Ερχόμενος κανείς αντιμέτωπος με τα γεγονότα που περιγράφει η ιστορικός στο τελευταίο της βι­βλίο, αντιλαμβάνεται σε όλο το θλιβερό μεγαλείο του το σοβαρό πρόβλημα καθυστέρησης μιας κοινωνίας που μισεί κάθε είδους μεταρρύθμιση ταυτίζοντας υστερόβουλα την ακραία συμφε­ροντολογική ηλιθιότητα με την υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος.

Μαρία Ρεπούση

Εκδόσεις: Πόλις Σελ.: 474

Ερχόμενος κανείς αντιμέτωπος με τα γεγονότα που περιγράφει η ιστορικός στο τελευταίο της βι­βλίο, αντιλαμβάνεται σε όλο το θλιβερό μεγαλείο του το σοβαρό πρόβλημα καθυστέρησης μιας κοινωνίας που μισεί κάθε είδους μεταρρύθμιση ταυτίζοντας υστερόβουλα την ακραία συμφε­ροντολογική ηλιθιότητα με την υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος. Το ενδιαφέρον και θεμε­λιώδες θέμα που εξετάζει το βιβλίο είναι η χρήση της Ιστορίας στην ουσία από μια κοινωνία ανίκανη να διαχειριστεί με σοβαρότητα και κυρίως επι­στημονική επάρκεια το ιστορικό της παρελθόν. Τα Μαρασλειακά εντάσσονται μέσα στη γενικότερη διαμάχη γύρω από το γλωσσικό μας ζήτημα όπως αυτό ξέσπασε τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα. Το ζήτημα ενέσκηψε όταν μια νεαρή αλλά φωτισμένη καθηγήτρια, η Ρόζα Ιμβριώτη, θέλησε να διδάξει το μάθημα της Ιστορίας μέσα από μια νέα οπτική που έθετε σε αμφισβήτηση τον παρα­δοσιακό εθνικό τρόπο αφήγησής του. Οι σφοδρές αντιδράσεις που ξέσπασαν τότε στην εκπαιδευ­τική – ακαδημαϊκή κοινότητα και πήραν εθνικές -κοινωνικές διαστάσεις, μας θυμίζουν μελαγχολικά τα πρόσφατα γεγονότα για τον ίδιο πάνω – κάτω λόγο, με ατυχή πρωταγωνίστρια τη συγγραφέα του παρόντος τόμου. Η κυρία Ρεπούση έτυχε μιας πρωτοφανούς επίθεσης ακροδεξιών γραφικών αυτόκλητων ιστορικών, με «επιστημονικό» επι­κεφαλής συντονιστή… τον κύριο Καρατζαφέρη. Όπως και τότε, έτσι και πρόσφατα, σε ένα αυστη­ρά ακαδημαϊκό θέμα, λειτούργησε η πιο χυδαία έκφανση της Δημοκρατίας: να έχουν όλοι γνώμη ειδικού σε ένα θέμα που στην καλύτερη των περι­πτώσεων αγνοούν παντελώς. Οι απόψεις της Ιμ­βριώτη για το πώς πρέπει να διδάσκεται η εθνική μας Ιστορία, η όποια προσλήφθηκε στο διάσημο σχολείο από τον Αλέξανδρο Δελμούζο, έθεσε σε κίνδυνο ολόκληρο το μεταρρυθμιστικό έργο που επιτελούνταν στο Μαράσλειο. Τα γεγονότα γύρω από αυτό το επεισόδιο είχαν διάρκεια δύο ετών και έμειναν στην ιστορία ως Μαρασλειακά.

Ξενοφών Μπρουντζάκης