Τώρα εάν τη χαρακτηρίσουμε ως Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας ή Κυβέρνηση Εθνικής Συναίνεσης ή καλύτερα Κυβέρνηση εμφανώς «πράσινο-μπλε» ΔΕΝ έχει και πολλή σημασία!!!

Τώρα εάν τη χαρακτηρίσουμε ως Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας ή Κυβέρνηση Εθνικής Συναίνεσης ή καλύτερα Κυβέρνηση εμφανώς «πράσινο-μπλε» ΔΕΝ έχει και πολλή σημασία!!!

Τα τελευταία 37 χρόνια είχαμε για 21 χρόνια Πράσινες Κυβερνήσεις και για άλλα 16 χρόνια Μπλε Κυβερνήσεις ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑΣ!

Και δείτε πού φτάσαμε!

Και καθώς τα γκάλοπ έδειχναν ότι ΔΕΝ υπάρχει πιθανότητα αυτοδυναμίας ΞΑΦΝΙΚΑ μας προέκυψε το δραματικό Παρασκευο-Σαββατο-Κυριακο-Δεύτερο, κατά το οποίο ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., Παπανδρέου και Σαμαράς, ομόθυμα (και κατά τι… απρόθυμα) επαλήθευσαν το γνωστό (αγαπητό μου «Ποντίκι»… sorry…) «ώδινεν όρος και έτεκε μυν…».

Με άλλα λόγια, αφού μας «τακτοποίησαν» – Οικονομία, Λαό και Εθνος – οι πράσινοι, μας «τακτοποίησαν» οι μπλε και τώρα θα μας «τακτοποιήσουν» από… κοινού! Ο γαλλικός όρος είναι επιτυχέστατος αλλά ΔΕΝ τολμώ να τον χρησιμοποιήσω εδώ που φτάσαμε…

Με την ιστορική απόφαση της Συνόδου Κορυφής της 27ης Οκτωβρίου 2011 ο λαός μας απαλλάχθηκε από τον βραχνά της χρεοκοπίας, είχε πει στο Υπουργικό Συμβούλιο ο κ. Παπανδρέου (τα ίδια περίπου λόγια είχε πει και τον περασμένο Ιούλιο, όταν το «κούρεμα» ήταν της τάξης του 21%…) και πρόσθεσε ότι «βρεθήκαμε στο χείλος της αβύσσου, αλλά δεν το βάλαμε κάτω. Κάναμε θυσίες αλλά, όπως είχα δεσμευτεί, οι θυσίες δεν πήγαν χαμένες…» και ότι πλέον «ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε το μέλλον πιο αισιόδοξα και τις μεγάλες αλλαγές. Την Ελλάδα που μπορεί»… Και κατέληξε: «Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας, αλλά θα τα καταφέρουμε».

Και ο κ. Βενιζέλος είπε χαρακτηριστικά πως «μπήκε πάτος στο βαρέλι του ελληνικού δημοσίου χρέους» και «στεγανοποιείται το ελληνικό δημόσιο χρέος».

Αναρωτιέται, όμως, λογικά και αιτιολογημένα, όπως ο κάθε πικραμένος άνεργος, συνταξιούχος, μισθωτός: Ο Dr. Παπακωνσταντίνου ΔΕΝ είχε αντιληφθεί ότι το «βαρέλι ΔΕΝ είχε» πάτο και, επιπρόσθετα, ΠΟΙΟΙ τον αφαίρεσαν τον πάτο και ΠΟΤΕ θα λογοδοτήσουν οι δημιουργοί των μεγάλων σκανδάλων και θα δημευθούν οι περιουσίες τους;

Διαβάζοντας τις παραπάνω δηλώσεις του κ. Πρωθυπουργού μας και του Αντιπροέδρου και ΥπΟικ της Κυβέρνησής μας, ακούγοντάς τες στα ραδιόφωνα και βλέποντάς τους να τις κάνουν στις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις, διαπίστωσα ότι έχω ένα ΣΟΒΑΡΟ πρόβλημα!

Έχω μνήμη ή πρόκειται για περίπτωση «Deja vu», δηλαδή το γνωστό παραψυχολογικό φαινόμενο που περιέγραψε πρώτος ο Emile Boirac, Πρόεδρος των Πανεπιστημίων Grenoble και Dijon που συνήθως αποδίδεται στα ελληνικά ως:

Το έχω ξαναδεί, το έχω ξανακούσει ή μου έχει ξανασυμβεί!…

Για να αποφύγουμε τη ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ μας έλεγαν οι κ.κ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου υπογράψαμε το πρώτο μνημόνιο, και μετά με τον κ. Παπανδρέου και τον κ. Βενιζέλο το μεσοπρόθεσμο και τον εφαρμοστικό νόμο…

Μετά θυμήθηκα τη φράση ότι «οι Έλληνες είχαμε δικαίωμα στο όνειρο» που μας έλεγε ο κ. Σημίτης και συνεπικουρούμενος σε αυτή τη μεγαλόπνοη πολιτική του θέση από τον κ. Παπαντωνίου, τότε Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, έλεγε στις εφημερίδες το 1999 ότι το Χρηματιστήριο είναι ο καθρέφτης της οικονομίας και ο Γενικός Δείκτης θα πάει στις 7.000 μονάδες και έχει λαμπρό μέλλον….

