Τον δρόμο που χάραξε η… Ν.Δ. τραβάει και το Λαϊκό Κόμμα στην Ισπανία, στην προσπάθειά του να αντιμετωπίσει το Κίνημα κατά των Κατασχέσεων.

Τον δρόμο που χάραξε η… Ν.Δ. τραβάει και το Λαϊκό Κόμμα στην Ισπανία, στην προσπάθειά του να αντιμετωπίσει το Κίνημα κατά των Κατασχέσεων. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, το κίνημα πολιτών που γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 2009 (αμέσως μόλις έσκασε η φούσκα των ακινήτων) έχει ενισχύσει δραματικά τη δημοτικότητά του και «πολιτικοποιεί» τον λόγο του σε βαθμό που αναλυτές το παρομοιάζουν με άλλα αποκαλούμενα «αντισυστημικά» κινήματα που βάζουν φωτιά στα ευρωπαϊκά παραδοσιακά κόμματα εξουσίας.
Η άνοδος του PAH έχει λούσει με κρύο ιδρώτα το επικοινωνιακό επιτελείο του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι, το οποίο καταβάλλει απέλπιδες προσπάθειες να συνδέσει το κίνημα και την ηγέτιδά του Άντα Κολάου τη μια με ακροαριστερές οργανώσεις και την άλλη με… Βάσκους «τρομοκράτες».
Ωστόσο, παρά την προπαγανδιστική εκστρατεία, η κυβέρνηση έχει εξαναγκαστεί να αντιμετωπίσει και «πολιτικά» την ολοένα και ισχυρότερη φωνή των πολιτών που πρόσκεινται στο κίνημα (το οποίο πλέον δεν αποτελείται μόνο από ανθρώπους που έχουν χάσει τα σπίτια τους), με αποτέλεσμα να αποδεχτεί την ανάγκη «τροποποίησης» της νομοθεσίας που αφορά τόσο τις διασώσεις τραπεζών όσο και τις διαδικασίες κατασχέσεων.
Βέβαια οι «τροποποιήσεις» που προωθούνται κάθε άλλο παρά «αρκετές» είναι, ωστόσο πρόκειται για μια εξέλιξη που ήρθε μόνο χάρη στην ασφυκτική πίεση που ασκείται από το κίνημα και την ηγέτιδά του, της οποίας το προφίλ ισχυροποιήθηκε μετά τη δημόσια αντιπαράθεσή της με βουλευτές σε ειδική επιτροπή, κατά την οποία… δεν μάσησε τα λόγια της.

Αυτοκτονίες
Από την αρχή της κρίσης το φαινόμενο των εξώσεων στην Ισπανία έχει λάβει τρομακτικές διαστάσεις, καθώς εκτιμάται ότι έχασαν το σπίτι τους 400.000 οικογένειες (εξαιτίας της αύξησης της ανεργίας και της ύφεσης, που είχαν αποτέλεσμα πολίτες να μην μπορούν να ανταποκριθούν στα στεγαστικά δάνειά τους). Επιπλέον ολοένα και περισσότερες αυτοκτονίες σχετίζονται με εξώσεις.
Η εμφάνιση του κινήματος είχε αρχικά «ακτιβιστικό» χαρακτήρα, καθώς, με τη φυσική τους παρουσία, εκατοντάδες άνθρωποι εμπόδιζαν την έξωση οικογενειών (πέτυχαν τον στόχο τους σε 600 τουλάχιστον περιπτώσεις). Ωστόσο, όσο βαθαίνει η ύφεση και αναδεικνύεται το… πολιτικό κενό στην αντιπολίτευση, τόσο περισσότεροι πολίτες στρέφονται προς το κίνημα με «ευρύτερες» προσδοκίες και πλέον ουδείς αποκλείει να μετεξελιχθεί σε πολιτικό κόμμα.
Σε ό,τι αφορά τις εξώσεις αυτές καθεαυτές, το PAH έχει καταθέσει τρεις προτάσεις.
• Η πρώτη αφορά τη δυνατότητα των πολιτών να «ξεχρεώνουν» όταν γίνεται κατάσχεση του σπιτιού τους (κάτι που σήμερα δεν ισχύει καθώς ο… άστεγος συνεχίζει να είναι και χρεωμένος).
• Η δεύτερη αφορά ένα μορατόριουμ επί των κατασχέσεων.
• Η τρίτη την έμπρακτη στήριξη της κυβέρνησης σε όσους βρέθηκαν ξαφνικά στον δρόμο με μια σειρά από μέτρα (όπως επιδόματα για την ενοικίαση φθηνών κατοικιών κ.λπ.).
Οι πρόσφατες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας με αίτημα την αλλαγή της ισπανικής νομοθεσίας, που οργανώθηκαν με πρωτοβουλία του κινήματος σε διάφορες πόλεις της Ισπανίας, δείχνουν όσο τίποτε την ολοένα και μεγαλύτερη δύναμή του. Η συμμετοχή άγγιξε έως και τις 80.000 στη Βαρκελώνη, υποχρεώνοντας στην πραγματικότητα τα πολιτικά κόμματα να καταθέσουν προτάσεις για την τροποποίηση της νομοθεσίας…

Μόνο οι ίδιοι
Είναι βέβαιο ότι οι μεταρρυθμίσεις που προωθούνται δεν θα… «διασώσουν» τους πολίτες με τον ίδιο ζήλο με τον οποίο διασώζουν τις ισπανικές τράπεζες. Όμως, το παράδειγμα του κινήματος υπενθυμίζει στους υπόλοιπους Ευρωπαίους ότι, εάν υπάρχει κάποιος που μπορεί να κάνει κάτι για να αλλάξει το παρόν και το μέλλον τους, αυτός είναι μόνο ο εαυτός τους.