Σε μια άνιση (;) προσπάθεια επικοι­νωνιακής διαχείρισης της ένταξης της χώρας μας στον ευρωπαϊκό μη­χανισμό στήριξης, με την ουσιαστική επέλαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και όσων αυτό συνεπάγεται, επιχειρεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός απευθυνόμενος τόσο στην ελληνική κοινωνία όσο και στο εσωτερικό του κόμματός του.

Σε μια άνιση (;) προσπάθεια επικοι­νωνιακής διαχείρισης της ένταξης της χώρας μας στον ευρωπαϊκό μη­χανισμό στήριξης, με την ουσιαστική επέλαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και όσων αυτό συνεπάγεται, επιχειρεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός απευθυνόμενος τόσο στην ελληνική κοινωνία όσο και στο εσωτερικό του κόμματός του.

Ο Γιώργος Παπανδρέου βλέποντας ότι οι αγο­ρές σφίγγουν ασφυκτικά τον κλοιό ανεβάζοντας τα sreads (καθιστώντας έτσι τον εξωτερικό δα­νεισμό σχεδόν απίθανο) επιχειρεί να πείσει όσους μπορέσει τελικά ότι:

Για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί ευθύνεται η Νέα Δημοκρατία και μόνο, που από το 2007 αντί να πάρει μέτρα εκτίναξε τα ελ­λείμματα σε δυσθεώρητα ύψη.

Τα μέτρα που μας ζητούνται είναι απο­λύτως απαραίτητα προκειμέ­νου να διασωθεί η ελληνική οικονομία.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν πρό­κειται να μας ζητήσει περισσότερα από τα διαρ­θρωτικά μέτρα που πρέπει να πάρουμε και από αυτά που μέσω της επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας ζητούν ήδη οι εμπειρογνώμονες της Κομισιόν, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Το ΠΑΣΟΚ και ο ίδιος προσωπικά δεν κρύ­βονται πίσω από το πρόβλημα και αναλαμβά­νουν πλήρως τις πολιτικές ευθύνες…

Όσοι «δαιμονοποιούν» την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης το κάνουν από μικρο­κομματική υστεροβουλία, ιδίως ο πρόεδρος και η ηγετική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας…

Οι θέσεις της Αριστεράς δεν έχουν καμία επαφή με την πραγματικότητα και δεν μπορούν να εφαρμοστούν, αφού στερούνται ρεαλιστι­κής βάσης…

«Αν το συμφέρον της χώρας επιτάσσει να χρησιμοποιήσουμε τον μηχανισμό στήριξης, θα το κάνουμε χωρίς δισταγμό. Και θα ενημερώ­σουμε με ειλικρίνεια για κάθε απόφασή μας τους πολίτες. Γιατί εμείς δεν φυγομαχούμε, αναλαμ­βάνουμε τις ευθύνες μας και ανταποκρινόμαστε στο χρέος μας» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Παπανδρέου κατά τη διάρκεια των συσκέψεων για την οικονομία και τον τουρισμό την περασμέ­νη Δευτέρα.

Στην κυβέρνηση συνειδητοποιούν ότι το στενό μαρκάρισμα των αγορών, ώστε η Ελλάδα να κάνει χρήση το συντομότερο δυνατόν του ευρωπαϊκού μηχανισμού, δεν πρόκειται να λήξει σύντομα και έτσι δεν έχουν πια πολλές εναλλα­κτικές επιλογές.

Το μεγάλο ερώτημα όμως πολλών κυβερνητι­κών στελεχών είναι ποια θα είναι τελικά η αντί­δραση των πολιτών από την προσφυγή στον μηχανισμό. «Όταν ο Παπανδρέου είπε στην αρχή της κρίσης ότι λόγω του οικονομικού προβλήμα­τος υπονομεύεται η εθνική κυριαρχία της χώ­ρας, πολλοί τον λοιδόρησαν θεωρώντας ότι λέει υπερβολές, να όμως που η επιτήρηση και η συ­νεχής πίεση για μέτρα επιβεβαιώνει την αναφορά αυτή» έλεγε στο «Π» υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος, προσθέτοντας ότι το μεγάλο θέμα είναι ποια θα είναι η κοινωνική κατάσταση στη χώρα, αν η πίεση για ακόμα πιο σκληρά μέτρα είναι συνεχής.

