Σε ένα ιδιότυπο «μπρα ντε φερ» βρίσκεται εσχάτως ο Αντώνης Σαμαράς με αφορμή το σκάνδαλο Μπαλτάκου, αφού πολλοί εντός και εκτός Ν.Δ. θεωρούν ότι ήρθε η ώρα το κόμμα να ξεκαθαρίσει με τα ακροδεξιά… σταγονίδιά του.

Η ιστορία δεν είναι σημερινή. Η άνοδος Σαμαρά στην ηγεσία του κόμματος έκανε πολλούς «φιλελεύθερους» και «κεντρώους» να προβληματιστούν πάνω στην πορεία και την πολιτική κατεύθυνση του κόμματος, ειδικά όταν είδαν να προωθούνται δίπλα στον πρωθυπουργό άτομα που διαπνέονται από ακροδεξιές απόψεις – κάποιοι εκ των οποίων είχαν «ζυμωθεί» μέσα από το «Δίκτυο 21» τα προηγούμενα χρόνια.

Μέσα στον τυφώνα της κρίσης και την ηχηρή αποτυχία της Ντόρας Μπακογιάννη, που αρχικά πίστευε ότι θα πάρει τη Ν.Δ. από τα… αποδυτήρια, οι καραμανλικοί και όλοι όσοι πίστευαν σε μια φιλελεύθερη Κεντροδεξιά λούφαξαν, ενώ οι «λαϊκοί δεξιοί», που είχαν επί καιρό καταπιεστεί, στήριξαν δυναμικά τον Σαμαρά. Οι δονήσεις της κρίσης όμως και η επικέντρωση όλων στην αντιμετώπισή της δεν έδωσε τη δυνατότητα στη Ν.Δ. να κάνει μια άνετη ιδεολογική συζήτηση.

Δεν άκουσαν

Μέχρι και τη δολοφονία Παύλου Φύσσα όλοι ζούσαν στη λογική της σταδιακής ενσωμάτωσης της Χρυσής Αυγής κι έτσι ο Σαμαράς και σύσσωμη η Ν.Δ. έκαναν ότι δεν άκουγαν ή δεν καταλάβαιναν για την κτηνωδία της Χ.Α. και τη δράση των ταγμάτων εφόδου.

Οι αποφασιστικοί παράγοντες ώστε ο Σαμαράς να «κόψει τη φόρα» σε όσους μιλούσαν για «ενσωμάτωση» των ψηφοφόρων της Χ.Α. μέσω της φιλικής προσέγγισής της – όπως ομολογεί στο βίντεο ο Π. Μπαλτάκος – ήταν αρκετοί:
• Η έντονη ευρωπαϊκή ανησυχία για το πού πάει η κατάσταση στην Ελλάδα.

• Η προοπτική ο πρωθυπουργός να απομονωθεί πολιτικά, όπως συνέβη τη λησμονημένη περίοδο των «Ζαππείων».

• Η πίεση του αμερικανικού και εβραϊκού παράγοντα για το ότι στη χώρα μας διαμορφώνεται ένα ναζιστικό κίνημα με ανησυχητικές διαστάσεις.

• Η αγωνία για την όξυνση του πολιτικού κλίματος και, κυρίως, για την εκλογική τύχη της Ν.Δ., η οποία είχε ήδη αρχίσει να διαγράφεται ζοφερή.

Είναι φανερό από την εξέλιξη της υπόθεσης και από όσα δημόσια είπε ο Μπαλτάκος ότι ο πρωθυπουργός μπορεί να ακολούθησε επισήμως τη σκληρή γραμμή κατά της Χρυσής Αυγής, την οποία εισηγούνταν κυρίως το ΠΑΣΟΚ, αφήνοντας όμως τους ακροδεξιούς φίλους του να διατηρούν τις επαφές.

Η αποπομπή όμως του Φαήλου Κρανιδιώτη από το ευρωψηφοδέλτιο, όπως ακριβώς ζήτησε ημιεπίσημα και το ΠΑΣΟΚ, δείχνει ότι ο Σαμαράς επιθυμεί να πείσει τους συνομιλητές του πως στρίβει το πλοίο προς το κέντρο, όπως λέγεται ότι πιέζουν Ντόρα και Αβραμόπουλος.

Πολιτική ομηρεία

Τρεις είναι οι κύκλοι που ωθούν τον Σαμαρά σ’ αυτήν την κατεύθυνση, που κάνει πολλούς να εκτιμούν ότι βρίσκεται υπό πολιτική ομηρεία και πρέπει να θυσιάσει ιδεολογικά πιστεύω του για να παραμείνει στη θέση του:

1 Το ΠΑΣΟΚ πιέζει τον πρωθυπουργό να τελειώνει με όσους νεοδημοκράτες υποστηρίζουν τη σύγκλιση με τη Χ.Α., αφού θεωρεί ότι πληρώνει πολύ ακριβό πολιτικό τίμημα με την κυβερνητική συνεργασία και το σκάνδαλο Μπαλτάκου είναι καταστροφικό και για το ίδιο. Έτσι κι αλλιώς ο Σαμαράς συνειδητοποιεί ότι, αν θέλει να μείνει στην εξουσία, χρειάζεται ένα ΠΑΣΟΚ ελεγχόμενο μεν, αλλά στοιχειωδώς… όρθιο και όχι πολιτικά εξαφανισμένο.

