search
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 16:58
MENU CLOSE

Οι εντολείς και οι εκλογείς: Ευρωεκλογές στη σκιά της πολιτικής αποδόμησης

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ

τεύχος 2063
7-3-2019
11.03.2019 04:00
tsk.jpg

 

Με τις ευρωεκλογές ante portas, είναι κομβικό να κατανοήσουμε τη διαφορά – ή καλύτερα τη «θεσμική εκτροπή» – που έχει παγιωθεί τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι μόνο η πάγια επιδίωξη για περαιτέρω μείωση της επιρροής της «Δύσης» στον κόσμο από συγκεκριμένα κέντρα, αλλά κυρίως η παθογένεια του ίδιου του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, ο οποίος, αφού κοστολόγησε ακόμα και τη «δημοκρατική λειτουργία», τώρα δρέπει τη σοδειά της «θεσμικής εκτροπής» που πρώτα ο ίδιος θεσμοθέτησε, επέβαλε και ανέχεται εδώ και δεκαετίες.

«Υπάρχουν εξωτερικές αντιευρωπαϊκές δυνάμεις που επιδιώκουν – ανοικτά ή μυστικά – να επηρεάσουν τις δημοκρατικές επιλογές των Ευρωπαίων, όπως συνέβη με το Brexit και με έναν ορισμένο αριθμό προεκλογικών εκστρατειών στην Ευρώπη. Και αυτό θα μπορούσε να συμβεί και πάλι με τις ευρωπαϊκές εκλογές του Μαΐου» δήλωσε ο Ντόναλντ Τουσκ, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Και προχώρησε ακόμη περισσότερο καταδεικνύοντας τις «αντιευρωπαϊκές» εξωτερικές δυνάμεις που επιδιώκουν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα εκλογών τρεις μήνες πριν από την ανανέωση του Ευρωκοινοβουλίου.

Τι θέλει να πει ο ποιητής;
«Μην επιτρέψετε σε πολιτικά κόμματα που έχουν ιδρυθεί από εξωτερικές δυνάμεις εχθρικές προς την Ευρώπη να αποφασίσουν για σημαντικές προτεραιότητες της Ε.Ε. και για την ηγεσία ευρωπαϊκών θεσμών» συνέχισε ο Τουσκ.

Δεν είναι τυχαία η δήλωση Τουσκ ούτε το γεγονός ότι στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις και το «όραμα Μακρόν», όπως το παρουσίασε ο Εμανουέλ Μακρόν σε μπαράζ αρθρογραφίας σε εφημερίδες και των 28 χωρών – μελών της Ε.Ε. ενόψει των ευρωεκλογών του Μαΐου.

Οι ηγέτες και ηγήτορες της Ε.Ε. πάντως φαίνεται ότι αδυνατούν ακόμα και τώρα να κατανοήσουν το πραγματικό διακύβευμα.
Το πραγματικό διακύβευμα είναι ότι η άναρχη παγκοσμιοποίηση και η χωρίς όρια αναζήτηση τιμολόγησης ακόμα και των ιδεολογικών προσεγγίσεων στο πλαίσιο της «δυτικού τύπου δημοκρατίας» μετατρέπουν την ύψιστη λειτουργία της κοινωνίας σε ριάλιτι σόου. Ένα ριάλιτι που δεν έχει ψηφοφόρους, αλλά εντολείς και εκλογείς.
Οι εντολείς είναι πάντα ισχυρότεροι διότι έχουν και την ατζέντα και τους πόρους για να την επιβάλλουν. Το είδαμε να συμβαίνει στις αμερικανικές εκλογές, στο δημοψήφισμα του Brexit και σε όλες τις τελευταίες «δημοκρατικές διαδικασίες». 

Από την άλλη οι εκλογείς, επιρρεπείς και ευκολόπιστοι στην κατανάλωση αληθοφανών ειδήσεων και πληροφοριών, με θυμό για το πολύ πρόσφατο παρελθόν και το ότι πληρώνουν τη διόρθωση των λαθών των τραπεζιτών – οι οποίοι έπαιξαν και έχασαν – επιλέγουν να τιμωρήσουν τους πολιτικούς αλλά εν τέλει τιμωρούν τους εαυτούς τους καταλήγοντας σε επιλογές πιο κοντά «στον σκληρό πυρήνα των αγορών και όσων ελέγχουν την καθημερινότητά τους».

