Η πιο αναίσχυντη ευαισθησία είναι η επιλεκτική, εκείνη που πίσω της κρύβονται φανατικοί, μνησίκακοι, θεότυφλοι για ότι συμβαίνει γύρω τους «ιεραπόστολοι των δικαιωμάτων», «επαγγελματίες» αντιρατσιστές, «εμπειρογνώμονες» των μειονοτήτων – που στην ουσία περιφρονούν τον άνθρωπο.

Πού ήταν ο κύριος Δημητράς όταν η Τριανταφύλλου δερνόταν δημόσια, όταν εξεδιώχθη από την ίδια της την κατοικία, όταν δεν μπορούσε να σταθεί σε δημόσιο χώρο δίχως τον κίνδυνο επίθεσης ή και χειροδικίας από κάποιον φανατικό ιδεολόγο μουτζαχεντίν; Η Σώτη Τριανταφύλλου δεν είχε ανθρώπινα δικαιώματα απέναντι σε αυτή την βαρβαρότητα της εμμονικής στοχοποίησής της;  

Πού είναι ο κος Δημητράς όταν κάποιος ασκεί κριτική στην Αριστερά και κατηγορείται ότι είναι πουλημένος, πράκτορας, γερμανοτσολιάς; Πού είναι όταν πρέπει να υπερασπιστεί το δικαίωμα της ελεύθερης γνώμης;

Τη Σώτη Τριανταφύλλου βρήκε να μηνύσει ο ευαίσθητος υπέρμαχος των δικαίων του ανθρώπου; Με μηνύσεις θα ισιώσει τον κόσμο; Πόση βδελυρότητα, πόση διαρροϊκή υποκρισία, πόσο ιησουίτικη μονομέρεια, πόσο μίσος εναντίον της ελεύθερης και απρόσκοπτης διακίνησης των ιδεών!