Στην κυβέρνηση δεν έχουν αμφιβολία ότι οι δημοσιονομικές περικοπές σε μισθούς, επιδό­ματα και δώρα στους δημοσίους υπαλλήλους, όπως και το πλήρες πάγωμα των προσλήψεων θα παραταθούν για τα επόμενα 2 χρόνια, δηλαδή και το 2011 και το 2012, ενδεχομένως και το 2013, αν και γι’ αυτό υπάρχουν άλλες σκέψεις, αφού είναι χρονιά εκλογών.

Αν λοιπόν όλα πάνε σύμφωνα με τον σχεδι­ασμό, το 2013 στην κυβέρνηση θα ήθελαν να έχουμε απαλλαγεί από τον ασφυκτικό ενα­γκαλισμό, αν και η δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας έχει ορίζοντα δεκαετίας.

Άμεσα όμως θα προωθηθεί μια σειρά μεταρ­ρυθμίσεων, όπως το πλήρες άνοιγμα όλων των κλειστών αγορών, επαγγελμάτων και υπηρεσι­ών, η συγχώνευση και η κατάργηση δημόσιων υπηρεσιών και οργανισμών, δραματικές αλλαγές στην αγορά εργασίας, αποκρατικοποιήσεις και άλλα σχετικά.

Το μεγάλο ερώτημα είναι «τι μέλλει γεννέσθαι» με τις ρουκέτες που πέταξε ο πρόεδρος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείο Ντομινίκ Στρος Καν για εσωτερική υποτίμηση τιμών, αλλά και μισθών στον ιδιωτικό τομέα.

Η κυβέρνηση απαντά ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό κάτι τέτοιο, όχι μόνο για λόγους κοι­νωνικής ειρήνης, αφού οι Έλληνες εργαζόμενοι είναι οι χαμηλότερα αμειβόμενοι στην Ευρώπη, ούτε για λόγους πολιτικής επιβίωσης, αλλά κυ­ρίως γιατί έτσι θα γονατίσουν τα ασφαλιστικά ταμεία, θα στεγνώσει εντελώς η αγορά, οι πολί­τες θα αδυνατούν στοιχειωδώς να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους στις τράπεζες, το εμπόριο στη χώρα θα καταρρεύσει και η ύφεση θα είναι τεράστια.

Μάλιστα στις σκληρές διαπραγματεύσεις που επίκεινται με το ΔΝΤ η κυβέρνηση θα προτάξει τις δυνατότητες αλλά και τις αδυναμίες της ελ­ληνικής οικονομίας και θα επιχειρήσει να πείσει ότι η χαμηλή ανταγωνιστικότητα της χώρας και των επιχειρήσεών της δεν οφείλεται στο μισθο­λογικό κόστος, αλλά περισσότερο σε γραφειο­κρατικά και άλλα προβλήματα που ταλανίζουν τις επιχειρήσεις.

Σσστ, το ΠΑΣΟΚ κοιμάται…

Το μεγάλο ζήτημα όμως είναι ότι η εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δεν προκαλεί μόνο κοινωνικές αναταράξεις, αλλά και εσωτερικές συζητήσεις και υπόκωφες συγκρούσεις. Ήδη οι συνδικαλιστές, όπως ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, αντιδρούν σ’ αυτήν την προοπτική και βρίσκονται σε συγκρουσιακή φάση με την κυ­βέρνηση, με αιχμή του δόρατος τις ρυθμίσεις του ασφαλιστικού που έχουν χαρακτηρίσει ως αιτία πολέμου.

