Δεν τα κατάφερα να πάω φέτος στη Σύρο κι είμαι πολύ στενοχωρημένος που έχασα την ευκαιρία να απολαύσω σπάνιες μουσικές βραδιές.

Δεν τα κατάφερα να πάω φέτος στη Σύρο κι είμαι πολύ στενοχωρημένος που έχασα την ευκαιρία να απολαύσω σπάνιες μουσικές βραδιές.

Mε το σύνθημα: «Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Σύρο», το Διεθνές Φεστιβάλ Αιγαίου, για δέκατη χρονιά, πραγματοποιήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου, από τις 6 έως τις 19 Ιουλίου, με τις περισσότερες εκδηλώσεις του να λαμβάνουν χώρα στο ιστορικό θέατρο «Απόλλων». Όπως είναι γνωστό, το φεστιβάλ που ίδρυσε και διευθύνει ο επιφανής Έλληνας της διασποράς, αρχιμουσικός Παναγιώτης – Πίτερ Τιμπόρης, έχει καθιερωθεί πλέον ως πολιτιστικός προορισμός, αφού έχει φιλοξενήσει στα εννέα χρόνια ζωής του μεγάλους καλλιτέχνες και πλήθος κόσμου από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Φέτος, ήταν αφιερωμένο στα 200 χρόνια από τη γέννηση του Τζουζέπε Βέρντι και περιλάμβανε ένα πλούσιο πρόγραμμα εκλεκτών παραστάσεων.

Συνάντησα τον Τιμπόρης λίγες ώρες πριν επιστρέψει στη Νέα Υόρκη και του ζήτησα την εκτίμησή του για το ποια είναι η εξέλιξη του Φεστιβάλ Αιγαίου από την πρώτη του χρονιά μέχρι σήμερα;

«Το φεστιβάλ εξελίχθηκε ραγδαία, τόσο σε αριθμό παραγωγών όσο και σε ποιότητα. Από το 2005 μέχρι και φέτος έχουμε διοργανώσει 126 συναυλίες, μεταξύ των οποίων 16 όπερες, 44 συμφωνικά έργα και 9 ορατόρια, καθώς επίσης και παραγωγές μπαλέτων και συναυλιών τζαζ. Έχουμε προσκαλέσει συνολικά 6 διαφορετικές ορχήστρες και μπαλέτα, 48 μαέστρους από όλο τον κόσμο (εκ των οποίων οι 30 διηύθυναν για πρώτη φορά στην Ελλάδα), κι ακόμα παίχθηκαν 9 έργα σε παγκόσμια πρεμιέρα. Αυτό είναι μόνο ένα κομμάτι της συνολικής εικόνας. Καθώς μπαίνουμε στη δεύτερη δεκαετία του Φεστιβάλ, το μέλλον του διαφαίνεται ευοίωνο» μου απάντησε φανερά ικανοποιημένος.

«Ποιο ήταν το μότο του φετινού Φεστιβάλ;» ήταν η επόμενη ερώτησή μου. «Η φετινή χρονιά ήταν συνδεδεμένη με την επέτειο των 150 χρόνων του θεάτρου “Απόλλων”, του ιστορικού αυτού θεάτρου της Ερμούπολης Σύρου, η λειτουργία του οποίου εγκαινιάστηκε στις 20 Απριλίου του 1864 με την όπερα “Ριγκολέτο” του Τζουζέπε Βέρντι. Γι’ αυτό και φέτος παρουσιάσαμε, ως κεντρική εκδήλωση του Φεστιβάλ, την ίδια όπερα, κι είμαι ιδιαίτερα περήφανος γι’ αυτό» μου είπε και δώσαμε ραντεβού για του χρόνου…