Γραμμή καταψήφισης της συμφωνίας, ως χειρότερης από εκείνη που… θα πετύχαινε η Ν.Δ., χαράσσει ο Αντώνης Σαμαράς και, εφόσον επιμείνει μέχρι τέλους, αυτή θα είναι η απαρχή είτε για τη διάλυση της Ν.Δ. είτε για την επίσημη αμφισβήτησή του. 

Η νέα στρατηγική που έχουν χαράξει οι σαμαροφύλακες, με στόχο τη διατήρηση της προεδρικής καρέκλας και ταυτόχρονα των κομματικών προνομίων, προβλέπει ότι ο Σαμαράς θα εμφανίζεται δημοσίως ότι στηρίζει την κυβέρνηση στο εξωτερικό για να λάβει χρηματοδότηση, ώστε να μην έχει πρόβλημα η χώρα, και ταυτόχρονα ότι εγκαταλείπει τη γραμμή της δικαίωσης, αφού έτσι εμφανιζόταν ως πιο τροϊκανός από τους τροϊκανούς. 

 

Επιχειρώντας να επαναπροσεγγίσει όσους τον ψήφισαν λόγω… τρομολαγνείας και τον εγκατέλειψαν την επομένη, ο Σαμαράς προσπαθεί να χτίσει την εικόνα του μετριοπαθούς, που εκφράζει τη φωνή της λογικής και ενδιαφέρεται για τη χώρα και όχι για το κομματικό συμφέρον. «Κλείστε συμφωνία, γιατί όσο περνάει ο καιρός θα φέρετε χειρότερα αποτελέσματα από το mail Χαρδούβελη» είναι η γραμμή που ακολουθεί η Ν.Δ.

 

 

Όμως, το επόμενο επιχείρημα θα είναι ότι η συμφωνία που έκλεισε η κυβέρνηση είναι χειρότερη από εκείνη που θα έκλεινε η Ν.Δ. και γι’ αυτό το κόμμα θα την καταψηφίσει ή θα ψηφίσει «παρών». Στο σημείο αυτό οι αμφισβητίες του Σαμαρά θα πάρουν την πρωτοβουλία για αμφισβήτηση του αρχηγού, καθώς θεωρούν ότι το κόμμα θα πρέπει να υπερψηφίσει τη συμφωνία. 

 

Εκτιμούν μάλιστα πως ο Σαμαράς δεν έχει καμιά άλλη επιλογή από το να καταψηφίσει τη νέα συμφωνία. Σύμφωνα με το σκεπτικό τους, αν ο Σαμαράς υπερψηφίσει τη συμφωνία, δεν θα μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι χειρότερη από εκείνη που παζάρευε ο ίδιος. Πολύ περισσότερο δεν θα μπορεί να διατρανώνει πως δικαιώθηκε, αφού με την υπερψήφιση αναγνωρίζει έμπρακτα ότι οι επιλογές της κυβέρνησης ήταν σωστές. 

Ο Σαμαράς δεν έχει την κουλτούρα να καταγγείλει τη συμφωνία, αλλά στο τέλος να την ψηφίσει, ούτε θα μπορέσει να διαχειριστεί μια τέτοια τακτική. Θα ξαναγυρίσει στην πεπατημένη των Ζαππείων, λένε χαρακτηριστικά βουλευτές που ετοιμάζονται να θέσουν θέμα ηγεσίας εντός του Ιουνίου.

«Θα ξαναγίνει αντιμνημονιακός ο Σαμαράς» εκτιμούν οι αμφισβητίες και επιμένουν πως η Ν.Δ. οφείλει να αποδείξει ότι παραμένει φιλοευρωπαϊκό κόμμα και διακρίνεται από υπευθυνότητα και συνέπεια. Έτσι δεν μπορεί να καταψηφίσει τη συμφωνία, έστω και εάν είναι κακή, για την οποία ζήτησε και έλαβε την ψήφο των πολιτών προεκλογικά ώστε να μην χρεοκοπήσει η χώρα.

 

 

Οι αμφισβητίες χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες. Σε εκείνους που θεωρούν ότι μπορούν να περιμένουν έως τον Σεπτέμβριο και σε εκείνους που εκτιμούν πως πρέπει να κινηθούν το συντομότερο δυνατόν. Οι δεύτεροι πιστεύουν πως, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει τη συμφωνία και θα αρχίσει να εφαρμόζει μέτρα, τότε θα αρχίσει να φθίνει και η εκλογική επιρροή του με αποτέλεσμα να μειώνεται η ψαλίδα ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ. Μια τέτοια προοπτική θα ισχυροποιήσει τον Σαμαρά, που θα θεωρεί ότι δεν υπάρχει λόγος να τεθεί θέμα ηγεσίας, ενώ ταυτόχρονα θα μπορεί να αιφνιδιάσει θέτοντας ο ίδιος θέμα, με διασπασμένη λόγω φιλοδοξιών και προτεραιοτήτων την ομάδα των αμφισβητιών.