Ο αρμόδιος για το ασφαλιστικό Ανδρέας Λοβέρδος αναμένεται να έχει αυτές τις μέρες επαφές με την ηγεσία των συνδικαλιστών (ανάμεσά τους και οι ΠΑΣΟΚοι), αν και δεν αναμένεται καμία συναντίληψη, αφού οι συνδικαλιστές έχουν ήδη βγάλει τα… μαχαίρια από τα θηκάρια τους.

Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει στην παρούσα φάση να αποδείξει ότι έχει γερό στομάχι και να μη συγκρουστεί με τους συνδικαλιστές θεωρώντας ότι η κοινωνία έχει αντιληφθεί ότι αν δεν ληφθούν τώρα μέτρα κινδυνεύει όλο το οικοδόμημα τα επόμενα χρόνια.

Μάλιστα οι πιέσεις που δέχεται ο Λοβέρδος από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για ακόμα σκληρότερες ρυθμίσεις διευκολύνουν την κυβέρνηση στο εσω­τερικό να δώσει την εικόνα ότι δίνει σκληρή μάχη για να αποφύγει τα χειρότερα.

Δεν είναι όμως μόνο οι συνδικαλιστές που έχουν εντελώς διαφορετική αντίληψη και κατεύθυν­ση και κρίνουν πολύ αυστηρά τις κυβερνητικές επιλογές. Στελέχη από το αριστερό ΠΑΣΟΚ δεν κρύβουν την απογοήτευσή τους από τους κυ­βερνητικούς χειρισμούς.

Ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος και η «Αριστερή Πρωτοβουλία» έχουν ήδη σηκώσει το… μπαϊράκι της επανάστασης, αλλά και οι «Έλληνες Σοσιαλι­στές» του Παντελή Οικονόμου, σε πιο θεσμικό επίπεδο διαφωνούν πλήρως για το μείγμα πολιτι­κής και την κυβερνητική κατεύθυνση.

Οι δυνάμεις όμως και των δύο δυνάμεων, τόσο στην ελληνική κοινωνία όσο και στον κομματικό κορμό του οργανωμένου ΠΑΣΟΚ, σ’ αυτή τη φάση δεν είναι τέτοιες και τόσες, ώστε να μπορούν να προκαλέσουν εσωτερικές αναταράξεις.

Άλλωστε το οργανωμένο ΠΑΣΟΚ φαίνεται να περνάει μια μεγάλη περίοδο νιρβάνας, η οποία είναι τόσο έντονη που φαίνεται να είναι απόλυτα επιθυμητή από τον Γιώργο Παπανδρέου και την κυβέρνηση.

Μοιάζει να μη συμβαίνει τίποτα στο κόμμα, η ενασχόληση όλων με την κρίση έχει παραλύσει κάθε διαδικασία, ενώ η μόνη επικοινωνιακή υπεν­θύμιση της ύπαρξης του κόμματος ΠΑΣΟΚ είναι αν και όποτε δώσει κάποια συνέντευξη ο γραμμα­τέας του κόμματος Σωκράτης Ξυνίδης.

Πολλοί υποψιάζονται ότι αυτή η κομματική ύπνωση δεν βολεύει την κυβέρνηση μόνο πολιτι­κά, αφού «πνίγει» κάθε διαφορετική φωνή που θα ήθελε την ελάχιστη κομματική δράση για να ξετυλιχτεί, αλλά και την προώθηση του «Καλλικράτη», αφού μέχρι να ολοκληρωθεί το «χωροταξικό» οι πιέσεις, οι γκρίνιες, οι διαμαρτυρίες για τη συγχώνευση των δήμων είναι βουνό και με την απραξία απλώς δεν αντιμετωπίζονται…

Ενστάσεις, διαφωνίες αλλά και διαφορετι­κές προσεγγίσεις έχουν και πολλά κυβερνητικά στελέχη, τα οποία όμως προτιμούν τη σιωπή προκειμένου να μην κατηγορηθούν ότι προκαλούν κρίσεις εσωστρέφειας.

