Της Βάλιας Μπαζού

Της Βάλιας Μπαζού

vbazou@gmail.com

Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια έχουµε γίνει «εικονολάτρες» των προβλέ­ψεων των «αγορών» και «εικονοκλάστες» των προβλέψεων των διεθνών οργανισµών. Αποστηθίζουµε τα reports των µεγάλων οι­κονοµολόγων – ντίλερ και διαβάζουµε δια­γωνίως τις εκθέσεις οργανισµών όπως ο ΟΗΕ, θεωρώντας τους λίγο – πολύ έως και ξεπερασµένους. Και ενώ οι προβλέ­ψεις των αγορών γεννάνε «φούσκες», οι προβλέψεις, για παράδειγµα, του Οργανισµού Τροφίµων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO) επιβεβαιώνονται µε αιµατηρές εξεγέρσεις και µε δρα­στική αλλαγή του πολιτικού το­πίου, σε πρώτη φάση στην Τυνησία και την Αίγυπτο. Όπως µε τον ίδιο δρα­µατικό  τρόπο  επιβεβαιώνονται και οι προ­βλέψεις των επιστηµόνων για τις κλιµατικές αλλαγές που χτυπούν και πάλι τις φτω­χές χώρες, µε τα αποθέµατα νερού να εξα­φανίζονται, οδη­γώντας στην κατα­στροφή των καλλι­εργειών και στην πεί­να. Ποιος, αλήθεια, έλα­βε σοβαρά υπόψη τη δήλω­ση που έκανε στις 6 Ιανουαρίου του 2011 ένας εκ των κορυφαίων οικονοµικών ερευνητών του FAO, ο Aµπντολρεζά Αµπασιάν, δήλωση απλή και ξεκάθαρη… «∆εν χρειάζεται να έχει κανείς µαντικές ικανότητες για να προβλέψει ότι εκατοµµύρια άνθρωποι θα εξεγερθούν, όταν η µέση παγκόσµια τιµή του σιταριού διπλασιάζεται µέσα σε έξι µήνες και η ζάχαρη χτυπάει ρεκόρ 30ετίας».

Ας µείνουµε στο παράδειγµα της Αιγύπτου, χώρα για την οποία ο FAO είχε προ­βλέψει και προειδοποιήσει εδώ  και τουλάχιστον ενάµι­ση χρόνο ότι θα αντιµετωπίσει σοβαρό επι­σιτιστικό πρό­βληµα εξαι­τίας της κρί­σης τροφίµων, εξαιτίας της τε­ράστιας αύξησης των τιµών των τρο­φίµων που συνδέο­νται µε το σιτάρι. Ο Ορ­γανισµός Τροφίµων και Γε­ωργίας είχε προειδοποιήσει ακόµα ότι η εκτόξευση της τιµής του κρέατος και του ρυζιού στην Αίγυπτο έχει οδηγήσει εκα­τοντάδες χιλιάδες πολίτες στην ένδεια, εκα­τοντάδες χιλιάδες οικογένειες στα όρια της πείνας.

Τον κώδωνα του κινδύνου είχαν κρούσει εµφατικά τον Σεπτέµβριο του 2010 Αιγύ­πτιοι διανοούµενοι, επιστήµονες και αγρό­τες, οι οποίοι κατηγορούσαν την κυβέρ­νηση Μουµπάρακ για το «πάγωµα» εθνικού προγράµµατος, που στόχο είχε την ενδυνάµωση της καλλιέργειας σιταριού έτσι ώστε η χώρα να καταφέρει να κατα­στεί αυτάρκης και να µπορέσει να αντιµε­τωπίσει τη λαίλαπα της παγκόσµιας κρίσης τροφίµων που προκάλεσαν οι αγορές το 2008.

Οι εκτιµήσεις του FAO δεν σταµατούν, δυ­στυχώς, εδώ, αφού ο Οργανισµός προει­δοποίησε ότι το 2011 θα είναι η πιο δύ­σκολη χρονιά για τις φτωχές χώρες, µε αναµενόµενες κοινωνικές αναταραχές και γεωπολιτικές συγκρούσεις. Η νέα επισιτιστική κρίση δεν ενοχλεί, βέ­βαια, τα σαΐνια των «αγορών»… Ποιος άλλωστε κρύβεται πίσω από τις αυξήσεις κατά 15% στα βασικά τρόφιµα και κατά 40% στις τιµές του σίτου και του αραβόσιτου τους τελευταίους µήνες;