους εμβολιασμένους .  Και φυσικά,   αυστηρά  μέτρα και συστηματικοί έλεγχοι στους χώρους εργασίας , στα σχολεία , στα  πανεπιστήμια , στα μέσα μαζικής μεταφοράς  και στις κλειστές δομές .  Το «lockdown μόνο για ανεμβολίαστους» είναι λάθος, είναι πολιτική και όχι επιδημιολογικά τεκμηριωμένη επιλογή, που αν υιοθετηθεί θα αποδειχθεί ανεφάρμοστη , ατελέσφορη και κοινωνικά διχαστική.  

Σχέδιο έκτακτης ανάγκης , με επιστράτευση  όλων των διαθέσιμων υγειονομικών δυνάμεων της χώρας , με επίταξη ιδιωτικών κλινικών ( και όχι μόνο ιδιωτών γιατρών ) και αξιοποίηση  των στρατιωτικών νοσοκομείων , για να αποτραπεί  η ολοσχερής λειτουργική κατάρρευση των δημόσιων δομών υγείας , που δημιουργεί ακάλυπτες ανάγκες και ανισότητες στη φροντίδα .

Δέσμη μέτρων για την ενδυνάμωση του ΕΣΥ που θα δίνουν το «σήμα»  μιας γενναίας επένδυσης στο ανθρώπινο δυναμικό του :  αυτόματη προκήρυξη όλων των κενούμενων λόγω συνταξιοδότησης θέσεων στα νοσοκομεία-ΚΥ ,  διασφάλιση της μόνιμης εργασιακής προοπτικής  των συμβασιούχων ,  πολυετές πλάνο τουλάχιστον 15.000 μόνιμων προσλήψεων στο ΕΣΥ και , κυρίως, σοβαρή αναβάθμιση των συνθηκών αμοιβής , εργασίας και εκπαίδευσης στο σύστημα , με  νέο πλαίσιο κινήτρων προσέλκυσης γιατρών σε άγονες περιοχές και ειδικότητες . Μόνο έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί η κρίση στελέχωσης στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας και να αντιστραφεί το brain drain των νέων γιατρών-επαγγελματιών υγείας . Όλα τα παραπάνω προαπαιτούν επιπλέον δημοσιονομικό χώρο και στρατηγική σύγκλισης με το μέσο όρο της Ευρώπης στις δημόσιες δαπάνες υγείας( 7% του ΑΕΠ).

*Ο Ανδρέας Ξανθός είναι πρώην Υπουργός Υγείας και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ

Διαβάστε επίσης:

Απροστάτευτα τα σχολεία ξανά στην πανδημία…

Το δικαίωμα της έκφρασης θύμα της παραπληροφόρησης

Επιβεβαιώθηκε ο μαρτυρικός θάνατος του Ζακ