Οι πολιτικοί και οι «γέφυρες»
Στο ίδιο πλαίσιο κινούνται και οι πολιτικοί των χωρών της Ε.Ε., που φαίνεται είτε να μην κατανοούν είτε να προσποιούνται ότι απευθύνονται σε άλλο εκλογικό δείγμα. 
Για παράδειγμα, ο Μακρόν αρθρογραφεί στον ευρωπαϊκό Τύπο αναλύοντας το ευρωπαϊκό του όραμα, το οποίο θα ήταν ίσως εξαιρετικό αν δεν είχε αποδείξει ότι στη χώρα στην οποία είναι εκλεγμένος Πρόεδρος έχει «πάρει διαζύγιο» με την πραγματικότητα και κυβερνά ως άλλος Λουδοβίκος, δίνοντας δίκιο στους οπαδούς των «Κίτρινων Γιλέκων» που διαμαρτύρονται για τη φορολογική του πολιτική. 

Από την άλλη το Λαϊκό Κόμμα, σε προφανή αδυναμία να δώσει απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα, εξακολουθεί να ανέχεται τις ακροδεξιές πολιτικές επιλογές του Όρμπαν, ενώ οι διαρκώς συρρικνούμενοι και αποπροσανατολισμένοι Σοσιαλδημοκράτες αδυνατούν να αποκτήσουν δικό τους αφήγημα και επιχειρούν να ενσωματώσουν την ατζέντα του Αλέξη Τσίπρα.
● Στη Βρετανία οι παραδοσιακές πολιτικές παρατάξεις, στο όνομα του Brexit, σφυρηλατούν έναν επιθετικό αντιευρωπαϊσμό και δημιουργούν ένα μέτωπο λαϊκισμού και Ακροδεξιάς που εκφράζεται από πολιτικούς τύπου Μπόρις Τζόνσον και Νάιτζελ Φάρατζ, με την ανοχή ακόμη και της ηγεσίας των Εργατικών.
● Την ίδια στιγμή η Πολωνία οραματίζεται «ηγετικό ρόλο» αναζητώντας ιστορική δικαίωση.
● Στις σκανδιναβικές χώρες το κοινωνικό κράτος συνθλίβεται από τις μπότες των ακροδεξιών, που αποκτούν λόγο ύπαρξης με την αντιμεταναστευτική τους πολιτική.
● Η Γερμανία αναζητά την ταυτότητά της στη μετα-Μερκελ εποχή.

Οι… εντολείς – όσοι επιθυμούν την αποδόμηση και τον κατακερματισμό της Ευρώπης – παρακολουθούν όλη αυτή την αναταραχή και είναι έτοιμοι: τα bots διασπείρουν διαδικτυακώς τα θολά μηνύματά τους, ενισχύουν «ψεκασμένα» κινήματα και έχουν ανθρώπους τους σε κάθε χώρα. 
Ωστόσο οι εντολείς δεν βρίσκονται μόνο εκτός της Ευρώπης. Πολλοί εξ αυτών «ζουν και ανάμεσά μας», είναι οργανικό μέρος της και, προσηλωμένοι στη δική τους ατζέντα πωλήσεων, συνεχίζουν να «μοχλεύουν» τις δημοκρατικές διαδικασίες, διότι «το χάος πάντα δίνει ευκαιρία στην ελεύθερη αγορά».

Η λύση; Αυτήν πρέπει να την αναζητήσουν οι θεσμοί και οι πολιτικοί, αφού πρώτα παραδεχτούν ότι είναι μέρος του προβλήματος και όχι άμοιροι αυτού. Μια λύση δημοφιλής στους κύκλους της ευρωπαϊκής ελίτ, την οποία ωστόσο θα ενέκριναν και οι… εντολείς, θα ήταν να γίνει η Ε.Ε. μια… ΠΤΔ, δηλαδή μια Πανευρωπαϊκή Τραπεζική Δημοκρατία με έδρα τη Φρανκφούρτη.

google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 16:58