Είναι παρανοϊκό αυτό που συμβαίνει στις ΗΠΑ. Μία χώρα που έχει πρωτοπορήσει όχι μόνο σε όλους τους τομείς βιομηχανοποίησης και τεχνολογίας αλλά και σε αυτούς της βελτίωσης της ποιότητας ζωής δημιουργώντας μόδα στα κινήματα διατροφής και εναλλακτικής άσκησης να έχει τέτοια εμμονή με την καταστροφή της.

 

Αλλά ακόμα και αυτό θα ήταν θεμιτό, αν λάβουμε υπόψη ότι η λατρεία των Αμερικανών για τα όπλα έχει απόλυτη σχέση με την παράδοση και την κουλτούρα τους, πάνω στην οποία βασίστηκαν οι κλασικές αμερικανικές ταινίες του Χόλιγουντ που έγραψαν Ιστορία στη μεγάλη οθόνη. Γιατί το καθήκον ενός καουμπόι είναι να σκοτώνει…

 

Όμως η άρνησή τους να δουν ότι η εμμονή τους με τα όπλα έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο οδηγεί στο γεγονός ότι, όσα θύματα κι αν έχουν θρηνήσει μέσα στα αμερικανικά σχολεία, δεν εννοούν να αλλάξουν.

 

«Ας φανταστούμε» γράφει ο αρθρογράφος του «New Yorker» «ότι σε μία πόλη έχει πέσει μια επιδημία και σκοτώνει μόνο παιδιά. Το καλό νέο είναι ότι βρέθηκε το αντίδοτο της ασθένειας που θα σώσει τα παιδιά. Το κακό νέο όμως είναι ότι οι άνθρωποι της πολιτείας αυτής είναι μέλη αίρεσης που δεν πιστεύουν στις χημικές επιδράσεις των φαρμάκων και αρνούνται την αντιβίωση!».

 

Η εμμονή με την οπλοκατοχή ξεπερνά κάθε όριο θράσους από την πλευρά των πολιτικών, με τον υποψήφιο για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών Τζεμπ Μπους να δηλώνει ψυχρά, λίγες ώρες μετά το μακελειό στο Όρεγκον, ότι «αυτά συμβαίνουν» και τον εκκεντρικό συνυποψήφιό του Ντόναλντ Τραμπ να υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να απαγορευτεί η κατοχή των όπλων επειδή κάποιοι πολίτες με όπλο έχουν ψυχολογικά προβλήματα.

 

Και μιλάμε για τους ίδιους Ρεπουμπλικανούς που θεωρούν τις εκτρώσεις φόνο… Προφανώς, γιατί οι εκτρώσεις δεν έχουν σπόνσορες με τόσο χοντρό πορτοφόλι όσο οι πολεμικές βιομηχανίες…