Ο Γιώργος Παπανδρέου ουδέποτε έκρυψε τα πράσινα όνειρά του. Είναι οπαδός της ξεκάθαρης – παγκοσμίως – πολιτικής τοποθέτησης ότι η πράσινη (μπίζνα) ανάπτυξη όχι μόνο μπορεί να σώσει τη Γη από την περιβαλλοντική καταστροφή, αλλά και να απογειώσει εκ νέου την οικονομία. Με άλλα, πιο απλά λόγια, ο Γ. Παπανδρέου, όπως και ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ, θεωρεί ότι το κίνητρο του κέρδους μπορεί να αναπροσανατολίσει την οικονομική δραστηριότητα προς μια «σωτήρια» κατεύθυνση.

Ο Γιώργος Παπανδρέου ουδέποτε έκρυψε τα πράσινα όνειρά του. Είναι οπαδός της ξεκάθαρης – παγκοσμίως – πολιτικής τοποθέτησης ότι η πράσινη (μπίζνα) ανάπτυξη όχι μόνο μπορεί να σώσει τη Γη από την περιβαλλοντική καταστροφή, αλλά και να απογειώσει εκ νέου την οικονομία. Με άλλα, πιο απλά λόγια, ο Γ. Παπανδρέου, όπως και ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ, θεωρεί ότι το κίνητρο του κέρδους μπορεί να αναπροσανατολίσει την οικονομική δραστηριότητα προς μια «σωτήρια» κατεύθυνση.

Εξ αιτίας των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο, άνθρακα), αλλά κυρίως λόγω περιορισμού της δυνατότητας των ορυκτών καυσίμων να καλύψουν τους παγκόσμιους ρυθμούς ανάπτυξης, οι πράσινες μπίζνες βρίσκονται εδώ και λίγα χρόνια στο επίκεντρο του επιχειρηματικού ενδιαφέροντος. Βασικός στόχος των εμπλεκομένων είναι η κατοχύρωση προνομιακών θέσεων στο νέο υπό διαμόρφωση σύστημα παραγωγής και διανομής ενέργειας.

Αν μπορέσει να φανταστεί κανείς τον κόσμο σε μερικές δεκαετίες, οι επτά πετρελαϊκές αδελφές θα έχουν μετεξελιχθεί σε εξ ίσου πανίσχυρα τραστ που θα ελέγχουν τις πατέντες παραγωγής και διανομής ενέργειας από τον αέρα, τον ήλιο, το υδρογόνο. Είναι φανερό, από τον όγκο των προσδοκώμενων κερδών, ότι πρόκειται για το μεγάλο παιχνίδι του 21ου αιώνα, στο οποίο ήδη σπεύδουν να πάρουν μέρος όσοι έχουν τη δυνατότητα.

Μέσα από αυτήν την οπτική αποκτά ιδιαίτερη σημασία το Διεθνές Συνέδριο για την Κλιματική Αλλαγή στη Μεσόγειο που οργανώνει το ίδρυμα του Αντρίκου Παπανδρέου, αδελφού του πρωθυπουργού.

Το εύρος των δραστηριοτήτων τού εν λόγω ιδρύματος και κυρίως οι διασυνδέσεις του συνηγορούν ότι τα όσα κατά καιρούς έχει διατυπώσει ο Γιώργος Παπανδρέου περί πράσινης ανάπτυξης είναι κάτι πολύ περισσότερο από πολιτικά σλόγκαν επικοινωνιακού περιεχομένου. Το παιχνίδι με την «πράσινη ενέργεια» έχει πολύ ψωμί στο κοντινό μέλλον, και τεράστιο πολιτικό – οικονομικό ενδιαφέρον.

Μέσα από αυτήν την οπτική και κάτω από τις τεράστιες οικονομικές προσδοκίες, το πρότζεκτ της «συνεκμετάλλευσης» του Αιγαίου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, που έχει κατά νου ο πρωθυπουργός, είναι ωραίο παραμύθι, αλλά με τον δράκο κρυμμένο.