Προβληματισμός επικρατεί στην κυβέρνηση για τις γυναικοκτονίες, που τείνουν να μετατραπούν σε επιδημία στη χώρα, καθώς ήδη μέσα στο 2022 έχουν καταγραφεί οκτώ περιστατικά, έναντι 17 το 2021. Εκτός αυτού, ο προβληματισμός αφορά και το γεγονός ότι υπάρχουν καταγγελίες για, ας πούμε, όχι δέουσα αντιμετώπιση από την αστυνομία γυναικών που προσφεύγουν στις αρχές ύστερα από περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης της Ν.Δ. Άννα Ευθυμίου με δήλωσή της τόνισε ότι «η έμφυλη βία όχι μόνο είναι παρούσα, αλλά αυξάνεται και όλο και πιο συχνά καταλήγει στο έγκλημα. Για πόσο ακόμα θα γινόμαστε μάρτυρες τέτοιων τραγικών περιστατικών αλλά και άλλων έμφυλης βίας;». Από την πλευρά της η αρμόδια υφυπουργός Μαρία Συρεγγέλα, μπροστά στα πρόσφατα περιστατικά γυναικοκτονιών, επιχείρησε να κατηγορήσει τον ΣΥΡΙΖΑ για «εργαλειοποίησή» τους περιγράφοντας τις κινήσεις της κυβέρνησης κατά της έμφυλης βίας.

Προφανώς, το ζήτημα είναι πολύ βαθύτερο και πολύ πιο σύνθετο, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να κινηθεί ακόμα πιο αποφασιστικά, αν πραγματικά θέλει να καταπολεμήσει αυτό το ειδεχθές και αποκρουστικό φαινόμενο.

Με την ευκαιρία αξίζει να πούμε ότι η δημόσια συζήτηση – είτε στο πολιτικό επίπεδο είτε στο μιντιακό, και ειδικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – είναι εξαιρετικά ρηχή, καθώς περιορίζεται στη μη υιοθέτηση του όρου «γυναικοκτονία» από την κυβέρνηση ή στο γενεσιουργό αίτιο της «πατριαρχίας».

Όσο βάσιμα όμως κι αν είναι τα δύο παραπάνω θέματα, δεν καλύπτουν το άμεσο πρόβλημα: Τι να κάνουμε; Ακόμη και αν η κυβέρνηση υιοθετήσει τον όρο, δεν θα λυθεί κάτι άμεσα. Ακόμη και αν δεχτούν όλοι χωρίς περιστροφές ότι η «πατριαρχία» (σε όση έκταση διατρέχει τη σημερινή ελληνική κοινωνία) αποτελεί αίτιο για την αύξηση των γυναικοκτονιών, σίγουρα δεν είναι το μοναδικό. Και η υπέρβασή του θα απαιτήσει πολλά χρόνια.

Το πλέον άμεσο ζήτημα είναι η δημιουργία θεσμών ή/και η ενίσχυση των ήδη υπαρχόντων ώστε οι γυναίκες να μπορούν με ασφάλεια να βρίσκουν ασφαλείς διεξόδους από την ενδοοικογενειακή βία και οι καταγγελίες τους να λειτουργούν αποτρεπτικά ως προς την κλιμάκωση της βίας. Η κατάσταση χειροτερεύει διαρκώς και πρέπει να μπει ταχύτατα ένα αποτελεσματικό φρένο. Καμιά καθυστέρηση δεν δικαιολογείται…

Διαβάστε επίσης:

Ανδρέας Ξανθός: Θετικός στον κορωνοϊό

Παρακολούθηση Ανδρουλάκη: Ικανοποιημένοι και δικαιωμένοι από τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ 

Αγωγή Δημητριάδη κατά Reporters United, Εφημερίδα Συντακτών και Θανάση Κουκάκη