Η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά στην πρώτη σοβαρή της κρίση, και αυτό γιατί η δυσαρέσκεια άρχιζε να εκφράζεται σε οργανωμένο επίπεδο. Βέβαια, ο ευφυέστατος επικοινωνιακός μηχανισμός προσπάθησε να αμβλύνει τις αντιδράσεις.

Ο τρόπος που οργανώθηκε επιχειρησιακά η κάθοδος των αγροτών στην Αθήνα δημιούργησε περιθώρια ταυτίσεων των πολιτών της μεγαλούπολης με τους παραγωγούς της επαρχίας σε μια στοχευμένη προσπάθεια εκτόνωσης της δυσαρέσκειας της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας για την ακρίβεια.

Στον αντίποδα, οι κινητοποιήσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας, περιθωριοποιούνται και με αυταρχικές εγκυκλίους του υπουργείου Παιδείας επιχειρείται η κάμψη της κλιμάκωσης του αγώνα για το δημόσιο Πανεπιστήμιο καθώς και η ενεργοποίηση αντανακλαστικών κοινωνικού αυτοματισμού με το μύθευμα της «χαμένης εξεταστικής». Εκεί που φαίνεται η κυβέρνηση να έχει χάσει την διαχειριστική της μαεστρία είναι η τραγωδία των Τεμπών, για να είμαστε ακριβείς, η επιχείρηση συγκάλυψης της τραγωδίας των Τεμπών.

Η απεργία της 28ης Φλεβάρη έδειξε ότι η λαϊκή δυσαρέσκεια όχι μόνο είναι υπαρκτή αλλά και δεν ξεχνά και μπορεί να οργανωθεί. Το ερώτημα βέβαια, είναι ποιος μπορεί να την εκφράσει, κάτω από ποιο πρόταγμακαι με ποιο όραμα; Και αν αυτό πριν την χρεοκοπία και τον μεγάλο συμβιβασμό του 2015 φάνταζε μια διαδικασία εμπλοκής της βάσης υπό έναν σοβαρό ή χαρισματικό ηγέτη κοντά στα οικονομικά συμφέροντα και κοινωνικά οράματα της μεσαίας τάξης, τώρα αυτό το σχήμα έχει καταρρεύσει με κρότο.

Η προοδευτική αντιπολίτευση προσπαθεί με παλιά σχήματα να απαντήσει σε μια νέα κατάσταση, και αυτό ως ένα βαθμό είναι κατανοητό καθώς ο κρότος του παλιού αφορούσε πρώτιστα και κύρια την ίδια. Η βόμβα της χρεοκοπίας έσκασε στα χέρια του πιο φρέσκου και πρωτοπόρου σε ιδέες πολιτικού αρχηγού και η πιο μεγάλη ματαίωση και συνθηκολόγηση έγινε υπό την ηγεσία του πλέον χαρισματικού πολιτικού από το 2000 και μετά. Τα ερωτήματα όμως παραμένουν και η στιγμή είναι η πιο κρίσιμη από το 2017 και μετά, καθώς είναι η πρώτη φορά που η κοινωνία αποφάσισε να εκφράσει την δυσαρέσκεια της στην ΝΔ οργανωμένα.

Αιχμή του δόρατος είναι το κόστος και η ποιότητα ζωής, αυτή είναι η κοινή συνισταμένη όλων των επιμέρους κλαδικών κινητοποιήσεων. Η μεγάλη δημοκρατική παράταξη, σε αυτό πρέπει να απαντήσει, ολιστικά και οραματικά αλλά και ταυτόχρονα με τεχνοκρατική επάρκεια και υλοποιήσιμο σχέδιο.

Η ακρίβεια δεν είναι ένα παροδικό φαινόμενο και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ούτε με επιδόματα, ούτε με κάποιο αόριστο κίνημα καταναλωτών.

Η πληθωριστική πίεση στα αγαθά πρώτης ανάγκης που με την σειρά της και φυσικά με την “βοήθεια” των μεσαζόντων και των κερδοσκόπων της αγοράς, έχει βάλει φωτιά στις τιμές, των τροφίμων, των πρώτων υλών και από εκεί φτάνει μέχρι τα ενοίκια και την εκπαίδευση, ήρθε για να μείνει. Οι τιμές κοινώς δεν θα πέσουν (χωρίς παρέμβαση).

Η παρέμβαση αυτή δεν μπορεί παρά να ενέχει την μορφή του σοκ, η σημαντική αύξηση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, η οποία με στοχευμένες παρεμβάσεις θα συμπαρασύρει και τον ιδιωτικό τομέα είναι ο ένας πυλώνας, η μείωση του χρόνου εργασίας και η πράσινη παραγωγική ανασυγκρότηση που θα βασιστεί στην καινοτομία, την ελεύθερη έρευνα με συμπράξεις ιδιωτικού τομέα και δημοσίων πανεπιστημίων με ρήτρα τα έμπρακτα αποτελέσματα αυτής να μείνουν στην χώρα είναι ο δεύτερος πυλώνας και ο τρίτος είναι η δημιουργία υποδομών σε παιδεία, υγεία, μεταφορές με την παράλληλη ενδυνάμωση του θεσμικού και πρακτικού πεδίου υποδοχής των νέων τεχνολογικών, με άλλα λόγια της τεχνητής νοημοσύνης.

Οι τρεις αυτοί πυλώνες πλαισιωμένοι από πολιτικές συμπερίληψης, διαφάνειας, ενίσχυσης της αξιοκρατίας και εμβάθυνσης των δημοκρατικών θεσμών, χωρίς ελιτισμούς κάθε είδους οφείλουν να διαχυθούν προς τα λαϊκά στρώματα και εκεί να αποκτήσουν πολλαπλασιαστές του μηνύματος.

Η μεγάλη δημοκρατική παράταξη έχει χρέος που υπερβαίνει τα στενά κομματικά πλαίσια, και στην σύγχρονη ιστορία του τόπου έχει αποδείξει ότι μπορεί να το αναλάβει, τώρα είναι η ώρα.

*Η Μαριζέτα Αντωνοπούλου είναι διδάσκουσα στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του ΕΚΠΑ και Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της Ανανεωτικής Αριστεράς

Διαβάστε επίσης:

«Για μια ισχυρή δημόσια Παιδεία»

Συγκλονίζουν βίντεο-ντοκουμέντα από τα Τέμπη: «Βοήθεια, είμαστε από κάτω» – Οι ανατριχιαστικές κραυγές δευτερόλεπτα μετά τη φονική σύγκρουση

Άγος για την Πολιτεία ο προκλητικός Νόμος περί ευθύνης υπουργών, ειδικά υπό το βάρος των Τεμπών