Ο συγγραφέας Νίκος Α. Μάντης γράφει για το βιβλίο του «Άγρια Ακρόπολη», εκδόσεις Καστανιώτη

Ο συγγραφέας Νίκος Α. Μάντης γράφει για το βιβλίο του «Άγρια Ακρόπολη»,
εκδόσεις Καστανιώτη

Η «Άγρια Ακρόπολη» είναι ένα μυθιστόρημα που περιγράφει τη ζωή στην Αθήνα του 2159 μ.Χ. Είναι ένα καθαρόαιμο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας, με στοιχεία που παραπέμπουν στους εφιάλτες του σήμερα αλλά και του αύριο της κοινωνίας που ζούμε, ήδη ορατά στην εποχή μας, κάτω απ’ το επίχρισμα του τεχνολογικού παραδείσου, τη φούσκα αυτήν που μας περιβάλλει προστατευτικά, εμάς τους πολίτες της Δύσης.

Η Αθήνα του 22ου αιώνα είναι ένα μικρό κομμάτι μιας εντελώς διεθνοποιημένης κοινωνίας πολυεθνικών, βασισμένης στους κανόνες διοίκησης του εταιρικού μάνατζμεντ, χωρίς ψευδαισθήσεις πολιτικής αντιπροσώπευσης και δημοκρατίας. Στον κόσμο αυτόν η γενετική παίζει τον πρώτο ρόλο, χωρίζοντας τους ανθρώπους σε ορόφους ανάλογα με τη νοημοσύνη και τις επιστημονικά διαπιστωμένες ικανότητές τους. Στον πάτο των πόλεων φυτοζωούν ως υπηρέτες ισόβιοι οι Νεάντερταλ, όντα αναστημένα από την επιστήμη, τα οποία, ως προλετάριοι, δουλεύουν χωρίς αμοιβή κι ελπίδα, παράγοντας προϊόντα για τους Homo Sapiens, επικυρίαρχους και αιώνιους αφέντες τους. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις αρχές του συστήματος, του επονομαζόμενου και «γενετικού καπιταλισμού». Τεστ νοημοσύνης και αποδοτικότητας αποστομώνουν επιστημονικά και τεκμηριωμένα κάθε αντίθετη φωνή.

Η πλατωνική Πολιτεία των «φιλοσόφων – κυβερνητών» φαίνεται να έχει πραγματωθεί. Το βιβλίο ακολουθεί την περιπέτεια του Μάνο, ενός νεαρού Νεάντερταλ που έχει την ατυχία να είναι φιλόδοξος. Καθώς ξεπερνάει εμπόδια, κερδίζει αλλά και χάνει κομμάτια απ’ τον εαυτό του, μέχρι που κάποια στιγμή θα είναι πολύ αργά για να κάνει πίσω. Θα έχει μεταμορφωθεί αμετάκλητα σε κάτι άλλο, διαφορετικό.  Μία παραβολή για την έννοια της επιτυχίας, για την προδοσία του εαυτού που καραδοκεί πίσω από κάθε σημαντική απόφαση.