Όπως επισημαίνει η  ΠΟΠΟΚΠ, «η συγχώνευση ΕΤΕΑΕΠ – ΕΦΚΑ υπάρχει στο τραπέζι από το 2010 και προτού φτάσουμε στην προχθεσινή απόφαση, είχε ήδη δρομολογηθεί και προετοιμαστεί από προηγούμενα νομοθετήματα, κυρίως τον ν. 4052/12 και τον ν.4387/16. Πέρα, βέβαια, από τα οργανωτικά ή λειτουργικά της χαρακτηριστικά – τα οποία σκόπιμα υπερτονίζουν –, η ενσωμάτωση της επικουρικής σύνταξης στον ΕΦΚΑ σημαίνει την ουσιαστική κατάργησή της, δηλαδή τη σταδιακή «εξαΰλωσή της» μέσω της ενσωμάτωσής της στην κύρια, ανταποδοτική σύνταξη».

Η ομοσπονδία των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία σημειώνει τα εξής:

«Με τη συγκεκριμένη ενσωμάτωση, όμως, «απαλλάσσονται» από το βάρος της χρηματοδότησης των «παλαιών» επικουρικών (τις οποίες αναλαμβάνει ο ΕΦΚΑ), βάζουν άμεσα χέρι στα αποθεματικά του ΕΤΕΑΕΠ και προετοιμάζουν το έδαφος για την εισαγωγή κεφαλαιοποιητικού συστήματος και στην κύρια σύνταξη. Προς την ίδια ακριβώς κατεύθυνση κινούνται οι αποφάσεις για τη μείωση των ασφαλιστικών (βλέπε εργοδοτικών) εισφορών, όπως και η προαιρετικότητα στην επιλογή κατηγορίας – πέρα από την αυξημένη πλέον κατώτατη κλάση – για τους μη μισθωτούς.

Το κυοφορούμενο ασφαλιστικό νομοσχέδιο δεν στοχεύει παρά στην περαιτέρω μεταβίβαση της ευθύνης έναντι του ασφαλιστικού κινδύνου στους ίδιους τους εργαζόμενους, στην εξατομίκευση της ασφάλισης και στην εμπλοκή τους στα γρανάζια των κάθε είδους χρηματοπιστωτικών προϊόντων, στα οποία θα κληθούν υποχρεωτικά – μέσω ιδιωτικών επενδυτικών σχημάτων και εταιριών – να τζογάρουν μέρος του εισοδήματός τους.

Για νέους και παλαιούς εργαζόμενους, όπως και για τους ήδη συνταξιούχους, δεν πρέπει να υπάρχουν διλήμματα. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο – πέρα από το «τυράκι» κάποιων δευτερευούσης σημασίας βελτιώσεων – κρύβει τεράστιες παγίδες και η ματαίωση της κατάθεσής του στη Βουλή αποτελεί μονόδρομο για ολόκληρο τον κόσμο της εργασίας.