Περισσότερες ανεμογεννήτριες με τη βούλα του Ευρωδικαστηρίου;

Περισσότερες ανεμογεννήτριες με τη βούλα του Ευρωδικαστηρίου;

Τελικά μπορούν οι Ευρωπαίοι πολίτες να έχουν εμπιστοσύνη στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ειδικά όταν οι προσφυγές που γίνονται και εκδικάζονται από αυτό αφορούν θέματα που αγγίζουν την ποιότητα ζωής τους και την προστασία του περιβάλλοντος;
Έχει το δικαίωμα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να ταυτίζεται με την Επιτροπή της Ε.Ε. και να αρνείται να εξετάσει τη νομιμότητα του «Ευρωπαϊκού Προγράμματος για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) μετά το 2020», ενός προγράμματος του οποίου η τρέχουσα έκδοση εν πολλοίς ευθύνεται για το ξεφύτρωμα των τεράστιων ανεμογεννητριών στις βουνοκορφές της χώρας και για την αύξηση στους λογαριασμούς της ΔΕΗ καθώς, ως γνωστόν, η λειτουργία των αιολικών πάρκων, της μορφής ΑΠΕ που περισσότερο εφαρμόζεται, είναι ουσιαστικά επιδοτούμενη.
Μετά το 2020 το πρόγραμμα προβλέπει, φυσικά, ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό της συνολικής παραγόμενης ενέργειας από ΑΠΕ, δηλαδή ακόμη περισσότερες και μεγαλύτερες ανεμογεννήτριες, και αυτό, όπως είναι φυσικό, έχει προκαλέσει αντιδράσεις σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με στόχο να αποτρέψουν την επέκτασή τους.
Η Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα Ενάντια στις Ανεμογεννήτριες (EPAW) είναι μία οργάνωση που εκπροσωπεί 649 τοπικές οργανώσεις κατά των ανεμογεννητριών από 24 χώρες της Ε.Ε. Η Πλατφόρμα αυτή τόλμησε και προκάλεσε ερώτημα για τη νομιμότητα του Προγράμματος ενώπιον του Δικαστηρίου στη βάση ότι η υποχρεωτική από τη νομοθεσία διαβούλευση, η οποία προηγήθηκε της έγκρισής του, ήταν προσχηματική και εμπόδισε την ανάδειξη καίριων επιχειρημάτων που υποστηρίζουν ότι το πρόγραμμα είναι στον αέρα από τεχνικής άποψης.

Καταδίκη της Ε.Ε. από τον ΟΗΕ!
Της νομικής αυτής ενέργειας της Πλατφόρμας είχε προηγηθεί η πρωτοφανής καταδίκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τον ΟΗΕ για παράβαση της Διεθνούς Σύμβασης του Άαρχους, της σύμβασης δηλαδή που εγγυάται, μεταξύ άλλων, την προηγούμενη ουσιαστική συμμετοχή του κοινού στις αποφάσεις που αφορούν προγράμματα που έχουν περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Η αρμόδια Επιτροπή του ΟΗΕ κατέληξε στην καταδίκη της Ε.Ε. επειδή η διαβούλευση για το τρέχον Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) άρχισε ενώ είχαν ήδη αποφασιστεί οι κεντρικοί άξονές του και ειδικότερα ότι ο στόχος της παραγόμενης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές θα είναι 20%. Ο στόχος, όμως, θα πρέπει να προκύπτει ως συμπέρασμα σε συνέχεια της διαβούλευσης και όχι ως δεδομένο πριν από την έναρξή της.

Παραπλανητικά επιχειρήματα
Όπως σημειώνει ο περιβαλλοντολόγος Μαρκ Ντισό, υπεύθυνος της EPAW, η ίδια η βάση πάνω στην οποία στηρίζεται το πρόγραμμα, δηλαδή ότι τα αιολικά πάρκα συμβάλλουν θετικά στο φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη, καθώς η ενέργεια που παράγεται από αυτά εξοικονομεί συμβατικά καύσιμα που θα παράγονταν από συμβατικές πηγές, είναι… λάθος!
«Αυτό το παραπλανητικό επιχείρημα» σημειώνει ο Ντισό «που υποστηρίζεται από την αιολική βιομηχανία, υιοθετήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή χωρίς έλεγχο. Αν το είχαν ψάξει λίγο καλύτερα, θα διαπίστωναν ότι οι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από συμβατικά καύσιμα, επειδή ζορίζονται να ανεβοκατεβάζουν την παραγωγή τους για να εξισορροπούν την ασταθή παραγωγή από τις ανεμογεννήτριες, καίνε περισσότερο από το να παρήγαν σε σταθερή ελεγχόμενη διαδικασία.
Επίσης, όσο θα αυξάνονται οι ανεμογεννήτριες θα απαιτούνται και περισσότεροι σταθμοί παραγωγής ενέργειας με συμβατικά καύσιμα, ακριβώς για να σταθεροποιούν την ενέργεια που παράγεται από τους συνεχώς μεταβλητούς ανέμους. Αν προσθέσουμε και άλλα στοιχεία που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν ερεύνησε (για παράδειγμα την αναβάθμιση του δικτύου μεταφοράς υψηλής τάσης), στο τέλος δεν εξοικονομείται διοξείδιο του άνθρακα! Ορισμένοι μηχανικοί υποστηρίζουν ότι, αντίθετα, θα αυξηθεί η συνολική κατανάλωση συμβατικών καυσίμων».
Με μια υπερβολικά φορμαλιστική απόφαση, το Δικαστήριο αποφάσισε ότι η Πλατφόρμα δεν έχει «νομική προσωπικότητα» και άρα δεν μπορεί να είναι διάδικος σε μία δίκη ενώπιόν του και επομένως έκρινε της αίτησή της απαράδεκτη.
Κι όμως, μερικά χρόνια πριν, για τον ακριβώς αντίθετο λόγο, είχε δεχτεί αίτηση του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν – του γνωστού σε όλους μας PKK – καίτοι ούτε αυτό έχει νομική προσωπικότητα, έχει έδρα εκτός Ε.Ε. και διεξήγε… ένοπλο αγώνα. Το Δικαστήριο τότε δέχτηκε την αίτηση του PKK ακριβώς «επειδή πρέπει να αποφευχθεί ο υπερβολικός φορμαλισμός».
«Τώρα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο να δει τους νέους της στόχους για τις ΑΠΕ να αμφισβητούνται από το Δικαστήριο. Οι Βρυξέλλες πήραν μια κάρτα «Βγες από τη Φυλακή», η Σύμβαση του Άαρχους είναι κενό γράμμα και μάλλον εκεί καταλήγει και το Κράτος Δικαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση» καταλήγει ο Ντισό, ο οποίος δεν διστάζει να ασκήσει ευθεία κριτική στο Δικαστήριο για συμπόρευση με την Επιτροπή.
Η EPAW αντιπροσωπεύεται στην Ελλάδα από 7 οργανώσεις, δύο από την Κρήτη και από μία από Ευρυτανία, Ικαρία, Κέρκυρα Κορινθία και Σκύρο. Η δε ιστοσελίδα της (www.epaw.org) διατίθεται και στα ελληνικά.