Μια υπόκωφη σιωπή διαπερνά τις τελευταίες μέρες το ΠΑΣΟΚ, αφού η κρισιμότητα των στιγμών είναι τόσο έντονη, που η ηγετική ομάδα αποφάσισε να παίξει… χαμηλό παιχνίδι, με ήπιους τόνους, προκειμένου να επιχειρήσει να «αντέξει» στο επόμενο διάστημα.

Η πρόσφατη ενεργοποίηση του Γιώργου Παπανδρέου και ο βομβαρδισμός με ανακοινώσεις του προκάλεσαν πλήθος σχολίων και σεναρίων για σταδιακή διαδικασία απομάκρυνσής του από το ΠΑΣΟΚ με τη δημιουργία νέας πολιτικής κίνησης.
Η επαναφορά Παπανδρέου στην εσωτερική πολιτική επικαιρότητα συνέπεσε και με την αναγγελία της αποχώρησης από το ΠΑΣΟΚ της Αριστερής Πρωτοβουλίας του Γ. Παναγιωτακόπουλου. Μια κίνηση που έδωσε ξανά μια αίσθηση ρευστότητας και κατάρρευσης στο άλλοτε κραταιό κόμμα. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι όλα αυτά συνέβησαν τη στιγμή που ο Ευάγγελος Βενιζέλος επιχείρησε να θριαμβολογήσει ότι έκανε κίνηση ματ με την εξουδετέρωση από την κυβέρνηση και τις δημοσκοπήσεις της ΔΗΜΑΡ και του Φώτη Κουβέλη.
Όμως επειδή όλα τα πράγματα έχουν διπλή ανάγνωση, η ένταση που υπήρξε εσωκομματικά για την προσωπική απόφασή του να είναι ο μοναδικός κυβερνητικός εταίρος της Ν.Δ., ανάγκασαν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να ρίξει τους τόνους, αλλά και γέφυρες προς την παπανδρεϊκή πλευρά.
Η πρώτη κίνηση με την οποία σηματοδοτήθηκε η ανίχνευση μιας διαφορετικής πορείας στις σχέσεις Γιώργου – Βαγγέλη είναι η προσπάθεια να παραπεμφθεί στο μέλλον η συζήτηση για τα πορίσματα με τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ. Το θέμα, όπως είναι γνωστό, προκάλεσε ραγδαία φθορά στην εικόνα του κόμματος και προκάλεσε ψυχροπολεμικό κλίμα στις σχέσεις Παπανδρέου – Βενιζέλου.
Στη συνέχεια, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, στη συνέντευξή του στην «Καθημερινή» της περασμένης Κυριακής, επιφύλαξε μάλλον κολακευτικά σχόλια για τις προσπάθειες των δύο προκατόχων του Κ. Σημίτη και Γ. Παπανδρέου, αναγνωρίζοντας τη συμβολή τους αλλά και το ιδιαίτερο αποτύπωμα που άφησε ο καθένας στο κόμμα.

Σιωπή…
Η έντονη δε στήριξη στην πολιτική και την πορεία του Ανδρέα Παπανδρέου και η αναγγελία διενέργειας ιστορικού συνεδρίου για την προσφορά του στις δεκαετίες του ’70 και του ’80, είχαν στόχο να στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα στη λεηλατημένη βάση του κόμματος ότι το ΠΑΣΟΚ δεν ξέχασε την πιο εμβληματική του φιγούρα του, αυτή του ιδρυτή του.
Οι κινήσεις αυτές, συμπωματικά ή μη, συνέπεσαν με μια σιωπή από την πλευρά του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος προτίμησε τις διακοπές στη Σέριφο και την Κυλλήνη, την ώρα που στελέχη της Αριστερής Πρωτοβουλίας συνεχίζουν την αποχώρησή τους από το κόμμα με ρυθμό ένας την ημέρα.
Μια ακόμα κίνηση αβρότητας, όμως, του Ευάγγελου Βενιζέλου, προχτές, δεν πέρασε απαρατήρητη, αφού ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης με την ιδιότητα του υπουργού Εξωτερικών απάντησε σε γραπτή ερώτηση του ανεξάρτητου βουλευτή Νίκου Νικολόπουλου για ταξίδι του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ στην Ουάσιγκτον όντας πρωθυπουργός, καλύπτοντας πλήρως και χωρίς επιφύλαξη τον Γ. Παπανδρέου.
Το ερώτημα που απασχολεί πολλούς είναι αν η στροφή στην πολιτική τακτική του κ. Βενιζέλου είναι παροδική και αφορά κυρίως στην προσπάθειά του να διατηρήσει σε ενότητα την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος ενόψει της εύθραυστης κυβερνητικής ισορροπίας και με δεδομένο ότι έρχονται πολύ σκληρές δοκιμασίες για τους βουλευτές του Κινήματος ή αφορά σε μια ευρύτερη στρατηγική ανασυγκρότησης του χώρου.
Πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ επικρίνουν τον κ. Βενιζέλο ότι με τη στάση και την κριτική του περιθωριοποίησε μεγάλο κομμάτι του στελεχιακού δυναμικού του κόμματος, χωρίς να μπορέσει να το αντικαταστήσει. Η πρόσφατη εμφανής πολιτική αποσταθεροποίηση της ΔΗΜΑΡ και η έντονη αμφισβήτηση της τακτικής του κ. Κουβέλη δίνει, σύμφωνα με τα ίδια στελέχη, τη δυνατότητα στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να επιχειρήσει ένα άνοιγμα στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Βασικός στόχος στην παρούσα φάση είναι η εκσυγχρονιστική πτέρυγα που συσπειρώθηκε τα τελευταία χρόνια στη ΔΗΜΑΡ διαφωνώντας με την τακτική Παπανδρέου αρχικά και την πολιτική ψυχρότητα απέναντί τους από τον Ευάγγελο Βενιζέλο στη συνέχεια. Οι πληροφορίες επισημαίνουν ότι ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει αποκαταστήσει την επαφή του με τον κ. Σημίτη, ο οποίος κινείται έντονα στο παρασκήνιο. Επιδίωξη του κ. Βενιζέλου η ενεργοποίηση μιας σειράς στελεχών, που έχουν πολιτική και κοινωνική απήχηση, με στόχο να επανακάμψει όλος αυτός ο χώρος στο ΠΑΣΟΚ. Το εγχείρημα δύσκολο, πολύπλοκο και θα χρειαστεί καταρχάς πολιτική ηρεμία, σαφή στόχευση και κυρίως μια άλλου τύπου πολιτική διαχείριση από τον ίδιο τον κ. Βενιζέλο…