Η «Ιθάκη» ως προοίμιο
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έγραψε απλώς ένα βιβλίο· έστρωσε το χαλί. Όχι για την επιστροφή στο «αριστερό σπίτι», αλλά για την έξοδο από αυτό.
Το πρώτο σημάδι είναι η ισχυρή δόση αυτοκριτικής. Σπάνιο για Έλληνα πολιτικό, αλλά αναγκαίο για κάποιον που θέλει να επανακάμψει χωρίς το βάρος του παρελθόντος. Η αυτοκριτική, όμως, δεν είναι ποτέ ανιδιοτελής· είναι το κουμπί «reset» όταν προετοιμάζεις νέο μηχάνημα. Και ο Τσίπρας δεν δείχνει διάθεση να αποσυρθεί, δείχνει διάθεση να επανατοποθετηθεί.
Το δεύτερο σημάδι είναι η καθαρή διαφοροποίηση από πρόσωπα και πρακτικές της πρώτης του περιόδου. Οι αιχμές προς Βαρουφάκη, Κωνσταντοπούλου και λοιπούς δεν είναι ξεκαθάρισμα λογαριασμών· είναι χάραξη ορίων. Αν θες να «χτίσεις» νέο σπίτι, πρέπει πρώτα να καθαρίσεις τα οικόπεδα γύρω σου.
Το τρίτο σημάδι είναι εμπορικό και κοινωνικό: ένα βιβλίο που εξαντλείται σε λίγες ώρες δεν είναι λογοτεχνικό φαινόμενο· είναι πολιτικό τεστ κοπώσεως. Ο κόσμος που έσπευσε να το αγοράσει μπορεί να μην είναι ψηφοφόρος έτοιμος για να ψηφίσει κόμμα Τσίπρα, αλλά είναι κοινό που αναζητά αφήγημα. Και χωρίς αφήγημα δεν γίνεται κόμμα.
Θα γίνει τελικά κόμμα; Ο Τσίπρας δεν το λέει. Δεν χρειάζεται να το πει. Το πολιτικό περιβάλλον έχει ανοίξει τρύπες δεξιά και αριστερά· αν κάτι λείπει είναι ένας φορέας που να συνδυάζει εμπειρία, μνήμη και ικανότητα αφήγησης. Η «Ιθάκη» προετοιμάζει και τα τρία. Η απόφαση θα ληφθεί όταν (και αν) καταλάβει ότι το παλιό του ακροατήριο έχει πια συμβιβαστεί με το γεγονός πως το 2015 δεν θα επιστρέψει, αλλά μπορεί να αξιοποιηθεί.
Άρα: ναι, η «Ιθάκη» μοιάζει με προοίμιο, όχι ιδρυτική διακήρυξη, αλλά περισσότερο με prova generale. Αν υπάρξει νέο κόμμα δεν θα γεννηθεί από οργή, όπως το 2012, ούτε από προσδοκία, όπως το 2015. Θα γεννηθεί από ανάγκη: ανάγκη του Τσίπρα να επιστρέψει και ανάγκη ενός μέρους της κοινωνίας να πιστέψει ξανά κάπου. Και η ανάγκη, στην πολιτική, έχει την κακή συνήθεια να βρίσκει μορφή.
Διαβάστε επίσης:
Το «management των αρίστων» βλάπτει σοβαρά τα δημόσια ταμεία
Οι «Μαυρογιαλούροι» της εποχής και η Ελλάδα των 800€
Καλός συνταξιούχος, ο νεκρός συνταξιούχος…