Κυρίως προέρχονται από το κοινωνικό ΠΑΣΟΚ και βασική τους ένσταση είναι αφενός η πολιτική και επικοινωνιακή ρητορική της κυβέρνησης, που συχνά μοιάζει άκαμπτη και απόλυτα πειθήνια στις αγορές και στις νεοφιλελεύθερες επιταγές χωρίς ίχνος αμφισβήτησης ή διαφοροποίησης και αφετέρου ότι καθυστερεί πολύ η εκπόνηση ενός σχεδίου εξόδου από την κρίση, μια ακτίνα φωτός απ’ όπου οι πολίτες μπορούν να… πιαστούν.

Υπάρχουν υπουργοί που εκτιμούν ότι η κυβέρ­νηση συχνά δείχνει την εικόνα ότι δεν έχει πυξίδα και… οδικό χάρτη για την έξοδο από την κρίση και δεν μπορεί να απαντήσει πειστικά στο αγωνιώ­δες ερώτημα των πολιτών «πού πάμε»…

Του… Κουτρούλη ο γάμος στην κυβέρνηση

Με κινούμενη άμμο μοιάζει το κυβερνητικό επιτελείο αφού σχέσεις, φιλίες και συνεργασίες συνεχώς μεταβάλλονται κάτω από την πίεση των γεγονότων. Όσοι γνωρίζουν όμως από μέσα τα πράγματα επισημαίνουν ότι δεν τόσο είναι η συγκυρία που δημιουργεί αυτή τη συνεχή αναδιάταξη των… δυνάμεων όσο η τάση του Γιώργου Παπανδρέου να «ψηλώνει» και να «κονταίνει» κατά διαστήματα του συνεργάτες του, δημιουργώντας… κυκλώνες και αντικυκλώνες στις μεταξύ τους σχέσεις.

Στη φάση αυτή, που ο ουσιαστικός ρόλος του Νίκου Αθανα­σάκη, διευθυντή του Γραφείου του πρωθυπουργού, έχει περιθω­ριοποιηθεί, ο ισχυρός ανήρ της κυβέρνησης ακούει στο όνομα Χάρης Παμπούκης. Μέσα σ’ ένα εξάμηνο ο… Μοντεσκιέ της κυβέρνησης κατόρθωσε να φτιάξει και να χαλάσει τις σχέσεις του τόσο με τον Θόδωρο Πάγκαλο όσο και με τους περισσότερους συναδέλφους του. Στην παρούσα φάση οι σχέσεις του με τον αντι­πρόεδρο διέρχονται περίοδο πολικών θερμοκρασιών, είναι στα… μαχαίρια με την υπουργό Οικονομίας Λούκα Κατσέλη, ενώ τεταμέ­νες σχέσεις διατηρεί και με τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου.

Κρίση περνάει η σχέση του και με μια σειρά ακόμα υπουργών, ενώ εδώ και καιρό κατόρθωσε να βρει μια φόρμουλα επικοινω­νίας με τον Παύλο Γερουλάνο, που παρά τις αναιμικές του επιδό­σεις στο υπουργείο Πολιτισμού εξακολουθεί να είναι από τους εξ απορρήτων του Γιώργου Παπανδρέου.

Ο Παμπούκης που έχει το στρατηγείο του στον τελευταίο όρο­φο του παλιού Αστέρα στο Σύνταγμα… ελέγχοντας την κυκλοφο­ρία σε όλο το κέντρο, ετοιμάζεται για μυστική αποστολή στην Κίνα (κατ’ εντολή Παπανδρέου), μιλάει με τους Άραβες σεΐχηδες, ενώ έχει δημιουργήσει επιτροπή υποδοχής μεγάλων επενδύσεων στο γραφείο του.

