Στις περισσότερες χώρες του κόσμου, τα εξοπλιστικά προγράμματα αποφασίζονται είτε από τις κυβέρνήσεις είτε από ειδικά κυβερνητικά συμβούλια όπως το ΚΥΣΕΑ στην Ελλάδα, ενώ σε πιο αυταρχικές χώρες, τις αποφάσεις για εξοπλισμούς τις παίρνει ο εκάστοτε ηγέτης της χώρας.

Και, από την άλλη, υπάρχει η Ελβετία, η οποία θα αποφασίσει αν θα αποκτήσει μαχητικά αεροσκάφη μέσω δεσμευτικού δημοψηφίσματος το οποίο θα πραγματοποιηθεί στη χώρα (η οποία έχει να συμμετάσχει σε πόλεμο εδώ και 200 χρόνια) στις 27 Σεπτεμβρίου.

Αν στο δημοψήφισμα υπερισχύσει το «ναι» τότε η Ελβετία θα κληθεί να αποφασίσει αν θα αποκτήσει τα γαλλικά Rafale, τα  F/A-18 Super Hornet της Boeing ή τα F35-A Lightning II της the Lockheed Martin, με προϋπολογισμό τα 6 δισ. ελβετικά φράγκα.

Στόχος της ελβετικής κυβέρνησης είναι με τη νέα αγορά να αντικαταστήσει τα 30 γερασμένα της 30 F/A-18 Hornet τα οποία βαίνουν προς απόσυρση ως το 2030

Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί που θεωρούν τη δαπάνη εντελώς άχρηστη, διερωτώμενοι ποιοι, άραγε, είναι οι εχθροί της Ελβετίας, αλλά και επισημαίνοντας ότι κι άλλες χώρες της Ευρώπης όπως η Μάλτα ή η Ιρλανδία δεν διαθέτουν μαχητικά αεροσκάφη.

Ως αντίβαρο, προτείνουν να αγοραστούν φθηνότερα αεροσκάφη και να εξοικονομηθούν χρήματα για άλλες πιο πιεστικές δαπάνες, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι η Ελβετία θα πρέπει να διαθέτει μια ισχυρή αεροπορία και να μην εξαρτά την ασφάλειά της από άλλες χώρες.

Ειδικοί δημοσκόποι, πάντως, εκτιμούν ότι το «ναι» θα υπερισχύσει στο δημοψήφισμα, καθώς η Ελβετία επιδιώκει να τηρεί την αρχής της «οπλισμένης ουδετερότητας» και υπενθυμίζοντας ότι έστω και εθιμοτυπικά η Ελβετική Φρουρά του Πάπα υπενθυμίζει ότι η χώρα δεν είναι άοπλη.

Πληροφορίες: Reuters/Yahoo!