Δυσοίωνο προβλέπεται το 2016 για την Άνγκελα Μέρκελ. Τουλάχιστον αυτό προβλέπουν οι μεγάλοι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, οι οποίοι βλέπουν την άλλοτε «παντοδύναμη καγκελάριο» να απειλείται από την επιλογή της να υποδεχθεί περισσότερους από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες στη Γερμανία.

 

Τα πρόσφατα γεγονότα το βράδυ της Πρωτοχρονιάς στην Κολωνία, με τις δεκάδες καταγγελίες γυναικών, οι οποίες υποστηρίζουν ότι έπεσαν θύματα ομαδικών σεξουαλικών επιθέσεων από ομάδες ανδρών, μεταξύ των οποίων πολλοί μετανάστες, δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο το ίδιο άσχημο κλίμα για τη Μέρκελ, η οποία – σύμφωνα με μέτρηση της Citi Global Perspectives and Solutions – τον περασμένο Νοέμβριο είδε τη δημοτικότητά της να «καταρρέει» στο 49%, από 67% που είχε υπολογιστεί τον Αύγουστο. 

 

«Για πρώτη φορά έπειτα από μια δεκαετία στην εξουσία το πολιτικό μέλλον της Άνγκελα Μέρκελ ως καγκελαρίου της Γερμανίας βρίσκεται υπό αμφισβήτηση», τονίζει η διεθνής αναλύτρια Tina Fordham.

  

Οι εντονότερες αντιδράσεις απέναντι στη Γερμανίδα καγκελάριο προέρχονται από το εσωτερικό του κυβερνητικού σχηματισμού και συγκεκριμένα του κόμματος των Χριστιανοκοινωνιστών, οι οποίοι έχουν την πλειοψηφία στο τοπικό κρατίδιο της Βαυαρίας.

 

Το νότιο άκρο της γερμανικής Ομοσπονδίας και κυρίως η πόλη του Μονάχου από τις αρχές Αυγούστου έως και τα τέλη του ’15 δέχθηκε περισσότερους από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες από τη Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Η αρχική αλληλεγγύη των Γερμανών κατοίκων στο δράμα των προσφύγων σταδιακά μεταστρέφεται σε οργή. Η κριτική των τοπικών αρχών κατά της απόφασης της Μέρκελ «να δεχθεί ανεξέλεγκτο αριθμό προσφύγων από τις εμπόλεμες ζώνες της Μέσης Ανατολής» είχε ως αποτέλεσμα την ενίσχυση της ξενοφοβίας και των ακροδεξιών, ρατσιστικών κραυγών που εκπροσωπούνται από την οργάνωση PEGIDA.

 

Το νεοσυσταθέν μόρφωμα, που ιδρύθηκε στη Δρέσδη από μια τοπική περιθωριακή οργάνωση ακροδεξιών και νεοναζιστών, και μετά τα όσα συνέβησαν την Πρωτοχρονιά στην Κολωνία είδε τα ποσοστά του στις τελευταίες δημοσκοπήσεις να «εκτοξεύονται» στο 11% σε όλη τη Γερμανία, καλεί σε ένα πανευρωπαϊκό συλλαλητήριο μισαλλοδοξίας και ξενοφοβίας σε «όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις», στις 6 Φεβρουαρίου.

 

«Η πολιτική των ανοικτών συνόρων της Άνγκελα Μέρκελ θα επιτύχει μόνο εάν συνοδευθεί από μια ολοκληρωμένη κοινωνική ενσωμάτωση των προσφύγων, που θα αναδεικνύει το πρόσωπο αλληλεγγύης της μεταπολεμικής Γερμανίας. Όμως, η καγκελάριος δεν θ’ αντέξει μια νέα Κολωνία», προειδοποιούν σε άρθρο τους οι «Financial Times».

 

Άλλοι αναλυτές είναι της άποψης ότι τα περιθώρια για τη Μέρκελ έχουν περιοριστεί απελπιστικά και αργά ή γρήγορα θα υποχρεωθεί να πάρει αυστηρά μέτρα όσον αφορά τον αριθμό των προσφύγων που θα γίνονται δεκτοί στη Γερμανία.

 

«Οι επιλογές της Μέρκελ στο προσφυγικό στο εσωτερικό της Γερμανίας και η αυστηρή κριτική που ασκεί στους εταίρους της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίοι αρνούνται να φιλοξενήσουν πρόσφυγες στις χώρες τους, από τη μία μειώνει τους υποστηρικτές της στη Γερμανία και από την άλλη την κάνει αντικείμενο αυστηρής κριτικής στο εξωτερικό», αναφέρει ο Αμερικανός αναλυτής Ίαν Μπρέμερ στην έκθεσή του για την Παγκόσμια Κρίση το 2016. 

 

Στα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης η αποκάλυψη της εφημερίδας «Financial Times», σχετικά με την πρόθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να άρει τη Συνθήκη του Δουβλίνου 3, που επιβάλλει στους πρόσφυγες να αιτούνται άσυλο στην πρώτη χώρα εισόδου στην Ευρώπη, όπως και την επαναπροώθησή τους σε αυτή, στην περίπτωση που συλληφθούν δίχως άδεια παραμονής σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αντιμετωπίστηκε με «ευφορία». 

