Εδώ, λέει, ότι σε δυο μέρες έρχεται Ψυχοσάββατο. Δηλαδή; Ε, μια ψυχή που ’ναι να βγει, ας βγει το Σάββατο, τέλος πάντων. ● Και, επιπλέον, δεν έχω πολυκαταλάβει: αυτοί οι εταίροι μας, οι ευρωπλούσιοι, θα μας τη βγάλουν τελικά την ψυχή ή όχι;

Εδώ, λέει, ότι σε δυο μέρες έρχεται Ψυχοσάββατο. Δηλαδή; Ε, μια ψυχή που ’ναι να βγει, ας βγει το Σάββατο, τέλος πάντων. ● Και, επιπλέον, δεν έχω πολυκαταλάβει: αυτοί οι εταίροι μας, οι ευρωπλούσιοι, θα μας τη βγάλουν τελικά την ψυχή ή όχι; ● «Να επιστρέψουμε στις ανθρωπιστικές αξίες. Ας βοηθήσουμε τον καπιταλισμό να πεθάνει όσο το δυνατόν πιο ήσυχα. Πέρασε περιόδους μεγάλης δόξας. Όπως όμως όλοι οι πολιτισμοί φτάνει και αυτός σε ένα τέλος». Γίνεται τώρα να μην τη συμπαθήσεις την Ντανιέλ Μιτεράν; Εξαιρετική παρουσία στη βιβλιοπαρουσίαση του Γαλλικού Ινστιτούτου. ● Έρχεται, ήρθε δηλαδή, μαχαίρι ολκής στις γιουροβιζιονικές εξτραβαγκάντσες των τελευταίων αρκετών ετών. Τέρμα οι αστεράτες απευθείας αναθέσεις, ναι στον ελληνικό στίχο, ζήτω και η light εντεχνιά, κομμένα τα promo tour, τα βιντεοκλίπ και οι μπον βιβέρ παρατρεχάμενοι… Λαμπρά! Γενικότερα, όμως, μια Γιουροβίζιον σε τι χρησιμεύει; Ας είναι! Τηλεραντεβού (με την καλή έννοια) στις 5 Μαρτίου, που έχω και γενέθλια, η άχαρη ● Καλά, χαμπάρι δεν είχα πάρει: έρχεται σε λιγότερο από μήνα στην Αθήνα, για μια συναυλία στο Μέγαρο, η μεγάλη, η τεράστια Ντιόν Γουόργουικ. Που στα 68 της εξακολουθεί να βγάζει εκείνη την απίστευτη φωνή-καμπάνα, με ένα στόμα-υπερπαραγωγή, to go with it. Νομίζω πως θα είμαι. Και εξαιρετική επιλογή χώρου: μια κυρία της στιλπνής σόουλ τζαζ στα σαλόνια!

ΦΕΥΓΟΥΝ

Καλέ, πριν καν έρθουν, πάνε κι οι Απόκριες! Κάποιος μας κάνει πλάκα κι έχει βάλει τον κόσμο στο fast forward, μου φαίνεται. ● Καλά, αυτή έφυγε νωρίς. Πριν καν έρθει, θα έλεγε κανείς. Η Ελληνοβελγίδα μοντελοτραγουδιάρα Κατερίνα Αυγουστάκη, καλλίπυγος, με πράσινο μάτι και ύφος τελειωμένης Μπάρμπι των λαγνογκλάμορους βιντεοκλίπ, δεν δύναται τελικά να διαγωνιστεί για την επιλογή του ελληνικού γιουροβιζιονικού τραγουδιού, καθότι το κομμάτι που θα παρουσίαζε, λέει, είχε ήδη κυβερνοπερπατήσει σε ΥouΤube και τέτοια. Τώρα αυτό μας πειράζει πολύ; Λέτε, ε; ● Πάει και ο Αλεξάντερ Μακουίν. Πολύ, πολύ νωρίς, μόλις στα σαράντα του. Γρυ δεν σκαμπάζω από μόδα, συνεπώς ουκ έχω ειπείν για τον θάνατο του βρετανού σχεδιαστή, ο οποίος, λένε «Τα Νέα», πέτυχε «να ειρωνεύεται την παράδοση κομψότητας της αγγλικής αριστοκρατίας και να την ανακατεύει με την πανκ αισθητική του». Well done, then! ● Μέσα σε μια μόλις δεκαετία κατάφερε να βγάλει το Βυζάντιο και τον πολιτισμό του από τη μουσειακή ναφθαλίνη και να τα κάνει παλλόμενο τρεντ της πόλης. Ο Δημήτρης Κωνστάντιος έφυγε πρόωρα στα 59 του, έχοντας, ωστόσο, προλάβει να αναστήσει το Βυζαντινό Μουσείο –κτιριακά και εκθεσιακά. Απώλεια μεγάλη, χωρίς καμιά αμφιβολία. ● Φεύγουν, διαβάζω, σαν το φρέσκο ψωμάκι κάτι άγνωστες ασπρόμαυρες φωτογραφίες της Μέριλιν, τραβηγμένες λίγους μήνες πριν πεθάνει, συντροφιά με τον βραβευμένο με Πούλιτζερ ποιητή Καρλ Σάντμπουργκ, οι οποίες πουλιούνται ιντερνετικώς. Τιμές, από 1.400 έως 3.000 ευρώ. Ξέρω ’γώ… Να την πάρεις•και να την κάνεις ΤΙ; Τη φωτογραφία της Μέριλιν, τέλος πάντων…

Τατιάνα Καποδίστρια