Κάποτε στο δωμάτιό μας ονειρευόμασταν ολόκληρο τον κόσμο. Σήμερα, τελικά, τα όρια του κόσμου είναι το δωμάτιό μας!  Τίποτα δεν είναι μακριά μας. Άραγε, ζούμε στο μέλλον μας ή την επιστημονική φαντασία στο παρόν μας; Ξαφνικά, ο κόσμος έγινε ασφυκτικά μικρός, μια στάλα. Αρρωσταίνει ένας στην άκρη της γης και κολλάει ο άλλος στην άλλη άκρη, λες και βρίσκονται στο ίδιο δωμάτιο. Βγαίνεις από το σπίτι σου δίχως προστατευτική μάσκα και σε παρακολουθεί η κεντρική κυβέρνηση στέλνοντας ένα ντρόουν να σε επαναφέρει στην τάξη. Ζούμε τους εφιάλτες μας ως … «αυτοεκπληρούμενη προφητεία» όπως αρέσκονται να τονίζουν σε κάθε ευκαιρία οι δημοσιογράφοι; 

Βιώνουμε μια πραγματικότητα δίχως να έχουμε την δυνατότητα να συνειδητοποιήσουμε την δυναμική και τις διαστάσεις της. Έχουμε μεταβεί από το «δεν είναι δυνατόν» στο «όλα είναι δυνατά». 

Χιλιετίες τώρα, οι άνθρωποι ονειρεύονται – μέχρι που τα όνειρα άρχισαν να παίρνουν την εκδίκησή  τους. Κανείς δεν μπορούσε να υπολογίσει ότι αυτές οι τρελές φαντασιώσεις περίμεναν την προβολή τους στο χρόνο.  Ξαφνικά, ο τεράστιος και ανεξερεύνητος κόσμος μίκρυνε απελπιστικά, τα όριά του περιορίστηκαν στο δωμάτιο της τηλεόρασης, στη χούφτα του χεριού μας που κρατάει το κινητό. 

Καθισμένοι στο γραφείο, άπραγοι στην πολυθρόνα, περπατώντας στο πάρκο, όπου κι αν βρισκόμαστε, είμαστε συνδεδεμένοι με την οικουμένη, από το μαιευτήριο μιας κλινικής στην Αυστραλία όπου η  Κιμ Τούτσι, 26 ετών, κάτοικος του Περθ, χρειάστηκε μόλις 2 λεπτά για να γεννήσει τέσσερις κόρες και έναν γιο, που συνέλαβε με φυσικό τρόπο, ως την Ινδία όπου μια 15χρονη μετά το βιασμό της, έπεσε θύμα άγριας επίθεσης από τα μέλη της οικογένειας του άνδρα που τη βίασε, οι οποίοι την περιέλουσαν με βενζίνη και της έβαλαν φωτιά με σκοπό να την εμποδίσουν από το πάει σε αστυνομικό τμήμα και να αναφέρει το περιστατικό στις αρχές…  Όλα τα μαθαίνουμε πρώτοι καθώς ο κόσμος έγινε μια γειτονιά, περιορίστηκε στην αυλή μας, κουρνιάζει στην τσέπη μας, μας  βλέπει και τον βλέπουμε ταυτόχρονα.

Ο κόσμος μεταβάλλεται σε ότι ονειρεύτηκε. Κέρδισε το δικαίωμά του να ζει τις φαντασιώσεις του…