«Ο αγώνας είναι ζωή, οτιδήποτε πριν ή μετά από αυτόν, είναι απλώς αναμονή». Η ατάκα του Στιβ ΜακΚουίν στο κλασικό φιλμ «Le Mans» (1971) συνοψίζει τη φιλοσοφία της ταχύτητας.

«Ο αγώνας είναι ζωή, οτιδήποτε πριν ή μετά από αυτόν, είναι απλώς αναμονή». Η ατάκα του Στιβ ΜακΚουίν στο κλασικό φιλμ «Le Mans» (1971) συνοψίζει τη φιλοσοφία της ταχύτητας. Με αφορμή το πρόσφατο «Rush», θυμηθήκαμε μερικές ταινίες όπου η Formula 1 υπήρξε η απόλυτη πρωταγωνίστρια

Το Χόλιγουντ λατρεύει την ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ειδικά αν αυτή συνοδεύεται από… γκάζια στο ταμείο. Έχουν γυριστεί κάμποσες ταινίες εμπνευσμένες από τον κόσμο της Formula 1. Ίσως, όμως, τελικά η ισχυρή βιομηχανία δεν κατάφερε ποτέ να απεικονίσει τις περιπέτειες στην άσφαλτο στην πλήρη έκτασή τους, την ύψιστη επικινδυνότητα, την εδραίωση του σπορ στη χρυσή εποχή των 70’s, αλλά και το ανελέητο μάρκετινγκ που υπάρχει από πίσω. Τις περισσότερες φορές, τα σενάρια μοιάζουν με σειρές σαπουνόπερας και τα ειδικά εφέ φτάνουν στα όρια της φαρσοκωμωδίας. Μέχρι και τον Ρόκι Μπαλμπόα, δηλαδή τον Σιλβέστερ Σταλόνε, έχουμε δει να παριστάνει τον ραλίστα στο «Driven».
Το πρόσφατο «Rush» (2013), του βραβευμένου με Όσκαρ σκηνοθέτη Ρον Χάουαρντ, με πρωταγωνιστές τους Λίαμ Χέμσγουορθ και Ντάνιελ Μπρουλ, επανέφερε με αξιοπρέπεια τον κόσμο της Formula 1 στη μεγάλη οθόνη. Η αληθινή ιστορία του Αυστριακού παγκόσμιου πρωταθλητή Νίκι Λάουντα αλλά και η μονομαχία του με τον Βρετανό πλεϊμπόι Τζέιμς Χαντ τρύπωσε στο top 5 των καλύτερων ταινιών και ντοκιμαντέρ γύρω από τον κόσμο της Formula 1.

Η Formula 1 είναι της μόδας στο σινεμά

Στην Αμερική κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες το καινούργιο ντοκιμαντέρ «1» του Πολ Κρόουντερ που διηγείται την εδραίωση του σπορ και το πώς κατέληξε πιο ασφαλές όλα αυτά τα χρόνια. Μπροστά από την κάμερα περνούν ο Νίκι Λάουντα, ο Μίκαελ Σουμάχερ, ο Λιούις Χάμιλτον κ.ά., ενώ αφηγητής είναι ο Μάικλ Φασμπέντερ. Και στο προηγούμενο Φεστιβάλ των Καννών ακούσαμε… γκάζια. Με δέκα λεπτά επιπλέον υλικό προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ του Ρομάν Πολάνσκι «Weekend of A Champion», που είχε σκηνοθετήσει το 1972 με ήρωα τον κοντινό του φίλο και δις εκείνη την εποχή παγκόσμιο πρωταθλητή Τζάκι Στιούαρτ.
Ο άνθρωπος όμως που έβαλε ξανά τη Formula 1 στην κινηματογραφική βιομηχανία, δεν είναι άλλος από τον ινδικής καταγωγής σκηνοθέτη Ασίφ Καπάντια με το δημιούργημά του «Σένα». Πριν από τρία χρόνια, ο σκηνοθέτης έκανε την – εντός και εκτός πίστας – ζωή του 34χρονου Άιρτον Σένα το πιο εμπορικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς. Και τι έκανε το ντοκιμαντέρ ξεχωριστό; Εκτός του ότι ο ήρωας ήταν ήδη… ήρωας – ο Σένα αγαπήθηκε σαν Θεός, σαν sex symbol αλλά και σαν μέντορας –, στο ντοκιμαντέρ δεν υπήρχε ούτε ίχνος από τεχνητά εφέ. Συνεντεύξεις, αρχειακό υλικό και ένα δεξιοτεχνικό μοντάζ έκαναν το ντοκιμαντέρ γρήγορο και σπινταριστό.

