 Ότι ο πρωθυπουργός δεν είχε καμιά όρεξη να ανακατέψει την τράπουλα και, ενδεχομένως, να προκαλέσει άσκοπες δυσαρέσκειες στα στελέχη του κόμματός του και στους ΑΝΕΛΛ εν όψει της κρίσιμης επόμενης περιόδου.

 Ότι η επείγουσα ανάγκη του ήταν να κλείσει απλώς τα κενά του σχήματος, να ενισχύσει κάποιους τομείς πολιτικής στους οποίους υπήρχαν αδυναμίες και να ελέγξει ακόμη περισσότερο κάποιους άλλους.

 Ότι προτιμά, σε αυτή τη φάση, μια μπαρουτοκαπνισμένη ομάδα, που έχει ήδη αποκτήσει πείρα στα επίμαχα θέματα της περιόδου, και να αφήσει έναν ουσιώδη ανασχηματισμό, με ισχυρότερη προώθηση της δικής του «γενιάς», για τις αλλαγές που θα γίνουν εν όψει εκλογών.

 

Στην πραγματικότητα ο χθεσινός μίνι ανασχηματισμός δεν ήταν στο πρόγραμμα, παρ’ ότι πολλοί επέμεναν επί μήνες. Απλώς προέκυψε ύστερα από την απρόσμενη εξέλιξη με το επίδομα ενοικίου του υπουργικού ζεύγους Ράνιας Αντωνοπούλου – Δημήτρη Παπαδημητρίου, οι οποίοι παραιτήθηκαν τις προηγούμενες μέρες.

 

Είναι και εκ του αποτελέσματος προφανές ότι ο στρατηγικός σχεδιασμός του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος δεν περιλάμβανε ανασχηματισμό, «βλέπει» ταυτόχρονα σε δύο κατευθύνσεις:

 Την έξοδο από το μνημόνιο με όρους που θα διευκολύνουν την πρωθυπουργική επαγγελία για βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη. Αυτός είναι ο μεγάλος εθνικός στόχος, ο οποίος καθορίζει κατά τον μέγιστο βαθμό την ισχύ και την αξιοπιστία του success story της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ.

 Την ανάδειξη, διερεύνηση και αντιμετώπιση σειράς σκανδάλων – με κορυφαίο προς το παρόν αυτό της φαρμακευτικής εταιρείας Novartis – με στόχο να αναδειχθεί η διαφθορά αυτού που ο Τσίπρας έχει ονομάσει «παλιό πολιτικό σύστημα».

 

Ως προς τον πρώτο στόχο κρίθηκε απαραίτητη η διατήρηση, κατ’ αρχάς, όλων των βασικών υπουργών σε υπουργεία με ρόλο κρίσιμο για την τελευταία αξιολόγηση και τη διαπραγμάτευση για το μεταμνημονιακό καθεστώς.

 

Οι εν λόγω υπουργοί:

 Έχουν ήδη πλήρη γνώση των υπουργείων τους και των θέσεων των δανειστών και αφετέρου διασφαλίζουν ότι η κυβέρνηση, στην πρώτη κρίσιμη φάση, θα διατηρήσει την καίρια για τους δανειστές συνέπεια στην εφαρμογή των ήδη ψηφισμένων μεταρρυθμίσεων.

 Έχουν – λόγω μακράς ενασχόλησης και πείρας – τη δυνατότητα να βρουν τα «κλειδιά» που θα ενεργοποιήσουν όσα «διορθωτικά» κοινωνικά και οικονομικά μέτρα μπορούν να ληφθούν χωρίς να προκαλέσουν ευθείες συγκρούσεις με τους δανειστές.

 

Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν κατά βάση οι Ευκλείδης Τσακαλώτος και Γιώργος Χουλιαράκης (Οικονομικών), Έφη Αχτσιόγλου (Εργασίας), Ανδρέας Ξανθός και Παύλος Πολάκης (Υγείας), Όλγα Γεροβασίλη (Διοικητικής Ανασυγκρότησης), Πάνος Σκουρλέτης (Εσωτερικών).

