Αν παλιά κάποιος βασιζόταν στη μνήμη του ή σε ένα απτό ντοκουμέντο (ένα αυτόγραφο, ένα πρόγραμμα) για να διατηρήσει ζωντανή μέσα του μια θεατρική ερμηνεία που τον συγκλόνισε – τι εφήμερη που είναι η τέχνη του θεάτρου, αλήθεια, μα και πόσο συγκλονιστική… –, τώρα υπάρχει το Διαδίκτυο να διαφυλάσσει ό,τι παλιά χανόταν όταν έπεφτε η θεατρική αυλαία…