Η νέα κυβέρνηση έχει μια μεγάλη ευκαιρία και όλο τον κόσμο με το μέρος της, έτοιμο να βοηθήσει σε έναν πατριωτικό και όχι κομματικό αγώνα

Η νέα κυβέρνηση έχει μια μεγάλη ευκαιρία και όλο τον κόσμο με το μέρος της, έτοιμο να βοηθήσει σε έναν πατριωτικό και όχι κομματικό αγώνα

Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να αρχίσει η νέα κυβέρνηση να απομακρύνεται από το επικίνδυνο και τρομερά επιζήμιο διχαστικό δίπολο «μνημόνιο – αντιμνημόνιο». Δεν συμφέρει πλέον ούτε την ίδια, και κυρίως είναι τρομερά επιζήμιο για την πατρίδα. Ήδη, για όσους δεν το έχουν καταλάβει, αυτό ακριβώς το δίπολο βρίσκεται μπροστά της πλέον ως απειλή. Οι δε πρώτες προειδοποιητικές αντιδράσεις προέρχονται από τα «σύμβολα» του δικού της χώρου.

Καλό θα είναι, επίσης, η νέα κυβέρνηση να επιζητά την κριτική, ακόμα και την κακοπροαίρετη – η κριτική είναι στοιχείο της Δημοκρατίας κι όχι αντιπατριωτική ενέργεια. Είναι δε αναγκαίο να αποφύγει την ταύτιση της πολιτικής της βούλησης με το εθνικό συμφέρον, πράγμα που είναι και μια κακή κι επικίνδυνη παρακαταθήκη.

Τέλος, η νέα κυβέρνηση οφείλει ακόμα και για το στενά κομματικό της συμφέρον να εγκαταλείψει την επιθετική επικοινωνιακή πολιτική. Έτσι κλέβει εντυπώσεις, αλλά δεν αντιμετωπίζει την κρίση.

Η νέα κυβέρνηση είναι πλέον αντιμέτωπη με τις μεγάλες προσδοκίες που καλλιέργησε, βρίσκεται ενώπιον των μεγαλοστομιών της που «θα αλλάξουν όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη». Τα προβλήματα που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει είναι πλέον σαν τα… επείγοντα περιστατικά και οι επικοινωνιακοί ελιγμοί θα ξεφτίσουν κάποια στιγμή μπροστά στην πραγματικότητα.

Άρα οφείλει να κλείσει, το συντομότερο δυνατόν, ραντεβού με την πραγματικότητα της χώρας και όχι με την κομματική σκοπιμότητα. Βασικό της μέλημα είναι η έξοδος της χώρας από την κρίση – για αυτό ψηφίστηκε, δεν ψηφίστηκε με ιδεολογικά κριτήρια. Για τον λόγο αυτόν ακριβώς περνά ανώδυνα η συμμαχία της με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛΛ και η συνύπαρξη του… Λαφαζάνη με τον Νικολόπουλο!

Η νέα κυβέρνηση, ωστόσο, έχει μια μεγάλη ευκαιρία, πεδίον λαϊκής δόξης λαμπρόν, μπροστά της και όλο τον κόσμο με το μέρος της, έτοιμο να βοηθήσει σε έναν πατριωτικό και όχι κομματικό αγώνα.

Κι αυτό σημαίνει δραστική και γενναία καταπολέμηση της φοροδιαφυγής (να πληρώσουν οι πλούσιοι, οι εφοπλιστές, οι καναλάρχες κ.λπ.), σημαίνει δραστική αντιμετώπιση της διαφθοράς (όχι με κινήσεις εντυπωσιασμού), σημαίνει δραστική αντιμετώπιση των ολιγαρχών που ελέγχουν την οικονομία (και όχι συμμαχίες), σημαίνει επίσης σύγκρουση με την Εκκλησία. Η Εκκλησία πρέπει να πάψει να είναι κρατικοδίαιτη και να αρχίσει να αυτοχρηματοδοτείται. Ήρθε η ώρα να μην εξαιρείται από τον φόρο περιουσίας και το κράτος να μην πληρώνει τις συντάξεις και τους μισθούς των ιερέων.

Ας ξεκινήσει από αυτά, και τα μνημόνια θα εξαφανιστούν από μόνα τους… δίχως σκληρές διαπραγματεύσεις.