Γνωρίζω πολλά χρόνια τη Μάρω, μια αληθινή κυρία των Γραμμάτων και της Μουσικής. Γεννημένη στην Αλεξάνδρεια, μεγάλωσε δίπλα σ’ ένα πιάνο, έγινε δασκάλα μουσικής, έγραψε βιβλία, έγινε επιτυχημένη μεταφράστρια πολλών σημαντικών βιβλίων ξένων συγγραφέων. Την περασμένη εβδομάδα είχα τη χαρά να είμαι ένας από τους παρουσιαστές του νέου της πονήματος, μια και εδώ και λίγο καιρό, από τις εκδόσεις Κέδρος, κυκλοφορεί το βιβλίο της Μάρως Φιλίππου με τίτλο «Πικρές ιστορίες της θάλασσας και της ερήμου, ημερολόγια δύο αριστερών εβδομήντα χρόνια πριν».

 

 

Ένα βιβλίο που διαβάζεται ως μαρτυρία, νουβέλα, ντοκουμέντο, βιογραφία δύο μικρών ηρώων…

 

Ο πρώτος ήρωας. Στις αρχές του Β’ Παγκoσμίου Πολέμου o νεαρός Αιγυπτιώτης Παύλος Μαλουκάτος, έχοντας μόλις ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Νομική Σχολή Αθηνών, επιστρατεύτηκε και αργότερα πήρε μέρος στο κίνημα της Μέσης Ανατολής. Τις εμπειρίες του από την εποχή εκείνη τις κατέγραψε με κάθε λεπτομέρεια και με απόλυτη ειλικρίνεια σε ένα οδοιπορικό, όχι μόνο του δικού του αγώνα, αλλά και του αγώνα πολλών άλλων.

 

Ο δεύτερος ήρωας. Στο τέλος του πολέμου, το 1945, όμηρος των Βρετανών στην Ελ Ντάμπα, ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων στην έρημο της Λιβύης, ο συγγραφέας και ποιητής Ντίνος Βλαχογιάννης έγραφε κάθε μέρα, σαν σε ημερολόγιο, ένα γράμμα στη γυναίκα του και στην κόρη του.

 

Το βιβλίο. Αυτά τα κείμενα – καταθέσεις ψυχής δεν αποκαλύπτουν μόνο άγνωστες πτυχές μιας οδυνηρής χρονικής περιόδου, αλλά συγκροτούν και σημαντικό υλικό μιας ιστορικής μελέτης. Στo πλαίσιo αυτής της μελέτης, η Μάρω Φιλίππου αναφέρεται αναλυτικά σε φιλοσοφικά και λογοτεχνικά ρεύματα που από τις αρχές του εικοστού αιώνα χάραξαν στην Αίγυπτο νέους δρόμους, διαμόρφωσαν πρωτοποριακούς τρόπους σκέψης, επηρέασαν πλατιά κοινωνικά στρώματα και έδωσαν το στίγμα μιας μεταβατικής εποχής.

 

Η συγγραφέας. Η Μάρω Σωτηροπούλου-Φιλίππου γεννήθηκε στην Αίγυπτο. Σπούδασε μουσική στην Αλεξάνδρεια και στην Αθήνα. Διπλωματούχος του Εθνικού Ωδείου Αθηνών, δίδαξε για πολλά χρόνια πιάνο και θεωρητικά της μουσικής. Ασχολήθηκε επίσης με τη μουσική αγωγή στη νηπιακή ηλικία, διοργάνωσε μουσικές ακροάσεις, καθώς και πολλές μαθητικές συναυλίες με συγκεκριμένη θεματολογία.

 

Εγκαινίασε τη συγγραφική της δραστηριότητα τη δεκαετία του ’50 αρθρογραφώντας για λογοτεχνικά και πολιτιστικά κυρίως θέματα σε ελληνικές και γαλλικές εφημερίδες και σε περιοδικά της Αλεξάνδρειας και της Αθήνας.

Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορούν τα βιβλία της: «Οι χαμένες μουσικές της Αιγύπτου: από τον τυφλό αρπιστή στον τυφλό πιανίστα» (2005), «Τα ταξίδια του ρόδου και του σκαραβαίου» (2009), «Οι σκιές που αναζητάς στην Αλεξάνδρεια» (2013). 

 

Από το 1990 ασχολείται συστηματικά με την επιμέλεια κειμένων και με τη μετάφραση. Έχει μεταφράσει βιβλία για παιδιά, μυθιστορήματα, δοκίμια, ένα μουσικό λεξικό κ.ά.