Ο μέσος Έλληνας περιορίζει τη διατροφή του σε 3-4 είδη ψαριών, τα οποία βρίσκονται στα πρόθυρα της εξαφάνισης, εξαιτίας της μονοπωλιακής και καταστροφικής δραστηριότητας της μέσης αλιείας (μηχανότρατα, γρι-γρι), επισημαίνει η Greenpeace.

Στην έρευνα της περιβαλλοντικής οργάνωσης επισημαίνεται ακόμα ότι το υψηλό κόστος του ελληνικού φρέσκου ψαριού έχει ως αποτέλεσμα ένα σημαντικό ποσοστό πολιτών να αγοράζει ψάρι από σπάνια έως και ποτέ. Παράλληλα, οι καταναλωτές έχουν εξαιρετικά περιορισμένες επιλογές στην αγορά ψαριού, ενώ είτε δεν γνωρίζουν είτε δεν έχουν πρόσβαση στα λεγόμενα μη δημοφιλή ψάρια.

Η Greenpeace επισημαίνει ότι μόλις το 5% του αλιευτικού στόλου της χώρας (700 μηχανότρατες και γρι-γρι) μοιράζεται τα κέρδη από το 58% της ελληνικής αλιευτικής παραγωγής, καταστρέφοντας ταυτόχρονα τις ελληνικές θάλασσες. Αντιθέτως, το υπόλοιπο 95% (17.000 σκάφη μικρών παράκτιων ψαράδων) αναγκάζεται να περιοριστεί σε πενιχρά έσοδα από το υπόλοιπο 42% της παραγωγής, αδυνατώντας να διοχετεύσει τα ψάρια του στις κεντρικές αγορές.

Η περιβαλλοντική οργάνωση υποστηρίζει τον δραστικό περιορισμό των μηχανότρατων, τη δημιουργία θαλάσσιων καταφυγίων και τη στροφή των πολιτών προς συνειδητοποιημένες καταναλωτικές επιλογές, διευρύνοντας την ποικιλία των ψαριών που αγοράζουν.