Επιτέλους, τα στόματα ανοίγουν και γυναίκες βρίσκουν το θάρρος να καταγγείλουν τους κακοποιητές τους.

Η καταγγελία για το βιασμό της 24χρονης Γεωργίας από τη Θεσσαλονίκη προκάλεσε ένα τεράστιο κύμα συμπαράστασης, ιδίως των νέων ανθρώπων μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα. Και μάλιστα, το κινηματικό σύνθημα «ποτέ καμία γυναίκα μόνη» ορθώνεται ακόμα πιο σθεναρά σε εξοργιστικές για τους νέους ανθρώπους δηλώσεις που έχουν γίνει στο πλαίσιο του «blame victim» ή του «πλυντηρίου».

Η έξαρση των γυναικοκτονιών και των κακοποιητικών συμπεριφορών σεξουαλικής ή όχι φύσης σε βάρος γυναικών αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός. Στο επισφαλές και επιβαρυμένο κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον, αποτέλεσμα της παρελθούσας δεκαετούς οικονομικής κρίσης, η οποία επέφερε ανεπανόρθωτα πλήγματα στην προστασία των δικαιωμάτων στην Ελλάδα, ήρθε να προστεθεί η πρωτοφανής και πολυεπίπεδη κρίση, στην οποία οδήγησε η πανδημία COVID-19, με σοβαρότατες επιπτώσεις, μεταξύ άλλων, και στα δικαιώματα των γυναικών.

Στην πρόσφατη τροποποίηση του ποινικού κώδικα προβλέφθηκε η αυστηροποίηση των ποινών για τις πράξεις του βιασμού και της προσβολής της γενετήσιας ελευθερίας και αξιοπρέπειας. Με τη νομοθετική αυτή πρωτοβουλία της Κυβέρνησης ικανοποιείται το «περί δικαίου αίσθημα της κοινωνίας», σε μία περίοδο όπου τα περιστατικά έμφυλης βίας παρουσιάζουν ραγδαία αύξηση.

Ως βουλευτής, που ασχολούμαι διαχρονικά και με συνέπεια με θέματα τέτοιας φύσης, διαπιστώνοντας τόσο την αύξηση των περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης γυναικών και γυναικοκτονιών όσο και την ανάγκη αλλά και απαίτηση της κοινωνίας να μπει ένα φρένο στα φαινόμενα αυτά, έχω θέσει το θέμα της έμφυλης βίας τόσο σε δημόσιες τοποθετήσεις μου στη Βουλή όσο και μέσω σχετικών ερωτήσεων μου στα συναρμόδια υπουργεία στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου.

Κατόπιν των απαντήσεων που έλαβα από τους αρμόδιους Υπουργούς είναι θετικό ότι η ελληνική αστυνομία αποκτά σαφή κατεύθυνση με περαιτέρω εξειδίκευση και καλύτερη εκπαίδευση στην αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών και ιδίως της ενδοοικογενειακής βίας. Είναι, επίσης, πολύ θετικό ότι στη σχετική πρότασή μου για να τιμωρείται η εκδικητική πορνογραφία ως αυτοτελές σεξουαλικό αδίκημα ο Υπουργός Δικαιοσύνης απάντησε ότι πρόκειται να εξετάσει την αναβάθμιση του αδικήματος αυτού σε κακούργημα. Θετικό είναι, ακόμη, ότι πλέον σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης στα εργαστήρια δεξιοτήτων έχει ενταχθεί θεματικός άξονας που ανταποκρίνεται σε ζητήματα ισότητας των φύλων. Και στο σημείο αυτό θεωρώ ότι έχει πολύ μεγάλη ουσία η παιδεία που έχουμε στο συγκεκριμένο θέμα. Στόχος είναι τα παιδιά μας να μεγαλώνουν σε υγιή πρότυπα αλληλοσεβασμού και αλληλεγγύης μακριά από αναχρονιστικές αντιλήψεις περί «ασθενούς φύλου ή επικίνδυνες αντιλήψεις περί «νταήδων».

Αυτό θέλει ακόμα πολύ δουλειά για να γίνει. Μάλιστα, είχα προτείνει από το βήμα της Βουλής να συνεργαστούμε πάνω στο θέμα αυτό όλες οι γυναίκες βουλευτές και να ενώσουμε τις φωνές μας. Στα θέματα αυτά δε χωράει κομματική αντιπαράθεση.

Παράλληλα, είναι χρήσιμο η Πολιτεία να αναλάβει δράσεις που διευκολύνουν την πρόσβαση των θυμάτων και των μαρτύρων σε διαδικασίες καταγγελιών και δίωξης σε όλους τους χώρους και γενικά δράσεις που ενθαρρύνουν τις καταγγελίες.

Ειδικά για τις περιπτώσεις βιασμού, κρίνεται σκόπιμη η ορθή λειτουργία των ιατροδικαστικών υπηρεσιών σε όλη τη χώρα, κάτι άλλωστε που αναδείχθηκε από την περίπτωση του βιασμού της 24χρονης Γεωργίας. Παράλληλα, θα ήταν, ακόμη, επωφελής τόσο η κατάλληλη εκπαίδευση σε όλες τις υγειονομικές δομές του νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού για τη διαχείριση τέτοιων περιστατικών όσο και η αξιοποίηση στα δημόσια νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας η χρήση τεχνολογιών τύπου «rape kit», δηλαδή εργαλειοθήκη βιασμού, για τη διευκόλυνση των θυμάτων. 

Επιπρόσθετα, προβάλει πλέον αναγκαία, η λήψη των νομοθετικών-εφαρμοστικών μέτρων που απαιτούνται ακόμα για την ουσιαστική εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας και της βίας κατά των γυναικών και κοριτσιών. Για παράδειγμα, είναι σημαντικό να εκδοθεί η εφαρμοστική υπουργική απόφαση που θα προβλέπει τη διεκδίκηση αποζημίωσης από τα θύματα εγκλημάτων βίας και σεξουαλικών εγκλημάτων από πρόθεση για τη ζημία που υπέστησαν. 

Ο δρόμος, λοιπόν, ακόμα είναι μακρύς αλλά οφείλουμε όλοι συντεταγμένα, τόσο η Πολιτεία όσο και η κοινωνία, να δουλέψουμε στην κατεύθυνση αυτή. Στόχος είναι και να στεκόμαστε πολύπλευρα και εμπράκτως δίπλα στα θύματα αλλά και να περιορίσουμε στο ελάχιστο κάθε πράξη έμφυλης βίας.  

*Η Άννα Ευθυμίου είναι Δικηγόρος και Βουλευτής Ν.Δ. Α’ Θεσσαλονίκης

Διαβάστε επίσης:

Τεστοστερόνη…

Μομφή σε έναν δικομματισμό του παρελθόντος

Όχι άλλη υποκρισία απέναντι στην βία!