Να κηρυχθεί άκυρη η ασκηθείσα, από την Εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας, σε βάρος της ποινική δίωξη ζητεί η εισαγγελέας Ελένη Τουλουπάκη, η οποία προσέφυγε στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών.

Ειδικότερα, η επικεφαλής της Εισαγγελίας Διαφθοράς, μετά την άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος της για τους χειρισμούς της στην υπόθεση της Novartis, κατήγγειλε ότι προηγήθηκε αρχειοθέτηση της δικογραφίας με βάση το πόρισμα του κ. Σοφουλάκη και ακολούθησε παράνομη ανάσυρση της και απαγγελία κατηγοριών με βάση το πόρισμα του κ. Ζαχαρή.

Η αιτούσα εισαγγελική λειτουργός εκθέτει το ιστορικό της έρευνας, που ξεκίνησαν σε βάρος της, μετά από παραγγελία του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, στις 26 Ιουλίου 2019, οι αντεισαγγελείς Σοφουλάκης και Ζαχαρής και επισημαίνει πως οι δύο ανώτατοι εισαγγελικοί λειτουργοί είχαν την δυνατότητα να ενεργούν είτε από κοινού είτε κατά μόνας καθώς από την παραγγελία δεν ορίστηκε ο μεν επίκουρος του άλλου.

Αναφέρει ότι “οι δύο Αντεισαγγελείς του Αρείου Πάγου ως ομοιόβαθμοι δεν τελούν σε ιεραρχική σχέση μεταξύ τους ούτε μπορεί να θεωρηθεί η άποψη του ενός τυπικώς υπέρτερη της άποψης του άλλου” και τονίζει ότι “ο κ. Σοφουλάκης είχε με βάση τις παραγγελίες του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου το δικαίωμα να εκφέρει κατά μόνας τη δικαιοδοτική κρίση του ως προς την επάρκεια των ενδείξεων ενοχής για την άσκηση της ποινικής δίωξης, εφόσον αυτή απέκλινε από την αξιολόγηση του ετέρου Εισαγγελέως κ. Ζαχαρή”.

Σύμφωνα με την προσφυγή της κ. Τουλουπάκη, το πόρισμα του κ. Σοφουλάκη που ζητούσε αρχειοθέτηση ελλείψει επαρκών στοιχείων ενοχής για την Εισαγγελέα Διαφθοράς, εστάλη στην Εισαγγελία Πρωτοδικών στις 7 Ιουλίου, γεγονός που σημαίνει ότι η ποινική δικογραφία σε βάρος της αρχειοθετήθηκε. Ωστόσο σύμφωνα με την κ. Τουλουπάκη, την επομένη “8/7/2020 , δηλαδή σε χρόνο που είχε ήδη αρχειοθετηθεί η σε βάρος μου ποινική δικογραφία από τον αρμόδιο προς τούτο Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Σοφουλάκη, ο έτερος Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Ζαχαρής υπέβαλε την ποινική προκαταρκτική δικογραφία στον Διευθύνοντα την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών με την παραγγελία να ασκηθεί σε βάρος μου ποινική δίωξη για εγκλήματα της κατάχρησης εξουσίας σε βαθμό κακουργήματος και πλημμελήματος, της παράβασης καθήκοντος και της ψευδούς βεβαίωσης”. Κατά την αιτούσα ο κ. Ζαχαρής” ενήργησε επί ήδη αρχειοθετημένης δικογραφίας” και επομένως η παραγγελία του “παραβιάζει τις διατάξεις που καθορίζουν την κίνηση της ποινικής δίωξης και συγκεκριμένα του άρθρο 43 παρ. 6 ΚΠΔ, αφού ισοδυναμεί με ανάσυρση από το αρχείο χωρίς την επίκληση κανενός νέου στοιχείου”.

Η κ. Τουλουπάκη επισημαίνει “το δικονομικώς οξύμωρο να ζητείται η ποινική δίωξη μου για πράξεις, για τις οποίες είχε ήδη κριθεί από τον καθ’ ύλην αρμόδιο έτερο αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου ότι δεν συντρέχουν οι απαιτούμενες για την κίνηση της ποινικής δίωξης επαρκείς ενδείξεις ενοχής μου”.

