Όταν ο Θέμης Ανδρεάδης πρωτοτραγούδησε, το 1966, στις μπουάτ της εποχής ήταν ένας πιτσιρίκος 16 χρόνων που μάθαινε κλασική κιθάρα στα χέρια του Νότη Μαυρουδή. Στην αρχή έγραφε μουσική σε στίχους φίλων του αλλά και σε ποιήματα από τις «Ανθολογίες».

Μπορεί ο Θέμης Ανδρεάδης να σημείωσε τη μεγάλη επιτυχία του στο λεγόμενο «σατιρικό τραγούδι» με τον Γιάννη Λογοθέτη (ΛοΓό) και τον Γιάννη Κιουρκτσόγλου, η δισκογραφική έναρξή του, όμως, είναι ο Γιάννης Μαρκόπουλος, που του έχει χαρίσει και μία από τις πιο τρυφερές μπαλάντες του ελληνικού τραγουδιού, το «Όχι, δεν πρέπει να συναντηθούμε» (1972). Ακολούθησαν 11 προσωπικοί δίσκοι και αναρίθμητες συμμετοχές και επιτυχίες. Και ύστερα ήρθε η σιωπή, για σχεδόν 15 χρόνια.