Η απόφαση του υπουργού αναπληρωτή Πολιτισμού Κώστα Τζαβάρα να ξεκαθαρίσει το τοπίο στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), ζητώντας τις παραιτήσεις σύσσωμης της ιεραρχίας του, προκάλεσε δυνατούς τριγμούς σε έναν χώρο όπου τα συμφέροντα δίνουν και παίρνουν.

Η απόφαση του υπουργού αναπληρωτή Πολιτισμού Κώστα Τζαβάρα να ξεκαθαρίσει το τοπίο στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), ζητώντας τις παραιτήσεις σύσσωμης της ιεραρχίας του, προκάλεσε δυνατούς τριγμούς σε έναν χώρο όπου τα συμφέροντα δίνουν και παίρνουν.
 
Εδώ και πολύ καιρό το «σούσουρο» των θολών κριτηρίων με τα οποία λειτουργούσε το ΕΚΕΒΙ στην επιλογή των βιβλίων του προγράμματος «Φιλαναγνωσία» απομείωνε συστηματικά την αξία και τη σημασία του οργανισμού. Δίχως να ιδρώνει το αυτάκι κανενός, γνωστοί συγγραφείς που συμμετείχαν στην επιτροπή φρόντισαν να αγοραστούν για τα σχολεία όχι μόνο πολλά δικά τους βιβλία, αλλά και μερικά που έγραψαν… συγγενείς τους.
 
Ακούστηκαν έκτοτε διάφορα. Ακόμα και το επιχείρημα ότι τα βιβλία που αγοράστηκαν ήταν καλά, λες και η ποιότητα από μόνη της θεραπεύει την έλλειψη κάθε δεοντολογίας. Αν τα βιβλία κάποιου αξίζουν, είναι δουλειά άλλων να τα επιλέξουν. Ο συγγραφέας, του οποίου έστω και ένα βιβλίο αγοράζεται με κρατικά λεφτά, οφείλει να απέχει από οποιαδήποτε διαδικασία επιλογής του.
 
 Ενδεχομένως ο Κώστας Τζαβάρας να περιέπεσε σε ένα ολίσθημα, πάντως μικρότερο της ορθής του απόφασης να βάλει ένα τέρμα σε πρακτικές που δεν συνάδουν με τις αρχές μιας ευνομούμενης πολιτείας. Έβαλε στο ίδιο σακί ολόκληρη την επιτροπή που έκρινε τα βιβλία, στην οποία συμμετείχαν και άνθρωποι ορθών προθέσεων. Δεν ξέρω αν ο υπουργός βρήκε ευκαιρία, όπως γράφτηκε, να διώξει τη διοίκηση για να ξεμπερδεύει με το ΕΚΕΒΙ οδηγώντας το στο λουκέτο. Ξέρω όμως ότι έχει δίκιο στα σημεία, ότι δηλαδή είναι αρχή κάθε πολιτισμένου κράτους η απαγόρευση να συμπίπτει στο ίδιο πρόσωπο η ιδιότητα του κριτή και του κρινόμενου. Και ότι ο χώρος του βιβλίου μαστίζεται από διχόνοιες, έχθρες και μίση, και είναι καιρός να παρθούν αποφάσεις, εναρμονισμένες με το δημόσιο αίσθημα που ζητά επιτέλους το αυτονόητο: να τηρούνται οι αρχές της δεοντολογίας σε κρατικές θέσεις και αξιώματα από ανθρώπους που διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα.
 
Μακάρι να μην κλείσει το ΕΚΕΒΙ. Το χρειαζόμαστε. Αναβαθμισμένο, στελεχωμένο με ανθρώπους που γνωρίζουν σε βάθος το αντικείμενο, εφοδιασμένο με σοβαρά κριτήρια στις δράσεις του, απαλλαγμένο από «αυλές», ανεξάρτητο.
 
 Αν ο υπουργός αλλάξει απλώς τα παλιά πρόσωπα με άλλα της αρεσκείας του, δεν θα έχει πετύχει τίποτα. Αν τα αλλάξει με πρόσωπα που μπορούν να ασκήσουν αληθινή στρατηγική για το ελληνικό βιβλίο, πέρα από τις λίστες των «ευπώλητων», τότε θα έχει πετύχει τουλάχιστον ένα πράγμα για να τον θυμόμαστε.
 
Καλά Χριστούγεννα!

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.