 

«Δεν θα έχουμε άλλη ευκαιρία πριν από το τέλος Ιουνίου, εάν έλθει η συμφωνία τότε, καθώς μετά θα πάρει περίπατο την Εθνική Συνδιάσκεψη και το κλίμα θα μεταβάλλεται εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και όχι υπέρ της Ν.Δ.» λένε στους πιο μετριοπαθείς, με στόχο να τους πείσουν να κινητοποιηθούν. 

 

Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Σαμαράς δεν τραβάει και μάλλον είναι απωθητικός για πολλούς ψηφοφόρους που φαίνεται να μετάνιωσαν για το ότι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, σημειώνουν και επιχειρούν να προσελκύσουν όλο και περισσότερους βουλευτές για να εξασφαλίσουν τους 41 που απαιτούνται για να ανατραπεί ο Σαμαράς στην Κοινοβουλευτική Ομάδα. 

 

Αυτή τη στιγμή πολλοί είναι διστακτικοί, καθώς φοβούνται να κινηθούν λόγω της αβεβαιότητας για το εάν θα υπάρξει συμφωνία, εάν η χώρα θα καταρρεύσει ή θα πάει ακόμη και σε κάλπες. 

 

Τις πρωτοβουλίες παγώνουν με διαφορετικό σκεπτικό Καραμανλής και Αβραμόπουλος, αν και προφανώς δεν συμπίπτουν οι επιδιώξεις τους, καθώς ο Καραμανλής δεν ενδιαφέρεται να θέσει υποψηφιότητα, ενώ ο Αβραμόπουλος δείχνει να μην το αποκλείει. Ο Καραμανλής δεν στηρίζει τον Σαμαρά, αλλά δεν ευνοεί άμεση ανατροπή του, καθώς οι εξελίξεις στην οικονομία είναι ακόμη ρευστές.

 

 

Ο Αβραμόπουλος, παρά το γεγονός ότι αποκατέστησε επικοινωνία με τον Σαμαρά, θεωρεί ότι ο ίδιος ο πρόεδρος ξέρει πότε να φύγει και θα κινήσει τις διαδικασίες μόνος του, επιδιώκοντας έτσι μια βελούδινη διαδοχή έχοντας και το «δαχτυλίδι». 

 

Εάν όμως υπάρξει συμφωνία, τότε θα απελευθερωθούν δυνάμεις, αφού ο Καραμανλής δεν θα κρατάει δεσμευμένους τους βουλευτές – συνομιλητές του λόγω της αβεβαιότητας για την πορεία της χώρας, ενώ και όσοι είναι επιφυλακτικοί θα απελευθερωθούν, αφού θα στοχοπροσηλωθούν στο πολιτικό τους μέλλον. Και αυτό θα είναι πιο θετικό εάν το κόμμα γίνει πιο ελκυστικό με νέα πολιτική ηγεσία και νέο πολιτικό λόγο. Τότε θα λειτουργήσει το ένστικτο αυτοσυντήρησης των βουλευτών και ουδείς θα μπορεί να ελέγξει τις εξελίξεις. 

 

Γι’ αυτό ο Δένδιας, ο Μητσοτάκης, η Κεφαλογιάννη και ο Κικίλιας επιχειρούν να έχουν έτοιμη μια μαγιά βουλευτών για να μπορούν να μπουν στη μάχη. Σε αυτό το πλαίσιο οι συνάξεις στελεχών και βουλευτών αυξάνονται. Όλες οι συζητήσεις επικεντρώνονται στο εάν η Ν.Δ. μπορεί με αξιοπιστία να διεκδικήσει εκ νέου ζωτικό πολιτικό χώρο υπό τη σημερινή ηγεσία. Ο φόβος είναι ότι το κόμμα περιορίζεται σε έναν γερασμένο πολιτικό λόγο με αμιγώς δεξιά και όχι κεντροδεξιά και φιλελεύθερα χαρακτηριστικά. 

 

Η απουσία του κόμματος, είτε λόγω έλλειψης πολιτικού λόγου είτε λόγω λευκής απεργίας βουλευτών, είναι εμφανής. Στους περισσότερους βουλευτές προκαλεί αλλεργία το γεγονός ότι η εικόνα που εκπέμπει το κόμμα είναι οι δεξιές τσιρίδες του Άδωνι Γεωργιάδη και όχι η «μετριοπάθεια» και η «ευθύνη». Σε αυτό καταλογίζουν ευθύνες στον ίδιο τον Σαμαρά, που έχει αφήσει τον Άδωνι να αλωνίζει, ενώ πλέον έχουν σταματήσει και οι υποτυπώδεις συνεδριάσεις των οργάνων, για τις οποίες είχε δεσμευτεί. Η φωτιά σιγοκαίει και η συμφωνία θα ρίξει βενζίνη στο γαλάζιο καμίνι.