Κατεβαίνω τα σκαλιά και από μέσα ακούω κραυγές. Ανοίγω την πόρτα, μπαίνω, κάθομαι σε μια καρέκλα. Είμαι σε μια στοά, γύρω μου επιγραφές, μικρά μαγαζάκια. Μπροστά μου το εσωτερικό ενός σπιτιού. Δεν υπάρχουν προβολείς, μόνο λάμπες, δεξιά μια κουζίνα, αριστερά μια κρεβατοκάμαρα. Για την επόμενη ώρα παρακολουθώ μια από τις τελευταίες πρόβες με τις «Μεταξωτές γυναίκες» να κυλιούνται μέσα στ’ αγκάθια…