Η εισαγγελέας στην προσφυγή της επίσης σημειώνει ότι “σύμφωνα με την παραγγελία του Εισαγγελέα του ΑΠ δεν ετίθετο ζήτημα έγκρισης του πορίσματος επί παραγγελθείσας προκαταρκτικής εξέτασης σε βάρος εμού και των συνεργατών μου από τον ίδιο, ως είχε δικαίωμα και συμβαίνει σε άλλες περιπτώσεις” και υποστηρίζει ότι η αρχειοθέτηση” έκλεινε οριστικώς την έρευνα έως την ανεύρεση τυχόν νεότερων στοιχείων. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Εισαγγελέας του ΑΠ δεν έλαβε θέση επί των πορισμάτων. Κατά συνέπεια ακριβώς επειδή η Εισαγγελία είναι μονοπρόσωπο όργανο, η ενέργεια ενός εισαγγελέα δεσμεύει το σύνολο της Εισαγγελίας εφόσον προηγήθηκε”.

Προς ενίσχυση δε των ισχυρισμών της περί της αυθύπαρκτης και αυτόνομης συμμετοχής στην έρευνα του κ. Σοφουλάκη, η κ. Τουλουπάκη αναφέρει πως “για το λόγο αυτό δεν υπέβαλε το πόρισμά του προς τον κ. Ζαχαρή και να κρίνει τελικώς εκείνος αλλά εξέδωσε οριστική κρίση”. Επικαλείται επίσης τον ίδιο τον αντεισαγγελέα που κατέθεσε πρώτος την κρίση του ο οποίος στις σελίδες 2 και 3 του πορίσματός του, αναφέρει: “Ενόψει δε της πρόσφατης με αρ.πρωτ. ΕΠ-Δ 35/30-4-2020 παραγγελίας του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, περί αυτόνομου από μέρους ημών των ιδίων καθορισμού της περαιτέρω δικονομικής πορείας της υπόθεσης και μη υποβολής Πορίσματος προς αυτόν, παραθέτουμε εν συνεχεία, κατά μόνας, λόγω ανακύψασας μεταξύ μας διαφωνίας ως προς την επί της ουσίας αυτής έκφραση αντίθετων δικαιοδοτικών κρίσεων”.

Ολόκληρη η προσφυγή της Ελένης Τουλουπάκη:

«Eπειδή κατ’ άρθρο 171 παρ. 1 εδ. β’ ΚΠΔ απόλυτη ακυρότητα υπάρχει όταν δεν τηρούνται οι διατάξεις που καθορίζουν την κίνηση της ποινικής δίωξης από τον εισαγγελέα. Επειδή αρμόδιο για την κήρυξη της ακυρότητας πράξεων της προδικασίας είναι κατ’ άρθρο 176 παρ. 1 το δικαστικό συμβούλιο. Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 43 παρ. 6 ΚΠΔ ο αρμόδιος εισαγγελέας ανασύρει τη δικογραφία από το αρχείο, μόνο όταν αναφαίνονται νέα πραγματικά περιστατικά ή στοιχεία ή γίνεται επίκληση αυτών, τα οποία δικαιολογούν κατά την κρίση του την επανεξέταση της υπόθεσης.

Στην προκειμένη περίπτωση δυνάμει των υπ’ αριθμ. ΕΠ -ΕΣ 833/2019/4-6-2-19, ΕΠ 896/12-6-2019, ΕΠ 928/19-6-2019. ΕΠΔ 137/20-6-2019 και ΕΠΔ -170/26-7-2019 παραγγελιών του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου διενεργήθηκε από κοινού και κατά μόνας εκ μέρους των Αντεισαγγελέων του Αρείου Πάγου Ευαγγέλου Ζαχαρή και Λάμπρου Σοφουλάκη ποινική προκαταρκτική εξέταση εις βάρος εμού προκειμένου να διακριβωθεί αν τελέσθηκαν τα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα εγκλήματα της κατάχρησης εξουσίας σε βαθμό κακουργήματος και πλημμελήματος, της παράβασης καθήκοντος και της ψευδούς βεβαίωσης. Μετά την ολοκλήρωση της προκαταρκτικής εξέτασης ανέκυψε διαφωνία μεταξύ των διενεργησάντων την προκαταρκτική εξέταση Αντεισαγγελέων του Αρείου Πάγου ως προς την ουσιαστική ποινική αξιολόγηση του αποδεικτικού υλικού, που συνελέγη κατά τη διάρκεια της προκαταρκτικής εξέτασης.

Την 7/7/2020 ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Λάμπρος Σοφουλάκης υπέβαλε εκτενέστατο πόρισμα 275 σελίδων, με το οποίο – όπως προκύπτει και από τον τίτλο του (ΠΟΡΙΣΜΑ ΑΡΧΕΙΟΘΕΤΗΣΗΣ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ) – μετά από εξαντλητική ανάλυση και αξιολόγηση του συνόλου των αποδεικτικών στοιχείων αρχειοθετήθηκε η δικογραφία της ποινικής προκαταρκτικής εξέτασης με την πλήρη εμπεριστατωμένη αιτιολογία ότι δεν προέκυψαν επαρκείς ενδείξεις ενοχής για την τέλεση των διευρενηθέντων αδικημάτων, διότι τόσο εγώ και οι συνάδελφοί μου κ.κ. Ντζούρας και Μανώλης ενεργήσαμε συννόμως εντός του πλαισίου των καθηκόντων μας κατά την εκ μέρους μας διερεύνηση της υπόθεσης Novartis.

