Η Αντιβασιλεία ετοιμάζει με γοργούς ρυθμούς τη νομοθετική συγκρότηση του νεοσύστατου κρατιδίου. Ωστόσο, πριν απ’ όλα, η δικαιική οργάνωση θα πέσει πάνω στις αντιδράσεις της Εκκλησίας και των παλιών αρχόντων που έχαναν τα προνόμιά τους

«Σύμφωνα με τις νέες ρυθμίσεις, δημιουργούνται δέκα πρωτοδικεία, ένα σε κάθε νομό της χώρας, και συνάμα δυο εφετεία, ένα στην Αθήνα κι ένα στο Ναύπλιο. Οι εμπορικές υποθέσεις υπάγονταν στο μοναδικό εμποροδικείο που δημιουργήθηκε όπως είναι φυσικό στην Ερμούπολη. Εξ άλλου, ένα δίκτυο ειρηνοδικείων αρχίζει να διαμορφώνεται για την επίλυση ησσόνων ζητημάτων. Το 1842 ο αριθμός τους φτάνει τα 76. Τέλος, ιδρύεται ο Άρειος Πάγος στην Αθήνα, ως ανώτατο δικαστήριο. Όλα αυτά τα δικαστήρια, με εξαίρεση ίσως τα ειρηνοδικεία, θα στελεχωθούν από ετερόχθονες, δηλαδή από Έλληνες που έχουν γεννηθεί εκτός του Ελληνικού Κράτους, στην Κωνσταντινούπολη, στα Επτάνησα ή σε πόλεις της Δυτικής Ευρώπης, και είχαν κάνει τις σπουδές τους σε πανεπιστήμια της Δύσης. Ταυτόχρονα, Βαυαροί ή φιλέλληνες, όπως ο Σκωτσέζος E. Masson, θα καταλάβουν επίσης κρίσιμες θέσεις στον χώρο της δικαιοσύνης».

Κ. Κωστή, «Τα κακομαθημένα παιδιά της Ιστορίας»