Τον ίδιο, διπλό στόχο φαίνεται να εξυπηρετεί και η διατήρηση του Γιώργου Σταθάκη στο υπουργείο Ενέργειας, το οποίο έχει να διαχειριστεί την «απελευθέρωση» της εν λόγω αγοράς, την πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ και τα κοινωνικά «αντίμετρα» που ο πρωθυπουργός εξήγγειλε την Τρίτη στο 10ο Περιφερειακό Συνέδριο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της Πελοποννήσου στην Τρίπολη.

 

Μια ακόμη σημαντική παράμετρος, που συνήθως περνάει σε δεύτερο πλάνο, είναι η διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων και του ΕΣΠΑ, το οποίο, αν και είναι προχωρημένο σε απορροφητικότητα, δεν έχει ακόμη μεγάλο αντίκρισμα ρευστότητας στην αγορά. Μια εξέλιξη που αναμένεται να σημειωθεί προϊούσης της… προεκλογικής περιόδου.

 

Τα κρίσιμα υπουργεία σε αυτόν τον ρόλο είναι: 

 το Οικονομίας (με την τοποθέτηση του έμπειρου Γιάννη Δραγασάκη – σημειωτέον ότι εδώ εντάσσεται όχι μόνο η καθιερωμένη, αλλά και η νέα επιχειρηματικότητα), 

 ο τομέας του υπουργείου Εργασίας για την Κοινωνική Αλληλεγγύη (με τις αρμοδιότητες για την ανεργία και την Κοινωνική Οικονομία να παραδίδονται στον έχοντα στενή σχέση με τον πρωθυπουργό Νάσο Ηλιόπουλο) 

 και το Αγροτικής Ανάπτυξης (όπου παραμένει επικεφαλής ο Βαγγέλης Αποστόλου).

 

Το κύριο χαρακτηριστικό της διατήρησης – και της μιας μόνο τοποθέτησης – των προσώπων στους εν λόγω θώκους είναι η προσωπική εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού προς τους υπουργούς όχι μόνο στην προώθηση του κυβερνητικού έργου, αλλά και στην κατεύθυνση και διαχείριση των κονδυλίων.

 

Το δεύτερο μέτωπο, αυτό της «κάθαρσης», απαιτεί τη διατήρηση και την ενίσχυση του βαρέος επικοινωνιακού και υπουργικού πυροβολικού. Σε αυτή τη στοχοθεσία εντάσσεται η διατήρηση κυρίως των Ξανθού και Πολάκη στο Υγείας, αφού η υπόθεση Novartis θα τραβήξει μακριά και, επιπλέον, αναμένεται να διευρυνθεί και να εμπλουτιστεί το «σκάλισμα» των πεπραγμένων στην Υγεία με τις δραστηριότητες και άλλων φαρμακευτικών εταιρειών, αλλά και με το σκάνδαλο του ΚΕΕΛΠΝΟ.

 

Η ατζέντα της «κάθαρσης» αναμένεται να επεκταθεί πλέον και στα δάνεια των κομμάτων, στα εξοπλιστικά της δεκαετίας του 2000 (υπόθεση Παπαντωνίου), σε τραπεζικά σκάνδαλα που βρίσκονται υπό διερεύνηση, σε δημόσιες συμβάσεις που επίσης ερευνώνται. 

Υπ’ αυτήν την έννοια τον ρόλο του βαρέος πυροβολικού, με «στρατηγό» τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δημήτρη Τζανακόπουλο, αναμένεται να παίξουν επιπλέον οι Πάνος Καμμένος (Άμυνας), Σταύρος Κοντονής και Δημήτρης Παπαγγελόπουλος (Δικαιοσύνης).

 

Με αυτά τα δεδομένα είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός είχε τον ανασχηματισμό ως τελευταία του επιλογή. Άρα οι σεναριολόγοι επί των ανασχηματισμών, που τώρα έμειναν στα κρύα του λουτρού, θα έχουν πολύ χρόνο μπροστά τους μέχρι να διαμορφώσουν τα επόμενα σενάρια…