Ο κ. Σοφουλάκης είχε με βάση τις παραγγελίες του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου το δικαίωμα να εκφέρει κατά μόνας τη δικαιοδοτική κρίση του ως προς την επάρκεια των ενδείξεων ενοχής για την άσκηση της ποινικής δίωξης, εφόσον αυτή απέκλινε από την αξιολόγηση του ετέρου Εισαγγελέως κου Ζαχαρή. Μόλις που χρειάζεται να σημειωθεί ότι οι δύο Αντεισαγγελείς του Αρείου Πάγου ως ομοιόβαθμοι δεν τελούν σε ιεραρχική σχέση μεταξύ τους ούτε μπορεί να θεωρηθεί η άποψη του ενός τυπικώς υπέρτερη της άποψης του άλλου. Η δικονομική συνέπεια της υποβολής του πορίσματος του κου Σοφουλάκη ήταν ότι την 7/7/2020 η σε βάρος μου ποινική δικογραφία προκαταρκτικής εξέτασης αρχειοθετήθηκε. Αυτό περαιτέρω σημαίνει ότι κατ’ άρθρο 43 παρ. 6 ΚΠΔ για να ανασυρθεί η σε βάρος μου δικογραφία από το αρχείο απαιτείται η εμφάνιση ή επίκληση νέων αποδεικτικών στοιχείων.

Εν τούτοις την 8/7/2020, δηλαδή σε χρόνο που είχε ήδη αρχειοθετηθεί η σε βάρος μου ποινική δικογραφία από τον αρμόδιο προς τούτο Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Σοφουλάκη, ο έτερος Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου κος Ζαχαρής υπέβαλε την ποινική προκαταρκτική δικογραφία στον Διευθύνοντα την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών με την παραγγελία να ασκηθεί σε βάρος μου ποινική δίωξη εγκλήματα της κατάχρησης εξουσίας σε βαθμό κακουργήματος και πλημμελήματος, της παράβασης καθήκοντος και της ψευδούς βεβαίωσης.

Η ως άνω παραγγελία για την άσκηση ποινικής δίωξης είναι δικονομικώς άκυρη για τους ακόλουθους λόγους:

Πρώτον δόθηκε σε χρόνο κατά τον οποίον είχε ήδη αρχειοθετηθεί από τον κ. Σοφουλάκη η σε βάρος ποινική προκαταρκτική δικογραφία και έτσι δημιουργήθηκε το δικονομικώς οξύμωρο να ζητείται η ποινική δίωξη μου για πράξεις, για τις οποίες είχε ήδη κριθεί από τον καθ’ ύλην αρμόδιο έτερο Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου ότι δεν συντρέχουν οι απαιτούμενες για την κίνηση της ποινικής δίωξης επαρκείς ενδείξεις ενοχής μου.

Δεύτερον μετά τη συννόμως και αρμοδίως αρχειοθέτηση της σε βάρος μου ποινικής δικογραφίας η ανάσυρσή της από το αρχείο είναι δυνατή σύμφωνα με το άρθρο 43 παρ. 6 ΚΠΔ μόνο με την επίκληση νέων στοιχείων. Στο πόρισμα του κου Ζαχαρή δεν παρατίθεται κανένα νέο στοιχείο, που να μην έχει ληφθεί από τον κ. Σοφουλάκη , μάλλον το αντίθετο ισχύει αν κανείς συγκρίνει τον όγκο των δύο πορισμάτων.