Η υπουργός Οικονομίας Λούκα Κατσέλη μοιάζει να μη βλέπει με καλό μάτι όλα αυτά, ενώ θεωρεί ότι δεν στοχοποιείται από μερίδα του Τύπου τυχαία. Μάλιστα κάποιοι εκτιμούν ότι το «κουτσούρεμα» των αρμοδιοτήτων της με την αποκόλληση της ποντοπόρου ναυτιλίας από το Οικονομίας και την ενσωμάτωσή της στο υπουρ­γείο Προστασίας του Πολίτη και τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, όπου ανήκει το Λιμενικό Σώμα, είναι ιδέα του υπουργού Επικρατείας έπειτα από τη δυσφορία μερίδας εφοπλιστών για τη διάλυση του υπουργείου Ναυτιλίας και τη δυσκολία συνεργασίας με την υπουργό Οικονομίας. Πάντως το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου μοιάζει να έχει κολλήσει (προσωρινά;), αφού εφοπλιστές φέρονται να ξανασκέφτο­νται την ενσωμάτωσή τους στο υπουργείο των… μπάτσων.

Υπάρχουν επίσης αυτοί που βλέπουν στο… γραφείο του υπουρ­γού Επικρατείας πληροφορίες που διακινούνται για επιδόσεις και επιτεύγματα κάποιων υπουργών. Εκτιμούν λοιπόν ότι κυ­βερνητικές δυσλειτουργίες και αδυναμίες χρόνων επιχειρείται να «αποδοθούν» σε συγκεκριμένα πρόσωπα, παρ’ ότι αφήνονται στο απυρόβλητο άλλοι υπουργοί. Αυτό σχετίζεται και με την υπονόμευση της πολιτικής επιρροής που μπορεί να έχουν συγκεκριμένα πρόσωπα με ιδεολογική κατεύθυνση και προσανατολισμό στον Γιώργο Παπανδρέου και όχι με τις πραγματικές τους προσπάθειες και επιδόσεις… Το σίγουρο είναι πάντως ότι ο υπουργός Επικρατεί­ας δεν κάνει του κεφαλιού του, αφού κινείται (στα περισσότερα) με βάση πρωθυπουργικές εντολές…

Ο Γιώργος δίνει εξηγήσεις…

Δεν ήταν καθόλου τυχαίες οι αναφορές του Γιώργου Παπανδρέου προχτές κατά τη διάρκεια συσκέψεων, αφενός στην αποδόμηση των επιχειρημάτων της Ν.Δ. και του Αντώνη Σαμαρά για την πορεία της χώρας προς τον ευρωπαϊκό μηχανι­σμό στήριξης, και αφετέρου στην κριτική που δέχεται ότι ουσιαστικά έπεσε θύμα της… μπλόφας του περί προσφυγής αυτο­βούλως της χώρας μας στο Διεθνές Νο­μισματικό Ταμείο: «Χωρίς τον μηχανισμό στήριξης, θα ήμασταν ήδη στο ΔΝΤ και μάλιστα, χωρίς το ευρωπαϊκό δίχτυ ασφά­λειας. Γι’ αυτό και υποκρίνονται όταν μι­λούν για δήθεν ‘’μπλόφα’’ μας. Δεν υπήρξε μπλόφα. Το είχα πει ευθαρσώς στους εταί­ρους μας ότι, αν δεν στηρίξουν τη χώρα, θα υποχρεωθούμε να καταφύγουμε στο ΔΝΤ, στην περίπτωση που δεν θα μπο­ρούσαμε να δανειστούμε ή θα δανειζό­μασταν με δυσβάστακτους όρους. Καμία μπλόφα, λοιπόν. Είπα απλές αλήθειες. Και με τις ενέργειές μας κινητοποιήσαμε την Ευρώπη. Η ηγεσία της Ν.Δ. παριστάνει ότι δεν θυμάται πως εγκατέλειψε το σκάφος λίγο πριν συγκρουστεί με το παγόβουνο. Αυτήν την πορεία πληρώνουμε σήμερα».