Ο Χέμινγουεϊ βρισκόταν μαζί με άλλους συγγραφείς και έπιναν ουίσκι μπέρμπον. Ξαφνικά, τους ανακοινώνει ότι μπορεί να γράψει μια ολόκληρη ιστορία με έξι λέξεις. Οι υπόλοιποι θαμώνες ξεκίνησαν να τον κοροϊδεύουν και να γελάνε, ενώ συνέχιζαν να πίνουν.

Τότε, ο Χέμινγουεϊ προτείνει να βάλουν ένα στοίχημα. Όσοι επιθυμούν να συμμετέχουν πρέπει να βάλουν 10 δολάρια σ’ ένα μπολ. Αν χάσει, θα διπλασιαστεί το ποσό, ενώ αν κερδίσει, θα τα πάρει όλα. Δέχονται. Ο συγγραφέας σκύβει πάνω από τη χαρτοπετσέτα του και γράφει. Όταν σηκώθηκε, όλοι διάβασαν: «For Sale, Baby Shoes, Never Worn» (Πωλούνται παπούτσια μωρού που δεν φορέθηκαν ποτέ).

Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Χέμινγουεϊ κέρδισε το στοίχημα και η ιστορία των έξι λέξεων έγινε από τότε πρότυπο αφηγηματικής δομής.

Ωστόσο, αρκετές είναι και οι αμφιβολίες που πλανώνται γύρω από αυτή την ιστορία, καθώς αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1991 σε βιβλίο του Πήτερ Μίλερ με τίτλο: «Συγγραφέας! Σεναριογράφος! Πώς να πετύχεις ως συγγραφέας στη Νέα Υόρκη και στο Χόλιγουντ».

Ο Μίλερ φέρεται να είχε ακούσει αυτή την ιστορία της χαρτοπετσέτας από ένα μεγάλο αφεντικό του συνδικάτου Τύπου.

Το 2013, το Quote Investigator ξεκινά μια μεγάλη έρευνα γύρω από την ιστορία.
Με τη βοήθεια βιβλιοθηκάριων και αρχειοθετών της χώρας, οι ντετέκτιβ του Quote Investigator βρήκαν το πρώτο ίχνος του κειμένου των 6 λέξεων στις Μικρές Αγγελίες μιας εφημερίδας του Μίτσιγκαν, του 1906. Ο Χεμινγουέη ήταν έξι ετών εκείνη την εποχή. Βρήκαν επίσης ένα άλλο άρθρο που δημοσιεύτηκε το 1910 με μια παρόμοια αγγελία.

Το πιθανότερο είναι ότι ο Χεμινγουέη δεν έγραψε ποτέ την ιστορία των έξι λέξεων.

Αλλά θα μπορούσε να την είχε γράψει, αφού το συγγραφικό του ταλέντο και η αγάπη του για τα στοιχήματα, το καθιστούσαν δυνατό.