Στην ανακοίνωση των καναλαρχών για τον διαγωνισμό των τηλεοπτικών αδειών απάντησε ο Γενικός Γραμματέας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, Λευτέρης Κρέστος, υποστηρίζοντας ότι «για μία ακόμη φορά οι γνωστοί «ολιγάρχες» της τηλεόρασης προβάλλουν τα «σοβαρά» επιχειρήματά τους με στόχο την αναβολή της διαδικασίας αδειοδότησης  και την αποφυγή πληρωμής».

Στη συνέχεια, διευκρινίζει κάποια σημεία της απόφασης του SEDDIF:

«Στο πλαίσιο αυτών των ενεργειών επικαλούνται μέχρι και τα αποτελέσματα του SEDDIF. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων και παρερμηνειών θα πρέπει να τονιστούν τα ακόλουθα:

 

1.            Στο SEDDIF καθορίστηκε το ποιες συχνότητες θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν μετά την απόδοση του Δεύτερου Ψηφιακού Μερίσματος. Σε ημερομηνίες δηλαδή που θα καθοριστούν μετά από συμφωνία με τις όμορες χώρες. Δεν αποφασίζει δηλαδή μόνο η χώρα μας για το χρονοδιάγραμμα, αλλά θα υπάρξει και δεύτερος γύρος συναντήσεων με τις όμορες χώρες.  Συνεπώς το επιχείρημα περί αναμονής για την τελική έκβαση της διαπραγμάτευσης είναι αστείο. Μήπως η ΕΙΤΗΣΕΕ θα ήθελε να περιμένουμε και το WRC-2023 για να δούμε αν τελικά θα υπάρξει και Τρίτο Ψηφιακό Μέρισμα στη βάση της απόφασης του WRC-2015;

2.            Τουλάχιστον είναι ευχάριστο ότι αναγνωρίζεται η προσπάθειά μας για το διεθνή συντονισμό των συχνοτήτων.  Σαφώς και αποτελεί επιτυχία της ομάδας συντονισμού που από τις 2,5 συχνότητες (αντί για 8) που θα παρέμεναν στη χώρα μας σε κάποιες περιοχές, π.χ. στις Κυκλάδες,  μετά την απονομή του Δεύτερου Ψηφιακού Μερίσματος, κατάφερε να αυξήσει τον αριθμό τον ραδιοδιαύλων.  Αυτό και ως απάντηση για τον αριθμό 4 που προέβλεπε και η προηγούμενη διαδικασία αδειοδότησης.»

3.           Όσο  όμως και αν εξελίσσεται η τεχνολογία ως προς τη συμπίεση,  άλλο τόσο αυξάνονται οι απαιτήσεις των τηλεθεατών ως προς την ποιότητα μετάδοσης, καθώς και οι απαιτήσεις για την υποστήριξη νέων υπηρεσιών από την κινητή τηλεφωνία. Συνεπώς, το διαθέσιμο φάσμα ραδιοσυχνοτήτων για την επίγεια ψηφιακή ευρυεκπομπή βαίνει μειούμενο.

4. Και ένα ρητορικό ερώτημα για το τέλος

Αφού ενδιαφέρει την ΕΙΤΗΣΕΕ τόσο πολύ η αξιοποίηση του φάσματος γιατί τότε που έγινε η ψηφιακή μετάβαση δεν τέθηκε το αίτημα προς τις κυβερνήσεις της εποχής για την αύξηση των αριθμών των  καναλιών; Όταν χωρίς τίμημα τους διδόταν η άδεια μετάδοσης για τα 8 κανάλια και σε τυπική ευκρίνεια γιατί δεν ζητούσαν να σπάσουν το ολιγοπώλιό τους και δεν διαμαρτύρονταν για το χάρτη συχνοτήτων και τις ασυντόνιστες συχνότητες; Να υποθέσουμε πως όταν πρέπει να βάλει κάποιος το χέρι στην τσέπη τότε αναζητά «συμμάχους» μήπως και μειωθεί το τίμημα;».