Το λάθος που έκανε ο Κρανιδιώτης, να λέει δεξιά κι αριστερά ότι ο πρωθυπουργός δεν υπολογίζει το ΠΑΣΟΚ και θα είναι σίγουρα ευρωβουλευτής, ίσως να του στοίχισε την υποψηφιότητα. Ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ επισήμαιναν ότι δεν είναι εύκολο στην παρούσα φάση για τον Βενιζέλο να «υποστηρίξει» πολιτικά την κυβερνητική συνεργασία μέσα σε τέτοιο κλίμα.

2 Στελέχη της Ν.Δ. εκτιμούν ότι χάνεται η χρυσή ευκαιρία μια «νηφάλια» Ν.Δ., με προοδευτικό φιλελεύθερο πρόσημο, να απορροφήσει ένα μεγάλο τμήμα ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που κινούνται με άνεση στο σημιτικό – εκσυγχρονιστικό στρατόπεδο και έχουν ανάγκη να ανήκουν σε κόμμα εξουσίας. Η Μπακογιάννη, αλλά και στελέχη όπως ο Άρης Σπηλιωτόπουλος και άλλοι καραμανλικοί και μητσοτακικοί, εκτιμούν ότι η Ν.Δ. πρέπει να ξεκαθαρίσει οριστικά τους λογαριασμούς της με την Ακροδεξιά και να πρωταγωνιστήσει στο Κέντρο διατηρώντας επαφή με την Κεντροαριστερά.

Η Ντόρα μάλιστα βγήκε τη Δευτέρα ανοιχτά και διαφώνησε με την επιλογή Φαήλου προκαλώντας εκνευρισμό στο Μέγαρο Μαξίμου.

3 Ο τρίτος κύκλος είναι το μιντιακό, εργολαβικό, τραπεζικό κατεστημένο, που θεωρεί τον Σαμαρά το μόνο πολιτικό πρόσωπο που μπορεί να λειτουργεί σταθεροποιητικά για τα συμφέροντά του και να ανακόψει τη… φόρα του ΣΥΡΙΖΑ.

Τον τελευταίο χρόνο άλλωστε ο Σαμαράς «φωτίζεται» από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης και πολλούς εγχώριους οικονομικούς παράγοντες ως ο «ηγέτης» που μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Μάλιστα πολλοί θεωρούν ότι υπό τον Σαμαρά η Ν.Δ. μπορεί να γίνει ένα «νέο ΠΑΣΟΚ» στη θέση του αδύναμου πια ΠΑΣΟΚ και εργάζονται σκληρά επ’ αυτού.

H περίπτωση Γεωργιάδη – Βορίδη

Το ερώτημα όμως είναι αν στο πλαίσιο αυτό χωράνε πρόσωπα όπως οι Άδωνις Γεωργιάδης και Μάκης Βορίδης, που, εκτός από καταγωγή, διατηρούν και ακροδεξιές θέσεις. Θα χαμηλώσουν τους τόνους ώστε το «κεντρώο» περιτύλιγμα της σαμαρικής Ν.Δ. να επιτύχει;

• Κάποιοι στοιχηματίζουν ότι μετεκλογικά μπορεί να βρεθεί εκτός κυβέρνησης ο Άδωνις και εννοείται ότι θα παραμείνει στα κοινοβουλευτικά έδρανα ο Βορίδης.

• Άλλοι αμφιβάλλουν σημειώνοντας με νόημα ότι ο Άδωνις προσπαθεί να αποκαταστήσει σχέσεις με τον Βενιζέλο και τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ φροντίζοντας να δέχεται συχνά παρατηρήσεις και εισηγήσεις τους. Και ο Βορίδης, που έσπευσε να αδειάσει τον Μπαλτάκο, από καιρό επιχειρεί συστηματικά να εξωραΐσει το προφίλ του.

Τέλος, δεν είναι τυχαίο ότι και ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, που διατηρεί σκληρές θέσεις σε διάφορα επίπεδα, εσχάτως έχει φροντίσει να μην βρίσκεται στο προσκήνιο. Πάντως η ενδονεοδημοκρατική διαμάχη δεν έχει τελειώσει, καθώς οι «κεντρώοι» πήραν κεφάλι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα το διατηρήσουν εις το διηνεκές…