Τρίτο, σύμφωνα με την παραγγελία του Εισαγγελέα του ΑΠ δεν ετίθετο ζήτημα έγκρισης του πορίσματος επί παραγγελθείσας προκαταρκτικής εξέτασης σε βάρος εμού και των συνεργατών μου από τον ίδιο ως είχε δικαίωμα και συμβαίνει σε άλλες περιπτώσεις. Στην περίπτωση αυτή θα ευσταθούσε ο ισχυρισμός ότι η έρευνα θα ολοκληρώνονταν άμα τη υποβολή και των δυο πορισμάτων αφού θα τελούσε υπό την τελική κρίση του Εισ. του ΑΠ. Αντιθέτως, δεδομένου ότι ενεργούσαν οι αντεισαγγελείς του ΑΠ άνευ του τελικού αυτού σταδίου και εφόσον η παραγγελία ήταν για διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης είτε από κοινού είτε και κατά μόνας, αφού προηγήθηκε η αρχειοθέτηση της υπόθεσης από τον αντεισαγγελέα του ΑΠ κ. Λ. Σοφουλάκη της παραγγελίας δίωξης του ομολόγου του κ. Ζαχαρή, τούτη έκλεινε οριστικώς την έρευνα έως την ανεύρεση τυχόν νεότερων στοιχείων. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Εις. του ΑΠ δεν έλαβε θέση επί των πορισμάτων. Η επιχειρηματολογία ότι δεσμεύει η γνώμη του αρχαιοτέρου εισαγγελέα και ότι ο νεότερος απλώς συνεπικουρεί δεν ευσταθεί και τούτο προκύπτει αβίαστα από την παραγγελία του εισαγγελέως του ΑΠ που δεν ορίζει τον κ. Σοφουλακη ως επίκουρο αλλά και από το ότι δίνει σε έκαστο εξ’ αυτών τη δυνατότητα να ενεργεί κατά μόνας!!!! Κατά συνέπεια ακριβώς επειδή η εισαγγελία είναι μονοπρόσωπο όργανο η ενέργεια ενός εισαγγελέα δεσμεύει το σύνολο της εισαγγελίας εφόσον προηγήθηκε. Ήτοι ο κ. Σοφουλακης είχε αυθύπαρκτη και αυτόνομη συμμετοχή στην έρευνα αυτή και για το λόγο αυτό δεν υπέβαλε το πόρισμά του προς τον κ. Ζαχαρή και να κρίνει τελικώς εκείνος αλλά εξέδωσε οριστική κρίση! Πρέπει να τονιστεί στο σημείο αυτό ότι ο ίδιος ο κ. Σοφουλάκης, στις σελίδες 2 και 3 του πορίσματός του, αναφέρει χαρακτηριστικά: «….Ενόψει δε της πρόσφατης με αρ.πρωτ. ΕΠ-Δ 35/30-4-2020 παραγγελίας του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, περί αυτόνομου από μέρους ημών των ιδίων καθορισμού της περαιτέρω δικονομικής πορείας της υπόθεσης και μη υποβολής Πορίσματος προς αυτόν, παραθέτουμε εν συνεχεία, κατά μόνας, λόγω ανακύψασας μεταξύ μας διαφωνίας ως προς την επί της ουσίας αυτής έκφραση αντίθετων δικαιοδοτικών κρίσεων….», γεγονός που αποδεικνύει πέραν κάθε αμφιβολίας ότι δεν ενεργούσε ως επίκουρος του κ. Ζαχαρή. Από το ίδιο το με αριθμ. πρωτ. 5495/09.07.2020 έγγραφο των Αντεισαγγελέων του Αρείου Πάγου Ευ. Ζαχαρή και Λ. Σοφουλάκη προκύπτει ότι το πόρισμα αρχειοθέτησης του κ. Σοφουλάκη έχει προγενέστερη ημερομηνία (07.07.2020) από την παραγγελία του κ. Ζαχαρή (08.07.2020) και ως εκ τούτου ο κ. Ζαχαρής ενήργησε επι ήδη αρχειοθετημένης δικογραφίας.

Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η παραγγελία του κ. Ζαχαρή παραβιάζει τις διατάξεις που καθορίζουν την κίνηση της ποινικής δίωξης και συγκεκριμένα του άρθρο 43 παρ. 6 ΚΠΔ, αφού ισοδυναμεί με ανάσυρση από το αρχείο χωρίς της επίκληση κανενός νέου στοιχείου. Η ακυρότητα της παραγγελίας του Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου κου Ζαχαρή καθιστά άκυρη και την απολύτως εξαρτημένη εκτέλεση της ως άνω παραγγελίας από την Εισαγγελία Πλημ/κών Αθηνών με την άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος μου (άρθρο 176 παρ. 2).

Πληρεξούσιο και αντίκλητο διορίζω το δικηγόρο Αριστομένη Τζανετή, Α.Μ ΔΣΑ 15969, οδός Ασκληπιού αριθμ. 23 Αθήνα.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΑΙΤΟΥΜΑΙ

Να κηρυχθεί άκυρη η ασκηθείσα σε βάρος μου ποινική δίωξη (ΑΒΜ ΔΚ 2020/37).

Αιτούμαι να λάβω αντίγραφο της εισαγγελικής πρότασης, που θα υποβληθεί στο Συμβούλιο Σας κατ’ άρθρο 138 παρ. 3 ΚΠΔ».