Αναδρομικά αναμένεται να καταβληθεί η αύξηση των συντάξεων χηρείας, σύμφωνα με πληροφορίες. Σήμερα η χήρα / ο χήρος δικαιούται το 50% της επανυπολογισμένης σύνταξης ενώ με την ρύθμιση που προωθείται θα δικαιούται το 70%.

Δηλαδή αν η σύνταξη του θανόντος ήταν 900 ευρώ η χήρα δικαιούνται με το νέο καθεστώς να πάρει 630 ευρώ αντί 450, δηλαδή αύξηση 40%. Η αύξηση σύμφωνα με πληροφορίες θα δοθεί αναδρομικά από το 2016 και θα αφορά περίπου 40.000 συντάξεις χηρείας που έχουν ήδη εκδοθεί με το καθεστώς του νόμου Κατρούγκαλου.

Η ρύθμιση αυτή αφορά σε όλες τις συντάξεις που εκδόθηκαν από τις 13 Μαΐου του 2016 μέχρι σήμερα, δηλαδή 36 μήνες αναδρομικά. Παράλληλα αναστέλλεται η ενεργοποίηση του ηλικιακού ορίου των 55 ετών για τις συντάξεις χηρείας οι οποίες θα αυξηθούν αναδρομικά κατά 40%.

Η διάταξη που θεραπεύει εκ των υστέρων το σκληρό καθεστώς που επέβαλε ο νόμος Καντρούγκαλου θα περιλαμβάνεται στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου εργασίας το οποίο με αιχμή τη διάταξη για τη ρύθμιση των 120 δόσεων αναμένεται να κατατεθεί τις επόμενες ημέρες στη Βουλή.

Με το ισχύον καθεστώς η σύνταξη χηρείας αποδίδεται ποσοστιαία στους δικαιούχους (σύζυγο, παιδιά) μετά τον υπολογισμό της με το νέο σύστημα. Σύμφωνα με τον Νόμο Κατρούγκαλου οι χήρες που θα έπρεπε να υποστούν για πρώτη φορά την απώλεια της σύνταξης από τον Μάιο του 2019 (συμπληρώνονται τρία χρόνια) δεν θα την υποστούν. Το υπουργείο Εργασίας έχει έτοιμο το σχέδιο αναστολής ισχύος του ορίου ηλικίας των 55 ετών με «ρήτρα» ανεργίας.

Αυτό σημαίνει πως θα προβλέπεται ότι το ηλικιακό όριο των 55 ετών θα ενεργοποιηθεί όταν το εθνικό ποσοστό ανεργίας φτάσει στο επίπεδο του μέσου όρου του ποσοστού ανεργίας των κρατών μελών της Ε.Ε. (6,5%). Στον νόμο Κατρούγκαλου είχε προβλεφθεί πως ο επιζών σύζυγος δικαιούται σύνταξη χηρείας δια βίου, εφόσον είναι άνω των 55 ετών την στιγμή του θανάτου.

Οι νεότερες χήρες και χήροι λαμβάνουν σύνταξη κατ’ αρχήν για μια 3ετία. Όσοι συμπληρώνουν τα 55 εντός αυτής της 3ετίας (δηλαδή είναι 52-55 την στιγμή του θανάτου) χάνουν προσωρινά τη σύνταξη μετά την πρώτη 3ετία και τη λαμβάνουν δια βίου ξανά στα 67. Οι υπόλοιποι προβλεπόταν να τη χάνουν δια παντός.