 

Μόνο που η πραγματικότητα κρύβεται πίσω από τις λέξεις και τις Συνθήκες.

 

Από τα τέλη του 2012 έχει διακοπεί η επαναπροώθηση παράτυπων μεταναστών από τα κράτη – μέλη της Ε.Ε. στην Ελλάδα, μετά τις καταδίκες της χώρας μας για τις απάνθρωπες συνθήκες στα Κέντρα Κράτησης και μόλις πρόσφατα η Γερμανία άρχισε να εξετάζει την ανάκληση της συγκεκριμένης απόφασης.

 

Συνεπώς αν η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει πράξη τις σκέψεις περί άρσης της Συνθήκης του Δουβλίνου, επί του πρακτέου είναι «δώρον άδωρο» για την Ελλάδα.

 

Ο κίνδυνος για τη χώρα μας είναι να μετατραπεί σε μια απέραντη «αποθήκη ψυχών», με εκατοντάδες χιλιάδες εγκλωβισμένους πρόσφυγες και μετανάστες στην περίπτωση που οι υπόλοιποι εταίροι, αλλά και οι βόρειοι «γείτονές» μας στα Βαλκάνια (Σκόπια) κλείσουν τα σύνορά τους.

 

Όσο για την περιβόητη αλληλεγγύη της Ευρώπης και τα «μεγάλα» λόγια των εταίρων, οι αληθινές τους προθέσεις φαίνονται στην πράξη, από τον αριθμό των προσφύγων που έχουν μετεγκατασταθεί από την Ελλάδα και την Ιταλία σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, βάσει του ομώνυμου πολυδιαφημισμένου σχεδίου της Κομισιόν… Μόλις 274 πρόσφυγες από τη Συρία και την Ερυθραία, σε σύνολο 160.000 ανθρώπων, όπως προβλέπει η συμφωνία.

 

Επικριτικός κατά των Ευρωπαίων εταίρων ήταν και ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών αρμόδιος για θέματα Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας, ο οποίος σε συνέντευξή του, την περασμένη Τρίτη, στην Deutsche Welle τόνισε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τα κατά καιρούς επικριτικά της σχόλια για τη χώρα μας, δεν έχει επιδείξει τη δέουσα υποστήριξη.

 

«H Ελλάδα όχι μόνο επιθυμεί τη συμβολή της Frontex, αλλά υποστηρίζει και τη σύσταση μιας ευρωακτοφυλακής. Πολύ συγκεκριμένα, η ελληνική κυβέρνηση είχε ζητήσει 1.800 άτομα της Frontex να έρθουν στην Ελλάδα. Ώς σήμερα, και μετά από αρκετό διάστημα, έχουν έρθει μόλις 900. Από τα σκάφη της Frontex που έχουν ζητηθεί, δεν έχει έρθει ούτε το ένα τρίτο. Τα δε χρήματα για την προμήθεια 100 ηλεκτρονικών μηχανημάτων αναγνώρισης δακτυλικών αποτυπωμάτων Eurodac εγκρίθηκαν από την Ε.Ε. μόλις μετά από πέντε μήνες. Μόνο η Γερμανία ανταποκρίθηκε νωρίτερα και έστειλε 25 μηχανήματα». 

 

O Μουζάλας κατηγορεί για υποκρισία και την τουρκική κυβέρνηση, η οποία, ενώ διατείνεται ότι θα συνεισφέρει στον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών από τα παράλια της Μικράς Ασίας, επιτρέπει την ανεξέλεγκτη δράση των δουλεμπόρων. 

 

«Κάναμε τις τελευταίες 15 ημέρες 130 επαναπροωθήσεις στην Τουρκία. Στο ίδιο διάστημα έχουν έρθει από την Τουρκία 30.000 πρόσφυγες και παράτυποι μετανάστες. Η αναλογία αυτή οδηγεί σε αδιέξοδο. Θα πρέπει η Ευρώπη να δραστηριοποιηθεί ώστε οι επιστροφές να γίνονται γρήγορα και σε μεγάλους αριθμούς».

 

Όσο για τις καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση της κατασκευής των κέντρων καταγραφής, αλλά και τις ελλείψεις που παρατηρούνται ως προς τη σίτιση και στέγαση όσων μεταναστών δεν προέρχονται από κράτη που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση, ο Γιάννης Μουζάλας φέρνει ως παράδειγμα τη σύσταση των hot spots, των κέντρων καταγραφής και κατανομής των προσφύγων: «Είναι αλήθεια ότι έχουμε καθυστερήσει να τελειώσουμε τα hot spots. Αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να το δει κανείς σαν άλλοθι για να κουνά το δάχτυλο και να τιμωρήσει την Ελλάδα. Αντίθετα θα έπρεπε να το δει ως μια αφορμή για να βοηθήσει. Από την πλευρά της Γερμανίας έχουμε πάρει μεγάλη βοήθεια».