Θυμήθηκα ότι το ΟΝΕΙΡΟ έγινε ΕΦΙΑΛΤΗΣ, το ΠΑΙΧΝΙΔΙ κόστισε 35 (ΤΡΙΑΝΤΑ ΠΕΝΤΕ) τρισεκατομμύρια δραχμές σε ΕΝΑΜΙΣΙ εκατομμύριο (1.500.000) ελληνικές οικογένειες για το οποίο μέχρι σήμερα ΚΑΝΕΙΣ δεν τιμωρήθηκε και κανενός ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΥ δεν δημεύθηκαν τα κέρδη!!!

Τελικά ή μας λέγανε ψέματα ή είχανε μεσάνυχτα από οικονομία…

Δεν μπορώ να θυμηθώ εάν ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ στους κ.κ. Σημίτη και Παπαντωνίου ο κ. Βενιζέλος που ήταν Υπουργός Ανάπτυξης και επικεφαλής του Τουριστικού Τομέα, ενώ ο κ. Παπανδρέου ήταν Αναπληρωτής και στη συνέχεια Υπουργός Εξωτερικών, αφού μετά την «υπόθεση Οτσαλάν» είχε αποπεμφθεί από τη θέση του ΥΠΕΞ ο κ. Πάγκαλος, ο οποίος έχει πει:

♦ «Θα φύγω από το ΠΑΣΟΚ αν γίνει αρχηγός ο Γιώργος Παπανδρέου» («Ελευθεροτυπία», 7.8.2001).

♦ «Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει πολλά προτερήματα, αλλά δεν έχει τα προσόντα για πρωθυπουργός» («Κ. Ελευθεροτυπία», 16.9.2001).

♦ «Δεν θα ξαναμιλήσω φιλικά με τον Γιώργο Α. Παπανδρέου. Δεν θα τον συγχωρήσω ποτέ, δεν έχει πολλά κοινά με τον πατέρα του» («Βήμα», 3.10.2007).

♦ Αυτές «κι άλλες τέτοιες δηλώσεις» έκανε ο κ. Πάγκαλος με κορυφαία εκείνη, στις 26.8.2006, πάλι στην «Ε», ότι «μετά το 2000 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ΔΙΕΛΥΣΕ τη χώρα» και τις δημοσίευσε στο «Πρώτο Θέμα» ο κ. Κώστας Καββαθάς (Οι πολίτες επικοινωνούν)…

Επειδή υπάρχει πάντα η πιθανότητα κάποιος να με κατηγορήσει ότι πάσχω ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ από… «πράσινο» Deja vu θα τον προλάβω δηλώνοντας ότι ΔΕΝ έχω ξεχάσει εκείνη την αφίσα σε «φόντο μπλε» με τον κ. Καραμανλή χαμογελαστό να δηλώνει:

Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα και τη θέλουμε!

Ούτε και την επιτακτική «μπλε» προτροπή του κ. Καραμανλή στους συνεργάτες του να Κυβερνήσουν… ΣΕΜΝΑ και ΤΑΠΕΙΝΑ!…

Και ποιος Έλληνας ή Ελληνίδα μπορεί να ξεχάσει τις υποσχέσεις της Ν.Δ. για εντοπισμό ενόχων των σκανδάλων, τιμωρίες και… κάθαρση και τη διαβεβαίωση το 2008 του κ. Καραμανλή, σε ραδιοτηλεοπτικές εμφανίσεις και γραπτές δηλώσεις, ότι η ελληνική οικονομία είναι… θωρακισμένη όταν ξεκινώντας από τις ΗΠΑ η οικονομική λαίλαπα αγκάλιασε δραματικά ολάκερο τον πλανήτη;

Τελικά ΔΕΝ κατάλαβα εάν όντως υπήρχε καλύτερη Ελλάδα και την κράτησαν για τον εαυτό τους τα στελέχη των Κυβερνήσεων της Ν.Δ. που έμειναν στους θώκους εξουσίας για ΠΕΝΤΕΜΙΣΙ χρόνια…

Ούτε κατάλαβα πώς από το ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ του κ. Παπανδρέου καταλήξαμε στη διαπίστωση ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΑΛΙΟ του κ. Λοβέρδου, στο ΠΡΩΤΟ ΜΗΝΜΟΝΙΟ του κ. Παπακωνσταντίνου, στο ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ, τον ΕΦΑΡΜΟΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟ και το «σχέδιο Μάρσαλ Βρυξελλών» του κ. Βενιζέλου. Με Πρωθυπουργό πάντα τον κ. Παπανδρέου και έτερο Αντιπρόεδρο Κυβέρνησης τον κ. Πάγκαλο…

Είχε γράψει το «Ποντίκι» της Πέμπτης 31 Μαρτίου 2011 σε άρθρο του Δημήτρη Μυ με τίτλο «Διατριβή στο ψέμα» μεταξύ άλλων: «Αν σε κάτι διαπρέπει η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι η ευκολία με την οποία πλασάρει (με τη βοήθεια των media) το ψέμα…».

Κλείνω με την πικρή διαπίστωση ότι το Έθνος, ο Λαός, που γέννησε την έννοια και την επιστήμη της ΙΣΤΟΡΙΑΣ εφόσον με τέτοια εμμονή μένει προσκολλημένος στο «εδώ και τώρα και ότι…», αποδεικνύει ότι πολύ εύκολα ξεχνά το χτες και με απίστευτη επιπολαιότητα υποβαθμίζει τη σημασία της υστεροφημίας.

Deja vu!…