Το «Grand Prix» παραμένει στην κορυφή

Οι ταινίες με θέμα αποκλειστικά τη Formula 1 είναι…  μετρημένες στα δάχτυλα. Η ταινία – μύθος παραμένει το «Grand Prix» (1966) του Τζον Φρανκενχάιμερ. Έμεινε στην ιστορία για δύο κυρίως λόγους: τα τεχνικά της επιτεύγματα (κέρδισε τρία Όσκαρ: Καλύτερων Ηχητικών Εφέ, Καλύτερου Μοντάζ και Καλύτερου Ήχου) αλλά και τη συμμετοχή αληθινών οδηγών αγώνων στο φιλμ, από τον Τζίμι Κλαρκ και τον Γιόχεν Ριντ μέχρι τον Χουάν Μανουέλ Φάντζιο και τον Μπρους ΜακΛάρεν. Μέσα σε μια δεκαετία περίπου, γυρίστηκε και η επόμενη ταινία. Στο «Μπόμπι Ντίρφιλντ» (1977), ο Αλ Πατσίνο υποδύθηκε έναν οδηγό αγώνων, πιθανότατα της Formula 1, και το έκανε… όπως οι masters. Από την πρώτη κιόλας σκηνή φωτογραφιζόταν με τα κορίτσια της Martini, όπως ακριβώς έκαναν και οι Μάριο Αντρέτι, Τζέιμς Χαντ και Κάρλος Πάτσε. Βέβαια, το θέμα του φιλμ ήταν ο έρωτάς του για μια γυναίκα.
Από τη θεματολογία μας δεν έλειψαν και τα μπλοκμπάστερ. Δεν ξεχνιέται εύκολα ο Σιλβέστερ Σταλόνε, ο άλλοτε Ρόκι, να παίζει τον ρόλο του βετεράνου οδηγού Τζόι Τάντο, στο «Driven» (2001), που παρέπεμπε σε σαπουνόπερα βραζιλιάνικης σειράς. Η Formula 1 είναι τόσο εμπορική, που ακόμα και μια χολιγουντιανή υπερπαραγωγή όπως το «Iron Man II» (2010) ξεκινάει με μια σκηνή από το Grand Prix του Μονακό, όπου αγωνίζεται ο ήρωας, δηλαδή ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ. Στις αποτυχίες σίγουρα συμπεριλαμβάνεται το «Speed Racer» (2008), η ταινία δράσης που σκηνοθέτησαν οι αδερφοί Γουακόφσκι και βασίστηκε στο ομώνυμο γιαπωνέζικο anime.

Η Formula 1 βγήκε κι εκτός των μεγάλων «τειχών» του Χόλιγουντ. Στην Ιταλία γυρίστηκε ταινία με θέμα τη ζωή του Έντσο Φεράρι ενώ στην Αυστρία εμπνεύστηκαν από την τραγική ιστορία του μοναδικού μετά θάνατον παγκόσμιου πρωταθλητή Γιόχεν Ριντ. Στην Αγγλία, βέβαια, το BBC γυρίζει non stop ντοκιμαντέρ, ανάμεσα σε αυτά το «Hunt V Lauda: F1’s Greatest Racing Rivals», «The Flying Scot» και «The Killer Years» – το τελευταίο, μάλιστα, περιλαμβάνει συνεντεύξεις από τους σπουδαίους οδηγούς Στιούαρτ, Φιτιπάλντι και Σούρτες αλλά και σοκαριστικό υλικό από τα τραγικά δυστυχήματα των 60’s-70’s.